မက်သရူး သတိရလာတော့ မက်သရူးက ကား accident မဖြစ်ခင်ကအတိုင်းပင်။ တနေရာကိုသာ အမြဲငေးနေလေ့ရှိတယ်။ ဆေးရုံက မှန်ပြတင်းကနေ အပြင်ကို ငေးနေလေ့ရှိသလို အရင်က တောက်တောက်ပပပြုံးတတ်တဲ့ မက်သရူး အပြုံးတွေမရှိတော့။
အထူးသဖြင့် မက်သရူးက ဟန်ဘင်းကို ရှောင်နေခြင်းပင်။ ဟန်ဘင်းရှိတဲ့နေရာရဲ့ ဆန့်ကျင်ဘက်ကို မက်သရူးက အမြဲငေးနေတတ်တယ်။ အဲ့ဒါက နံရံကြီးဖြစ်နေရင်တောင်ပေါ့။
"မက်သရူး ....."
ဟန်ဘင်းခေါ်ရင်တော့ ငဲ့ကြည့်တယ်။ ပြီးရင်တော့ ငေးမြဲပင်။ ဟန်ဘင်းရှေ့မှာသာ မပြုံးမရယ်ပေမယ့် ထယ်ရယ်တို့ ဂွန်ဝုတို့ရောက်လာပြီး ဟာသတွေပြောနေတဲ့အခါ မက်သရူးရဲ့ အပြုံးလေးတစ်ချို့ကိုတော့ ဖမ်းမိတယ်။
Wheel Chair ပေါ်မက်သရူးထိုင်နိုင်တော့ ဆေးရုံက ဆင်းခဲ့တယ်။ ပြန်လည်ထူထောင်ရေးအတွက် ပြင်ဆင်ရတယ်။ မက်သရူး ထိုင်နိုင်လာတဲ့ အချိန်မှာပဲ ဖွားဖွားကဆုံးတယ်။ ဖွားဖွားမဆုံးခင်
"လောကကြီးမှာ မြေးကိုချစ်ပြီး မြေးကချစ်ရသူနဲ့ အတူထားခဲ့ရလို့ ဖွားဖွား ထွက်သွားရမှာ အဆင်ပြေပါတယ်"
တဲ့။ မက်သရူးကို ရည်ညွှန်းမှန်း ဟန်ဘင်းသိတယ်။ မက်သရူးက သူ့ကို ရှောင်နေတတ်ပေမယ့် ဟန်ဘင်းကတော့ မက်သရူးအနားကမခွာဘဲ ဂရုစိုက်နေခဲ့တဲ့အချစ်ကို လူတိုင်းသိမှာပဲ မဟုတ်လား။
ဖွားဖွားဆုံးတော့ ဟန်ဘင်း ကမ္ဘာပြိုသလိုပင်။ ငယ်ငယ်ကတည်းက မိဘတွေအစား အဖိုးအဖွားကိုပဲ တွယ်ခဲ့ရသူမဟုတ်လား။ ဖိုးဖိုးကျန်သေးတယ်။ အထူးသဖြင့် ဟန်ဘင်းမှာ မက်သရူးရှိနေသေးတယ်။ ဖွားဖွားဈာပနတုန်းက ဟန်ဘင်း မက်သရူးပေါင်ပေါ် ခေါင်းငိုက်ပြီးငိုတော့ မက်သရူးက ဟန်ဘင်းကျောကို ပုတ်ပေးကာ
"မငိုပါနဲ့ ကိုကို"
တဲ့။ ဟန်ဘင်း မက်သရူးဆီက ကိုကိုခေါ်တဲ့အသံကို တစ်နှစ်ကျော်အောင် မကြားခဲ့ရတာ။ မက်သရူး မေ့နေတဲ့အချိန်တွေရယ် ပြီးတော့ သတိရလာပေမယ့် ဟန်ဘင်းကိုရှောင်နေတဲ့အချိန်တွေရယ် ပေါင်းလိုက်ရင် တကယ်ကို တစ်နှစ်ကျော်။

YOU ARE READING
My hornable love (Complete)
FanficOTP မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်လေး နောက်တစ်ပုဒ်ပါ ဖတ်ပေးကြပါဦးနော် Edit 🚨🚨🚨 Main OTP က Binthew ပါနော်။ အပိုင်း ၃ မှာကတည်းက ပြောထားပေမယ့် ထပ်ပြီး သတိလာပေးတာပါ။ ပြီးတော့ Gyujin နဲ့ Shentaerae ပါနော်🚨🚨🚨