157.Bölüm

170 23 23
                                    

Sorusunu cevapsız bıraktım dizlerinden kalktım.elimi tuttu ardından kazağıma elini sürterek eşorfmanımın ucunu tuttu yalvarır gözler ile ona baktım,ama o zerre beni umursamadı.üstümden hızla çıkartıp beni dünkü şort ile bıraktı.

Han,üşüyorum....

Lee know,bacaklarım ile ısıtırım seni.

Ayağımdan çıkarttı,deliye dönmüş gibiydim.dayanamıyordum ölmek istiyorum.

Eşorfmanı geri yana koydu elini yalın bacaklarıma sürttü,gözlerimi kapattım sadece geçmesini bekledim.

Bacaklarımın kalın yerini öptü arkadan da okşamaya devam etti,beni hep böyle taciz ediyordu,hiç hoşnut değildim hemde hiç.

Bacak arama girecekken kafasını geri çektim,ondan uzak koltuğa oturup bacaklarımı ısıtmak amaçlı ellerimi sürttüm beni bu duruma soktuğu için ondan hep nefret edicektim- bana bu hayatı bahşettiği için nefret edicektim- beni ailemden ayırdığı için nefret edicektim. Edecek çok şeyim vardı sadece edicektim;

Lee know,BURAYA GEL!

Bağırması ile hızla ayağa kalktım,yanına doğru ilerledim.ayağa kalktı işte gerilim aksiyonlar başlıyordu-şiddet,azar başlıyordu bunun sebebi ise beni öperken sessiz kalmadığım için.

Beni kendine çekti bedenlerimiz birbirine temas etti.

Lee know,SENİ SEVMEDİĞİMİ Mİ DÜŞÜNÜYORSUN?

han,seninki....seninki aşk değil Lee know dediğim gibi sen ruh hastası manyaksın.

Lee know,gel bak ben sana göstereceğim.

Saçımdan tuttu,beni gene sürükledi,

Han,bırak beni yalvarıyorum.

Ama dinlemedi.

Yukarıya çıkarttı sonda ki odaya götürdü,canım çok acıyordu hem bedenen hem ruhsal.beni daha ne bekliyor olabilirdi o odada beni.

O odanın kapısının önünde durunca kilitini açtı seri hareketlerle beni içeri soktu saçımı bıraktı gene bendim.

*Heryerdeyim,duvarların üstünde önce ki gibi benim fotoğraflarım asılmış ama bu sefer üçüncü kişilerde vardı,ve onlar kırmızı çarpı yemişlerdi buna yuna,changbin,ailemde dahildi.
Bir masa vardı orda da bir sürü fotoraf vardı bazı fotoğraflarım da kırmızı çarpı yemişti.zorla yutkundum bu adam psikopatın tekiydi her iki evde de bir kaç oda boş sadece benim fotoğraflarım doluydu ama bu oda farklıydı.

Mavi duvarların üstünde dev posterime baktım,güldüğüm eğlendiğim şirkette olan fotoraflar.

Bir tanesi dikkatimi çekmişti,bu babamın odasında ben çalışırken çekilmişti bu fotoraf evet.19 yaşındaydım ne yani babamın odasında mı beni görmüştü.bir tane albüm vardı kapağını açtım 18,19,20,21 yaşlarımın olduğu fotoraf vardı düşüp bayılmamak için zor durdum.masanın üstü-albüm-duvarlar hep benim fotoğraflarım ile doluydu.
Saplantılım bu zamana kadar işi mi yoktu?

Bir tane fotoraf elime aldım gözlerim iri yarı açıldı bu fotoraf yuna ve changbin açtı onun için bir restorana gitmiştik,o zamanlar bir yere gideceğimizi hatırlıyorum fotoğrafı korku içinde bıraktım.

Başım dönüyor gözlerim kararıyordu,yere oturup bağırarak ağlamak istiyorum her evinden bir oda bana ayrılmıştı ama bu oda piskolojimi alt üst etmişti bir diğer yana baktım bir yatak vardı tek kişilik,ve o yatağın demirliklerinde zincir.

Geri ona baktım,şimdi fark ettiğim dönen koltuğun üstünde dönerek bana bakıyordu.

Han,senn....hastasın...

Geri etrafa dönerek baktım.bir anda ayağa kalktı.

Lee know,o yatak ne işe yarar bilir misin?

Han,uzak dur benden pislik nefret ediyorum senden.hasta ruh hastası MANYAK!

Bir anda boğazıma yapıştı beni o masanın üstüne bastırdı.

Lee know,kelimelerine dikkat et,hem sen aşktan ne anlarsın.

Han,senin ki aşk değil saplantılı.
Sen.

Saplantılı aşktan başka hiç bişi değilsin.

Bunun kahkaha attı

Lee know,o yatak ne için var biliyor musun?

Han,bilmiyorum ögrenmekte istemiyorum.

Saçımı tuttu çekiştirerek beni o yatağın üstüne vahşice attı.

________

Diğer bölümden hiç hoşnut değilim.ama umarım siz beğenirsiniz.

Diğer bölümde görüşürüz🥲❤️

OBSESSİVE LOVEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin