LACİVERT KURT

Bölüm 24 🐺

Uzun bir aradan sonra yine geldim.

Unutanlar için en son nişanımız olmuştu.

Herkes çok mutlu görünüyordu. Kara kurt hariç..

Doğu, Leyla ve Güney 'in mutlu hallerine yüzünü buruşturarak baktı.

Oldum olası böyle vıcık vıcık şeylerden hoşlanmazdı. Çünkü ona göre bunlar hep sahteydi. Sahte mutluluklar yerine yalnız kalmayı tercih ederdi.

Gerçi düşününce zaten yalnızdı. Sürüde kendisine değer veren bir avuç kurt adam kalmıştı. Çoğu kişi yaptıklarını tasdiklememiş ve ondan uzaklaşmışlardı.

Bunları düşününce asabı bozuldu. Oturduğu sandalyeden bir hışımla kalkıp bahçeye çıktı.
Sakinleşmeye ihtiyacı vardı.

Ardından şaşkınlıkla bakan misafirleri ise fark etmedi.

Bahçeye çıktığında derin derin nefesler alıp verdi. Tekrar düşüncelere daldı...

Güney'in lider olmasına izin veremezdi. Liderlik pozisyonu onundu. Bunun için ne gerekiyorsa yapardı, yapacaktı.

O işe yaramaz hasta kurdun her şeyi vardı zaten. Onu seven anne babası, arkadaşları... Hasta olduğu için ona acıyan ve seven sürü üyeleri vardı.

Kendisinin ise hiç bir şeyi yoktu. Anne ve babasının mutsuz bir evliliği olmuştu. Sürekli tartışırlardı ve her ikisi de Doğu için iyi birer anne  baba olamamışlardı.

Sağ elini yumruk yapıp sıktı. Buraya sakinleşmek için çıkmıştı. Ama kendisini üzen, hayır sinirlendiren şeyleri düşünüyordu.

İçeriden gülme sesleri gelince başını arkasında kalan pencereye çevirdi.

Tül perdeden ötürü içerisi görünüyordu. Gülen insanlara tek tek baktı.

Herkes ne kadar da mutluydu. Kendisi dışında...

*****

İçeride ise Güney tebessüm ederek Doruk ile konuşuyordu. Doruk'un heyecan içinde düğün ile ilgili fikirlerini dinliyordu.

En son dayanamayıp
"Kardeşim, daha yeni nişanlandık. Bir dur ne düğünü?" Deyince bunu duyan Güzin hanım, Güney'e doğru döndü ve:

"Aaa olur mu öyle şey evladım? Tabi ki de düğün konuşulacak. Nişan ile nikah arasını çok tutmamak lazım." dedi.

Güney, yakalanmanın verdiği mahcubiyetle konuştu.

"Evet efendim. Haklısınız. Lakin ben biraz beklemek istersiniz diye düşündüm." deyip etrafa baktı.

Herkesin onıu pür dikkat dinlediğini fark edince istemeden gerildi. Yahu daha demin bunca insan kendi aralarında gülüp konuşuyorlardı.

Yardım istercesine lidere baktı. Oğlunun halinden anlayan lider ise,

"Evet, oğluma katılıyorum Ahmet bey. Bize kalsa, biz düğünü bir an evvel yapalım diyoruz. Fakat siz beklemek isterseniz bekleriz." dedi.

Ahmet bey önce eşi Güzin hanıma baktı. Eşi kaş göz işareti ile bir şeyler anlatmaya çalışıyordu ama anlamadı.

Boğazını temizleyip "Münasip bir vakitte bunları konuşuruz Kemal bey." dedi.

Lider anlayışla başını salladı. Güzin hanım ise oturduğu yerden somurttu. Eşine bir sürü kaş göz işareti yapmıştı. Ahmet'te bir şey anlamıyordu ki..

Evet, o da kızını seviyordu. Ama bir an evvel evlenip yuvasını kursun istiyordu.

Hem Ahmet'e kalsa bir iki yıl sonra düğünü yapardı.
Her şeye pısırık olan kocası bu konuda aslan kesiliyor kızını vermek istemiyordu.