138.Bölüm

200 21 13
                                    

Arkamda nefes sesi hissetmiştim korku ile arkamı döndüm

Kimse yoktu.

Ne oluyordu bana?

Arkamda kimse yoksa neden sıcak nefes sesi hissediyorum?

Gerçek miydi?

Gerçekse arkada ki kim olabilirdi?

Korku ile etrafıma baktım sanki bütün her sesi duyuyor işitiyordum sanki kameraman varmışta beni çekiyor gibiydi.rüzgarda korku,telaş içinde etrafıma baktım ağır çekimde gibi hissediyorum kendimi şizofren mi oluyordum? Yoksa deli mi?

Piskolojim bozulmuştu,duvarın dibinde sadece etrafa bakıyordum bana neler oluyordu ?

Öylece düşünürken yuna'nın sesini duydum ve saklambaç oynadığımız aklıma geldi belkide unutabilirdim hepsi hayal ürünü idi.beynim benimle oynuyordu

Korkulu ifadeyi sildim yüzümden tebessüm ettim ilerledim,sessizce çocukları aradım.changbini,felixi aradım bir gülme sesi geldi o yöne döndüm çalılıklardan bende kıkırdamıştım.

O çalıya ilerledim,bütün çocuklar oraya saklanmıştı changbin ve felix de dahil çok komiktiler.benim geldiğimi fark etmemiştiler bile.

Han,SOBE BULDUM SİZİ KERATALAR

dedim bütün çocuklar gülerek sobe alanına koştular ama ilk ben geldim hepsini sobeledim.çocuklar bu sefer başka oyun diyerek ısrar ettiler yuna da dahil.

Felix,hım! O zaman yakar top?

Herkes evet diye bağırdı onlara güldüm.

Han,aaaaaaa sincap sizi yemeye geliyor.

Çocuklar gülerek,bağırarak kaçtı bende onları peşlerinden koştum yavaştan gittim changbin'de bizi peşledi ardından Felix de beni-bizi çocukları yakalamaya çalıştık;

Changbin,aaaa ben bir tane yakaladım hemde prenses bir kız.

_ama changbin abi

Changbin,ahahaha seni yiyecem

Felix,aaa bende yakaladım buda çok şirin.

Dedi ve yanağını öptü çocuklar changbin ve felixe baktı changbin ve Felix beni elleri ile göstererek konuştu.

Changbin,istikamet askerlerim sincabın üstüne atlamak aaaaa

Bütün çocuklar bu sefer benim üstüme saldırdı gülerek kaçmaya çalıştım ama benden önce ayaklarıma sarıldılar Felix artık tamamen iyiydi gülüyordu ellerinde acısı yoktu bu beni mutlu etmişti benimde şuan ağrım yoktu yani mutluydum,mutluyduk.işte benim hayatım bundan ibaretti önceden aşka işim olmazdı ama o adını anmak istemediğim kişi beni bir çıkmaza bulaştırdı.

Han,aaayyy durun çocuklar gıdıklamayın.

Araya changbin ve Felix de girdi daha çok güldüm bu sefer ayaklarımı kaldırdım ama sanki onun bana bağırışını duyar gibi oldum hızla kalktım hızla soludum.etrafıma baktım yeo ile oynarken ayaklarımı kaldırdım ve bana bağırıp tokat atmıştı korku ile solurken arkama baktım o var mı diye changbin kaslı kollarını bedenime sardı.

Changbin,şşş korkma sincap çocuk kimse yok.rahatça ayaklarını kaldırabilirsin kimse bişi diyemez yapamaz.

Changbinin bu güven verici kollarına bende sarıldım.

Felix,ama beni unuttular küstüm.

Han,gel gel

Diyerek ona da bir kolumuzu açtık ama Felix öyle bir atladı ki ikimiz de çimenlere düşmekten kurtulamadık.

Diğer çocuklarda üstümüze geldiler sarıldılar.

Changbin,Felix küfür etsem_

Felix,hyung ama darılırım

Dedi gülerek,bizde ona güldük.daha sonra yorulduğumu fark ettim ayağa kalktım.

Han,tamam benlik bu kadar içeri giriyorum.

Felix,al benden de o kadar hyung?

Changbin,evettt küçükler şimdi siz oynayın belki daha sonra geliriz anlaştık mı?

Bütün çocuklar evet diye bağırdı ve oda ayaklandı.yanımıza geldi

Changbin,hadi artık su içmem lazım.

Dedi ve bizi arkada bırakarak yürüdü bizde ona yetişmek için koştuk hızla içeri girdi bizde girdik kana kana suyumuzu içtik kendimize geldik
Ardından içeride sohbet eden canım ailemin yanına ilerledik üçümüz de koltuğa yayıldık

Yorgunluğumuzun tadını çıkarttık.     

_____

Zaman daralıyor gibi
       

OBSESSİVE LOVEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin