The Fearless Angel [Completed]

Chapter 23

Soundtrack:  Demons by Imagine Dragons.

***

"Waf was already three weeks pregnant."

Bumagsak ang panga ko. Napakurap pa at saka lang tinitigan ang lobo.

"This is...awesome." Pakiramdam ko'y kumikislap sa saya ang aking mata.

Niyakap ko si Waf at pinanggigilan. I really waiting for this time to come, kaya nga lalaki at babae ang inalagaan namin para dumami sila at magbreed. Anyways, heto na yun.

"I'll name it War." Sabay tango sa sarili.

"What if she gave birth of three? Or four? Five? What names would they be?"

"Hm. I'll think about that, later."

Ang mahalaga ay magkakaron na ulit ako ng bagong lobo.

Limang araw na ang nakakalipas ng mangyari ang insidente sa mansyon, katulad ko napansin rin pala ni Lola ang pananamlay ni Waf kaya siya nagpatawag ng veterinarian.

"Magiging maayos lang ba siya?" Baling ko sa doctor.

"Of course, much better kung wala kayong iibahin sa routine niya everyday para hindi siya mastress."

May kung ano pang bilin ang doctor bago kami paalisin. Malaki ang ngiti kong lumabas ng clinic. Huh, what a perfect day.

"Can I hold it?"

Napabaling ako sa katabi ko at sinundan ang tingin niya. Yung tali ni Waf.

"Sure ka?" Tanong ko pa.

Tumango ito, kinuha ang tali at hinawakan ang kamay ko.

"There," at marahang hinila. "Let's go?"

Napangisi nalang ako at hinayaan siya, limang araw na siyang ganito at nakakasawa lang na umangal. Well, this is what he said by I'm your man thing.

Sinilip ko si Waf na tahimik lang na naglalakad sa katabi ni Zeign. Kahit ang lobo ay napaamo niya.

"I'll be gone for one week." Anito nang makarating kami sa parking lot, humarap siya sakin at sinilip ang mukha ko. "I'll call you everyday, is it okay with you?"

Hindi ko alam ang isasagot kaya tumango nalang ako. Pakiramdam koy may kung anong bumara sa lalamunan ko at hindi makalabas ang boses ko. Wait a minute, I'm acting strange, lately. I don't like this.

Kinuha ko na ang tali ni Waf at pinapasok na sa backseat ng kotse. Naging tahimik ang byahe kaya nakatulog ako, paggising ko ay nasa kotse parin ako.

Si Waf ay nasa likod parin at nakatitig sakin. Wala ang driver.

Sinilip ko ang bintana at nakita siyang nasa may tabi ng daan habang naninigarilyo. He's stressed, sa dalawang taon na magkakilala yun ang napansin ko kanya, naninigarilyo siya tuwing may malalim na iniisip.

Hanggang ngayon iniisip ko parin kung seryoso ba siya sa mga pinaggagawa niya ngayon, kaya sinasakyan ko nalang dahil hindi ko rin naman mapigilan. Wala naman siyang ibinigay na assurance para kapitan ko ang mga bagay nato. He didn't even said he like me, he just declared, you're mine with his infamous possessiveness. Don't think I'm lucky coz I'm not, there are times when men's hit by ego and pride, they became possessive. Iyon ang mga ugaling mahirap pigilan.

Nabalik ako sa wisyo nang pumasok na ulit siya sa kotse. Malamig parin ang mga mata, matangos ang ilong, mapula ang labi. Kahit amoy ko ang usok ng sigarilyo ay mas nangibabaw parin ang panlalaki niyang pabango.

"Love what you're seeing?"

Napanguso ako at iniwas ang tingin sa kanya. How can I hate that face? Idiot.

"Saan ka pala pupunta?" Pigil hininga kong tanong. Kanina ko pa yun gustong itanong pero nag-aalinlangan ako dahil baka sabihin niyang may care ako. But heck, curious lang!

Tumaas ang gilid ng labi niya, diretso parin ang tingin sa daan. "Italy."

Bigla akong nadisappoint. Bakit doon pa kung saan si labanos? Siya ba talaga ang tinutukoy ng babaeng yun?

"You're quiet."

Umayos ako ng upo at sinilip si Waf sa backseat, natutulog na siya ngayon.

Tinitigan ko si Zeign at nginisian. "Why are you doing this? Why did you break your own rule?"

Dark Beast has a rule, na siya mismo ang gumawa. Don't ever fall with the Angel.

The rule hasn't forgotten, halos lahat ng myembro ay alam yun, kapag lumabag ang First Beast mismo ang magpapataw ng parusa, Zeign is that dominant, he has his own power to control the group.

Kaya nga kung kinakailangan ay umiiwas sakin ang lahat para hindi ko raw sila mabihag. Dahil siguro ako lang ang natatanging Angel ng gang hindi nila maiwasang hangaan ako. And I don't even give a damn on their shits. I just want to be Second, the Beast Angel.

"You don't get this, do you?"

I titled my head and think. Nanliit ang mata ko sa kanya.

"Ginawa mo ba yun para lang..." napangiwi ako sa sariling realisasyon. "Bakuran ako?"

Bigla siyang tumawa at sa hindi ko na mapigilang record, natigilan na naman ako. This is really getting into my nerves, hindi ko akalaing magagawa niya yun! Two years na ang rule na yun at ngayon ko lang nalaman ang dahilan, I was usually thinking why before, at ang pumasok lang sa isip ko ay dahil hindi naman talaga nila ako magugustuhan. I'm their only angel, dapat nila akong galangin, kung hindi man, kamao ko ang magpapatigil sa kanila.

"That rule was for assurance. No one will get into you, except me."

I huffed. "What a selfish beast." I murmured, gusto ko siyang sapakin pero wala akong lakas sa ngayon.

.......

"Oh my gosh, I'm so proud of myself! You're so gorgeous."

Tiningnan ko ang sarili sa salamin. The gown is done, and it's so beautiful. Kita ko ang pagning-ning ng ube kong mata sa salamin. The beads and sequence are so visible, kinortehan pa nito ang hubog ng aking katawan.

Tiningnan ko si Lola na nakatingin rin sakin. She was smiling and a bit sad. Siguro ay nakikita na naman niya sakin ang nag-iisang anak.

"So, do you like it?"

Tumango ito, napangiti ako. Pagkatapos kong mafit muli ang gown ay nagpasya akong dumalaw sa puntod nina Mommy. Lola was shocked, siguro ay hindi niya inaasahang sakin mismo manggagaling ang suhestyon na yon.

I need to know the truth, I badly want to. I was actually planning to have a talk with Christropher Williams again pero napagtanto kong mas mabuti kung kay Lola mismo manggaling. Kung ano mang hiwaga ang mayron sa pangalang Mosca at ang sekreto ng pamilyang ito, who knows?

Hindi na sumama si Aleli dahil may kailangan pa raw siyang asikasuhin sa ibang gowns.

Nang makarating kami sa sementeryo, nagbago na ang ekspresyon ni Lola. Nawala na ang gulat, napalitan yun ng malungkot na ngiti.

Hanggang marating ang mga puntod ay hindi ako nagsalita, hawak ko ang braso niya at kahit siya ay tahimik din.

"I want to tell you something apo." Pauna nito, tumingin siya sakin at hinawakan ang kamay ko. "I was planning to tell you this, actually after your birthday but...I think it's better now." Pinisili niya ang kamay ko dahilan para mapatitig ako sa mata niya. "Your grandfather is a Mosca, iyon ang totoong pangalang dinadala niya, he just used Rodriguez, his mother's name for security. My husband...your Lolo, Mosca Famiglia is a family of Mafia. Your mother is the successor of Mosca Mafia."

"M-Mafia?"

Did I heard that right? A Mafia?

"Y-yes. I'm sorry for not telling you this. It's just that...Mafia is so dangerous for you. I can't put your life in danger, ikaw nalang ang meron ako."

Wala sa sariling napatingin ako sa puntod ni Mommy. I tilted my head, is this...even real?

I'm a gangster...and a Mafia Boss's daughter?