BİR FİNDUK MESELESİ

13.Bölüm

Selamünaleyküm gençlerrr

Bölüm Şarkısı
Mustafa Sandal/Gel bana

"Bende senden çok pis hoşlanıyorum fındık kurdu." Ne tarafa bayılıyoruz.

Ben donmuş bir şekilde çiçeklere bakarken Pamir karşıma oturdu. Beş dakikalık bir aydınlanma yaşadıktan sonra çiçeklere bakıp konuştum.

"Yaa ama bunlar çok güzell." Gülümseyerek ona döndüm.

"Evet çok güzelsin." Kalbime kastı var bu adamın.

"Ayrıca kıskanınca da ayrı bir güzel olmuyormuşsun." dedi sırıtarak.

Daha da kızararak yerime sindim. O sırada siparişlerimizde gelmişti. İçeceklerimizi içerek sohbet etmeye başladık.

"Ee fındık ne zaman bitiyor?" diye bir soru yöneltti Pamir.

"Evin yanındaki tarla kaldı az zaten iki güne biter."

"Anladım. Dikkat et kendine çok yorma."

"Gönül isterdi ki yorulmamak ama benim güzel anam beni terlikle kovalar." dedim hüzünlü bir şekilde.

O ise kahkaha atmıştı.

"Üzülme be fındık kurdu birazcık daha sabret yakında böyle dertlerin olmayacak." Arkadaşlar bu bir evlenme teklifi mi? Öyleyse evett. Salağa yatarak.

"Anlamadım nasıl olcak o?" diye sordum.

"Yakında öğrenirsin." diyerek göz kırptı. Ayol bu bana nikah bascak galiba.

"Bekleyelim bakalım."

Biraz daha sohbet ettikten sonra kalktık. Araba'da sessizlik hakimdi. Canım sıkıldığı için radyo'yu açmak için uzandım.

"Radyo'yu açma." dedi.

"Neden?" Şaşırmıştım.

"Senin sesini dinlemek istiyorum."

"Hıh!?"

"Senin söylemeni istiyorum."  diyerek tekrar etti.

"Olmaz."

Bu sefer şaşıran oydu.

"Neden!?" diye sordu masumca.

"Olmaz işte."

"Ama neden işte?"

"Çünkü utanıyorum."

"Neden utanıyorsun. Rahat değil misin yanımda?"

"Şey... Yani herşey ani oldu ne biliyim işte."

"Ani olan ne?" Utanıyorum diyorum niyee anlamıyorsun.

"Aramızdaki şey işte."

"Aramızda olan ne?" Ay yeter ama.

"Sevgililik durumu işte Pamir." dedim birden.

"Doğru biz sevgiliyiz." diyerek sırıtmaya başladı. Vayy hain ben itiraf ediyim diye oyuna getirdi.

"Öyleyiz." diyerek onu onayladım.

"Bu arada kıskanınca da ayrı bir güzel olmuyormuşsun." dedi. Ahh o konu.

" Öyleyimdir söylemesi ayıp."

"Pekte mütevazisin fındık kurdu." Gülümsedim.

"Öyleyim." dedim tekrar. Oda gülümsedi.

Araba yavaşlamaya başlamıştı. Ne ara geldik ya. Oysa ne güzel konuşuyorduk. Araba durunca bana döndü.