OBSESSİVE LOVE

186.Bölüm

(bölüm uzundur!)

Nefessiz şekilde gözlerimi sessizce açtım karanlıkta etrafıma baktım gün-zaman-saat-tarih gelmişti.ona baktım elimi yüzüne koydum hafif salladım.

Tık yoktu.

Elini sessizce karnımdan çektim yatakta doğruldum bana önceden verdiği parayı aldım buralarda bir taksi durağı olmalıydı oraya gitmem lazımdı.sessizce ayağa kalktım.çok çabuk işe yaramıştı.

Aileme gidiyordum sonunda aileme kavuşacaktım bu işkence bu zulm bitecekti.

Yani ben öyle sanıyordum.aileme gidip üstün körü herşeyi anlatıp başka ülkeye gitmek eminim ki orda daha Güzel hayatım olcaktı ama ne kadar mutlu olursam olayım bu yaşadıklarımı asla unutmayacaktım.

Onlar hem beynimde hemde kalbimde bir yara veya bir bellek gibi olcaktı bu anıları silene kadar unutmayacaktım belki bir gün evlenirsem oğluma/kızıma nasıl babalık yapacaktım gelecekte ki karımı nasıl sevecektim.

Sevgi artık bende yoktu kimseye güvencim kalmamıştı hiç kimseye sevgim kalmamıştı.

Ruhsuz gibi olmuştum bir köpek gibi sahibim kalk diyince kalkıyor uyu diyince uyuyordum.bunların hiç biri olmayacaktı ben kararlarımı verecebilcek kendi kurallarıma oynayacaktım.

Çok çabuk bir eşorfman onun üstüne bir kazak giyindim.bunları herşey bitince yakıcaktım.ona dair olan herşeyi gerekirse kendimi...

Bana verdiği parayı aldım çok çabuk şekilde kapıyı açtım odadan çıktım.yüzümde bir gülümseme oluştu.koşarak merdivenlerden indim,dış kapıya uçtum resmen...

Hızla evden çıktım etrafıma baktım bence koşmam daha iyi.

Bunun için koşmaya başladım.

Belki bir yıl belki on yıl bu ülkeye adım atmak yoktu.han gidicek ama jisungun bambaşka bir dönüşü olcaktı.

Nefes nefese koşmaya başladım.arkama bakmadım bu sefer çünkü o evde uyuyordu.

Bu yüzümde ki yaraların aynısını ona şahsi ben yapıcaktım.o benim aşkımdan belki tutuşacaktı.taksi durağı buraya yakındı uyku ilacı alırken görmüştüm yani şanslıydım.arkamda ne koruma nede o kimse gelmiyordu.gerçekten o uyumuştu.planım işe yaramıştı.

Ara sokağa girdim.koşmaya devam ettim.elimin ağrısını umursamadan koşmaya devam ettim,

Gerekirse Saatlerimi koşmakla harcamıştım;ama sonunda kurtulmuştum.
_________

Ve o ara sokağa gelmiştim bu gecenin karanlığında ben buraya gelmiştim geceler artık benim olcaktı.artık cennet vardı o cehennemde ateşten yanacakken ben burda cennetin tadını çıkaracaktım.

Durdum bu soğukta dışarı çıkmak tehlikeli olmasına rağmen çıktım.şuan hiç bir şey umrumda değildi ben kurtulmuştum.

Ben kurtuldum.

Ben kurtuldum.

Han jisung kurtuldu.

Etrafıma baktım sokak lambaları sadece etrafı aydınlatıyordu bu sefer yavaş-yavaş yürümeye başladım.taksi durağını aramaya başladım nerdeydi bu taksi durağı sabaha karşıydı şuan ve ben onu bulamıyordum.yanlış görmüş olamam değil mi? Hayır ben nasıl giderdim yoksa ailemin-arkadaşlarımın yanına.o dar sıkıcı sokakta taksi durağını aradım.