PERİ KAFESİ

02- Sonun Başlangıcı

PERİ KAFESİ

BÖLÜM-2 SONUN BAŞLANGICI

♪Bear McCreary-Comin 'Thro' The Rye♪

❀❀❀

Avuçlarımda, kanatlarımda, bedenimde henüz tam anlamıyla deneyimleyemediğim güçlerimle başım beladaydı. Yaratılışımın en güzel hediyesi; zehirli bir karışıma dönüşmüş ve kanatlarıma serpiştirilmişti.  Panzehirime kavuşmayı bekleyeli tam 23 yılımı geride bırakmıştım. Kanatlarımın ulaşabildiği tek özgürlük; gökyüzünü kaplayan koruma kalkanlarına uçabilmekten ibaretti.

"Zestia! Odaklanmıyorsun." Holly'in uyarıcı ses tonu ile sıkı sıkı yumduğum gözlerimi araladım. Ormanın dış kalkanına uyguladığım gücün enerjisi azalmıştı. Avuç içlerimi ovalayıp başımı yukarı kaldırdım.

Kanatlarımı çırptıkça, ellerimde toplanan titreşimleri kalkanın emilişine bıraktım. Güçlerimi kontrol edebilmemin henüz çok başında olduğum için, düzenli olarak yaptığımız bu eğitimler vücudumu oldukça yoruyordu. Bundan yıllar öncesinde, her perinin gücüne kavuşmasının bir zamanı olduğuna inanılır ve müdahale edilmeden doğru vaktin gelmesi beklenirmiş. Ama ne yazık ki kalkanın dışında kalan tehlikeler, yaşam alanımız için büyük bir tehdit oluştururken; hiçbirimiz güçlerimizin bizlere gelmesini bekleyemezdik.

"Daphne yeni mi geliyorsun?" Yorulan kollarımı aşağıya salıp ayaklarımın üzerine kondum. "Üzgünüm Holly, biraz geciktim." Kanatları üzerinde yükselip toprak grubunun arasına karışan kıza baktım, hakkında tek bildiğim toprak perisi, ha birde isminin Daphne olduğuydu. "Eğitimlere vaktinde gelmeye özen gösterelim lütfen." Holly hepimize dönüp uyarısını belli ettiğinde başım kendiliğinden öne doğru sallanmış ve Holly'i onaylamıştı. Uyarının bizden çok, Holly'in kendine bir karşılık aradığı kişi Daphne'ydi ama çok da umrunda gibi görünmüyordu.

"Holly bu uyarını yazılı bir hâle getirip toprak perilerinin bölgesine asabilirim, aksi hâlde 'zamanında gelmek' ne demek pek anlamıyorlar." Ondia, beklemediğim bir anda araya girip kışkırtıcı cümlesini toprak perilerine yöneltirken, kolunu tutup yavaşça sarstım. "Ondia n'apıyorsun?!" Uyarımın üzerinde asla bir etkisi olmazken endişeli bakışlarımı Daphne'ye yönelttim. Omuzlarının üzerinden Ondia'ya bakıp donuk bakışlarıyla gülümsüyordu. Söylediği onca şey Daphne'nin asla keyfini kaçırmamış aksine hoşuna gitmiş gibi görünüyordu.

Toprak perilerinin arasından yükselen uğultular artarken Ondia tekrar araya girdi. "Holly bence eğitimlere geç kalanlara yaptırım uygulayalım!"

Telaşlı bakışlarım iki çift göz arasında gidip gelirken, eğitim alanı hiç olmadığı kadar gerilim kokuyordu. Uğultuların ardı kesilmezken Holly'in ortaya attığı küçük uyarılar da pek işe yaramıyor gibiydi. Gözlerimin önünde su ve toprak grubu kapışıyor ve sanki uzun zamandır bu anın gelmesini bekliyorlarmış gibi cümlelerini sıralıyorlardı.

"Henüz güçlerini tamamlayamamış su perileri ne zamandan beri kalkanın yüzde seksenine etki eden toprak perileriyle kendini eş değer tutmaya başlamış?" Uzun süredir sessizliğini koruyan Daphne'nin ortaya attığı iddia, eğitim alanından yükselen uğultuları bir anda kıkırdanmaya ve gülüşmelere dönüştürmüştü.

"Yeter!" Holly kanatlarının üzerinde yükselip kalabalığa karşı yüksek sesle bağırdığında herkes derin bir sessizliğe büründü. "Tamam, kesin artık bu gürültüyü! Birbirinizden farklı olabilirsiniz ama bu bir peri olduğunuz gerçeğini hiçbir zaman değiştirmedi, değiştiremez! O yüzden herkes sadece üzerine düşen görevi yerine getirsin bugünlük bu kadar." Sadece Holly'in uzaklaşmasını bekleyen kalabalık yeniden hareketlenince adımlarımı Ondia'ya doğru yöneltip kolundan tuttum.