PERİ KAFESİ

05- Firar

PERİ KAFESİ

BÖLÜM 5 - FİRAR

♪Bear McCreary-  Raeb's Lament ♪

❀❀❀

Bazı kararların sonucunu getirebilmek güçtür. Vereceğim cevabın neticesini hem dengelemek hem de doğruluğunu kendime inandırmak zorundaydım. Aynı zamanda da ne diyeceğimi zerre bilmiyordum.

Zamanımın çoğunu, güçlerimin tamamına kavuşmayı bekleyerek geçirmişken şimdi çok daha farklı bir yol çıkmıştı karşıma. Büyülü Orman sınırları içinde yaşamaya devam etmek, Zarperyon'a bir ihanet miydi, yoksa burayı terk ederek asıl ihaneti Aurora'ya mı yapmış oluyorduk?

"Zestia."

"Hıh!" Dalıp gittiğim boşluktan kafamı kaldırıp Daphne'ye baktığımda öfkeyle soludu. "Bir cevap verecek misin artık?" Daphne sinirle bana söylenmeye devam ederken artık istediği cevabı almak istiyordu. "Bir şartla," Oturuşumu düzeltip merakla bana bakan bir çift gözü, daha fazla bekletmeden dudaklarımı konuşmak için araladım. "Eğer büyülerin bırakıldığı bu ikinci kişi de seninle aynı düşüncedeyse, seninle gelmeyi o zaman kabul ederim."

Suratına yerleşen gülümsemesi artarken, kendinden emin bir şekilde omuzlarını dikleştirip bana göz kırptı. "O halde hazırlan, yarın akşam Büyülü Orman'dan firar ediyoruz."

***

Seçilen ikinci kişiyi henüz tanımamıza rağmen, Daphne onun da kendisiyle aynı fikirde olduğuna kesinlikle emindi. Keskin bakışlarını su grubuna sabitleyip bakınırken ben tam olarak bu kişiyi nasıl arayacağımı bilmiyordum.

"Zestia!?" Ondia koluma girip beni kendine doğru çekiştirdiğinde irkilerek yerimden sıçradım. "Bak şuna!" Tüm odağımı bir anda darma duman ettiğinde ürküp işaret ettiği kişiye baktım. "Ne olmuş Daphne'ye?" Gözlerini devirip sıkıca tuttuğu kolumu serbest bıraktı. "Ne mi olmuş, şu acımasız bakışlarına bir bak, kız bizden nefret ediyor!"

"Nereden çıkardın bunu, yok öyle bir şey."

"Onu tanımıyorsun Zestia..." Ondia'nın  söylediklerini garipsemiştim. İkisinin de birbirinden haz etmemesinin altında, başka bir sebep olduğu fikrine daha çok inanmaya başlamıştım artık. "Onu sende tanımıyorsun sanıyordum." Göz temasımızı hızlıca kesip saçlarıyla oynamaya başladı. "Evet tanımıyorum ama güvenilir bir peri olmadığını da biliyorum."

"Ondia nereden çıktı şimdi bu, bir şey mi geçti sizin aramızda?" Altın sarısı saçlarını geriye savurup benimle tekrar göz teması kurdu. "Yo hayır! Arkadaşımı uyarıyorum sadece, farklı grup dostlukları bizimkisi kadar uzun ömürlü olmuyor. Birileri bu durumu kıskanıp aramıza nifak tohumları ekmek isteyebilir." Endişeli bakışlarını tekrar Daphne'nin üzerinde gezdirdiğinde, Daphne de kollarını birbirine çaprazlamış bizi seyrediyordu.

Gülümseyerek kolunu sıvazladığımda yüzünü bana doğru döndü. "Arkadaşlığımız biz istemediğimiz sürece bozulmaz, endişe etme."

"Öyle diyorsan..." Cümlesinin devamını beklemeden kafamı sallayarak grubumun içine karıştım. Az sonra büyük kalabalığın arasında Holly belirdi. Günlük rutin eğitimlere başlayabilirdik.