Mon Amour ❤️💍

Deel 134

Pp Yasmine

Ik doe open en zie..... politie. Shit, ze zullen zekers achter Younes vragen. "Hallo, waar kan ik jullie mee helpen?" vraag ik. "Hier woont een zeker Younes (...)?" zegt de ene man. "Woonde wel ja, al een paar maandjes niet meer. Hoezo?" vraag ik. "Hoe bedoelt u? Het huis staat op zijn naam" "Klopt, maar we zijn nu ongeveer al 3,5 maanden uit elkaar. Het klikte echt niet meer tussen ons. Ik moest ons kindje opvoeden dus hebben we besloten dat ik dit huis krijg, aangezien ik meer ruimte nodig heb enzo. Hij zei dat hij die namen nog ging regelen maar dat heeft ie blijkbaar niet gedaan. Urgh dat is echt typisch hem. Maar hoezo zoeken jullie hem? Heeft hij alweer iets gedaan?" lieg ik. "Wat bedoel je met alweer?" vraagt de man. "Nou vroeger heeft hij verschillende dingen gedaan. Hij was daarna wel veranderd, als ik eerlijk moet zijn" antwoord ik. "Hij moet 2 jaar in het gevang wegens feiten van vroeger" zegt hij. "Owh meen je niet?" "Ja, dus zoeken wij hem hier" "Hij is hier echt niet hoor. Ik woon hier nu enkel met m'n zoontje" "Zouden wij eens mogen rondkijken, mevrouw?" "Ja tuurlijk, kom maar" antwoord ik en ik laat hen binnen. De politiemannen kijken me beide aan wanneer ze mn moeder en Meyssa zien. "Is mn moeder en mn zusje. Ze zijn gewoon op bezoek" Ze knikken. Ze gaan de trappen op. "Mn zoontje slaapt dus wees aub stil" zeg ik nog. Na een vijftal minuutjes komen ze naar beneden. "Uw verhaal klopt volgens ons. Weet u misschien waar we hem nu kunnen vinden?" vraagt de agent. "Ik heb echt geen idee. Misschien dat hij nu rondhangt op het voetbalpleintje, hier om de hoek" antwoord ik. "Oké. Bedankt voor uw tijd. Hier een kaartje met onze info, moest je hem nog ergens zien of tegenkomen of moest u wat meer weten" zeggen ze en ze geven me een kaartje. "Ja bedankt, zal ik zekers doen" Ik begeleid hen naar buiten. "Sowww jij kan goed liegen" zegt Meyssa wanneer ze de straat uit zijn. Ik haal lachend mn schouders op. Ik hoor alweer geklop op de deur. Urgh wie nu weer. Ik doe open en zie Hamza. 1 van de bewakers en 1 van de beste vrienden van Younes. "Sorry dat k stoor maar wat kwamen die 2 hier doen?" vraagt hij. "Younes zoeken natuurlijk. K heb leugentje verzonnen. Gewoon gezegd dat we uit elkaar zijn en geen contact meer hebben" "Saff Isgoed. Als er wat is stuur meteen he" Ik knik en bedank hem.

"Blijven jullie slapen?" vraag ik aan mn moeder en Meyssa. "Nee ik ga naar huis. Ik moet nog eten maken voor je vader" antwoordt mn moeder. "Meyssa?" vraag ik. "Ja Isgoed" antwoordt ze. Ik bedank mn moeder voor het heerlijke avondmaal en ze neemt afscheid van ons. Ze gaat de deur uit en rijdt naar huis. Wanneer ik Liaam hoor huilen, ga ik naar boven en pak ik m op. "Ben je wakker schatje van me" zeg ik en ik pak hem naar beneden. Ik geef hem yoghurt. Hij vindt dat echt lekker. Terwijl ik Liaam eten geeft, neemt Meyssa dr medicamenten in. "En heb je nog veel last?" vraag ik. "Bwah valt mee. Het is vooral het gevoel dat je gezicht niet 100% is dat me raakt. Qua pijn valt t best wel mee" antwoordt ze. "Alles komt goed in Sha Allah" "InshAllah"

We zijn nu 2 dagen verder. Younes is nog in Marokko. Meyssa is pas net naar huis. Nu ben ik alleen thuis met m'n zoontje, maar hij slaapt. Deze dagen zijn echt zwaar. Younes en ik facetimen hyk vaak, maar toch voelt het hier leeg. Ik heb nog nooit in zo'n stil huis gewoond. Ik ben altijd wat drukte gewend. En ja hij is druk, Younes telt niet voor 1 persoon. Bij elk gebed doe ik dua's dat Younes weer naar huis kan. Hiervoor moet je natuurlijk sabr hebben. Ik heb ook al gekeken voor een vlucht naar Marokko, maar Younes zegt dat het te riskant is en dat ik nog wat moet wachten. Ewaja dan maar wachten. Ik ga zo blij zijn als alles weer goed is. Hij is gevlucht aangezien hij 2 jaar de cel in moet. 2 jaar. Dat is hyk veel. Zo zal hij zijn zoontje niet eens zien opgroeien. Politie is hier gisteren ook al geweest. Ook al bij mn schoonmoeder en op Younes z'n werk. Ze zijn echt grondig bezig met het zoeken naar hem. Deze shit moet echt snel gedaan zijn, want wollah ik hou t niet meer vol.

Laila ging zometeen effe komen om me wat gezelschap te geven. Wel lief. Mn schoonmoeder en andere schoonzussen gingen naar een geboortefeestje van iemand die wij niet kennen. Ik maak ondertussen wat snacks en tapas klaar en facetime met Younes, tot ik de bel hoor. "Oh Laila is hier, beslema hou je goed" zeg ik. "Isgoed schat jij ook" Ik leg neer en ga naar de voordeur. Ik doe open en Laila geeft me een dikke knuffel. "Alles oké?" vraagt ze. "Jaja hamdulillah. Gewoon wat wennen" antwoord ik en we gaan de woonkamer in. "Wejow zoveel temara, moest je echt niet doen lieverd" zegt ze wanneer ze de tafel met snacks enzo ziet. "Ewa saff is echt geen temara hoor" antwoord ik. We gaan de zetel in en kletsen over van alles en nog wat...

Midden in de nacht word ik wakker door luide bonken. Wtf is dat. Ik hoor gestamp van beneden en hoor verschillende dingen vallen. Z..zijn dat inbrekers? Waar tf is die beveiliging die altijd rond ons huis staat? "YASMINE DOE JE DEUR OP SLOT" hoor ik iemand roepen van beneden. Die stem klinkt als die van Hamza, dus ik hoop dat hij het ook is. Ik sta op en doe zo snel mogelijk mn deur dicht. Gelukkig slaapt Liaam nog. Ik stap gestresst rondjes door mn kamer en hoor Hayek veel lawaai. Even later hoor ik 1 schot. 2 schoten. 3 schoten. Dan hoor ik niks meer. Wtf. Wtf is dit? Ik ga naar mn inloopkast en wikkel mn kamerjas rond me. Ik geef Liaam een kusje en laat hem slapend achter in de kamer. Ik ga naar beneden en zie verschillende mannen rondom 1 liggende man.

Stemmm❤️