126.Bölüm

185 20 17
                                    

Bileklerini kesmiş;

Duyduğum şey ile korkmaya başladım,nasıl bileklerini keserdi?

Hızlanmasını rica ettim,daha hızlı sürmeye başladı Felix ölemezdi,ölmemeliydi biz üç arkadaş olarak kalacaktık ve bu arkadaşlıktan biri gitmemeliydi Felix ölemezdi iyi de neden bileklerini kesti? 

Hani polis kurtuldu demişti? Bana yalan atmıştı arkadaşım civcivim belki şuan ölebilirdi.ağlamaktan yıprandığım halde ağlamaya devam ettim.

Felixin bizden başka kimsesi yoktu kendi öz ailesi hyunjin denilen adama satmıştı,ikisi arkadaşça psikopattı..

Felixin ölme düşüncesi beni daha çok ağlatıyordu.onu arayamıyordum,telefon o evde kalmıştı.ya ben gidene kadar o ölmüşse?

Han,lütfen daha hızlı gidelim.

_az kaldı efendim,birazdan orda olacağız.

Geriye yaslandım.parmaklarıma çok feci bir ağrı girdi kafamı koltuğa bastırdım inlememi sakladım.canım çok acıyordu bağırmak istiyordum acımı atmak istiyordum ama yapamıyordum.aklımda hep Felix vardı ya ona bişi olursa ya ölürse?

En sonunda araba durdu açmasını beklemeden hızla ben açtım hastaneye doğru koştum.beni görenlerin garip bakmasını umursamadan.

Merdivenlerden çıktım,kaygan zeminde hız kesmeden koştum ağlayarak hem changbini hemde felixi görecektim ama felixi nasıl görecektim?

Elimin ağrısında durdum titreyen elime baktım,parmaklarımı sanki çekiyorlardı veya çekiç ile vuruyorlardı.

Derin nefes aldım.hafif öne eğildim parmaklarımı hissetmiyordum mosmor'du doktor haklıydı parmaklarım artık tutmayacaktı.kangren parmaklarımı tutuyordum ama şuan bunun hiç sırası değildi.önüme baktım tam karşımda danışman vardı geri dikeldim koşmaya devam ettim.

Şuan herşey geç olabilirdi hiç bişi bilmiyordum sadece felixi,changbini görmek istiyordum.danışmanın yanına gelince tek elimi masaya koydum.

Han,Lee...Lee Felixin odası nerde acaba?

_yakınımısınız?

Han,kardeşiyim.

_hmm ikinci kat 150 nolu oda.

Kafamı salladım asansöre doğru koştum göz damlalarım yere doğru hız kesmeden akıyordu,asansörün orda durunca düğmeye defalarca baktım açılana kadar.açılınca içine girdim ikinci kata hızla bastım asansör bir kaç saniye durdu ardından yavaştan kapandı.

Ayağımı yere vurarak asansör yukarı çıktı,ikinci kata gelince daha da yavaşladı.ardından durdu kapı açıldı.

Tam karşımda siyah giyimli bir adam içeri girerken ben asansörden çıktım ona bakmadan.

Koşarak asansörün ordan uzaklaştım tam karşıda ki güvenliğe 150 nolu odayı sordum.oda bana eli ile tam karşıyı gösterdi.oraya baktım

Changbin orda duruyordu,biraz ona koştum 125 nolu odanın önünde durdum ağlayarak baktım changbin tam karşımda camlı odaya bakıyordu ona seslendim;

Han,changbin,CHANGBİN

bana döndü gözleri sanki beni ilk defa görüyor gibi açıldı.

_____________

Nasılsınız aşklarımm???

Ben kötüyüm

OBSESSİVE LOVEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin