ESARET

5. Bölüm

Evet başlıyoruzzz 🤍🤍

Koskoca 10 yıl annemin kokusunu alamadan,babamın kokusunu alamadan uyumayı öğrendiğim 10 yıl
Benim ailem beni bırakmaz derdim çocukken ta ki ölümü öğrenene kadar...O günden sonra ölümden korkmuştum ta ki ölümün kendisi olana kadar...

-Evet ben yazdım dedi selim.
Sen sen bu kadar aşağılık bu kadar acımasız olamazsın senden iğreniyorum.

Bana biraz daha yaklaştı nefesi yüzüme çarparken; Artık ben ne dersem o olacak anlıyormusun beni sen artık benim tutsağımsın eğer benim dediklerimi yapmazsan

Sözünü kesip ne yaparsın söyle ne yaparsın diye bağırdım öldürürmüsün? Öldür o zaman ben zaten ölüydüm herkesin yaşıyor sandığı bir ölü! Yatağın altından bıçağı çıkarıp hadi öldür diye bıçağı eline verdim hadi öldür dedim zaten bunu istemiyormuydunuz ben ölürsem o zaman miras size kalır işte ne güzel hadi ne duruyorsun öldür beni!

Bıçağı yere bırakıp,yüzüme şiddetli bir tokat indirdi.

2 saat sonra...

Gözlerimi açtığımda karşımda o öylece durmuş beni izliyordu. Yatağın karşısında. Ayağa kalkmak istedim ama yapamadım çünkü beni yatağa bağlamışlardı.
Çırpınmaya başladım imdat kurtarın beni burdan diye bağırmaya başladım.

Selim yanıma biraz daha yaklaşıp;

Hiç boşuna bağırmaya falan çalışma çünkü burada kimse seni duyamaz..

Etrafıma baktığımda evde olmadığımızı gördüm. Karanlık bir evin ortasında sadece bir mum aydınlatıyordu zifiri karanlığı.

Neredeyiz? Beni nereye getirdin aşağılık köpek söylesene!

Sırıtıyordu. Karşımda durmuş pişkin pişkin sırıtıyordu. Güzelim bunu öğrenmen için daha çok zamanımız var. Şimdi ben içeri geçiyorum sakın sesini çıkarayım deme yoksa olacaklardan ben sorumlu değilim duyuyormusun beni ?

Evet tamam dedim ikna edici bir ses tonuyla.

1 saat sonra...

Selim odaya girdi

Acıktın mı diye sordu

Evet dedim

Burada uslu uslu dur ben bir şeyler hazırlayıp geleceğim.
Tamam deyiverdim.

Ben o sırada yatağın arkasındaki sivri kısıma kolumdaki ipi kesmekle meşguldüm.

İpi kesince kolumun ne kadar morardığını gördüm.

Ama yine de ellerimi arkamda tutmaya devam ettim. Anlamaması için.

Selim odaya girdi ve yemek getirdi.

Güzelim daha nasılsın?

Bu seni hiç alakadar etmez anlıyomusun beni?

Bana yaklaşarak çenemi sıkıp; benimle düzgün konuşmayı öğreneceksin tamammı?

Yoksa senide annen ile babanın yanına yollarım duydunmu beni?

Ona adeta bir nefret ile bakıyordum.

Tamam ya anladım bir daha olmaz dedim.

Ha şöyle benim dediklerimi yaparsan böyle kül kedisi, seninle iyi anlaşacağımızı düşünüyorum.

Hıhı aynen iyi anlaşırız dedim ikna edici bir sesle oysaki ondan bunun yaptıklarının intikamını alacaktım.

Şimdi yemeğini ye!

Nasıl yememi bekliyorsun elim bağlı?

Ha unuttum tamam ben onu çözeyim.
Dediği sırada ayağımı bilerek yemeğe çarpıp onu döktüm.

Ne yaptın sen ya dedi selim

Yanlışlıkla oldu bilerek yapmadım.

Tamam ben bunları mutfağa bırakıp geliyorum kül kedisi.
Tamam deyiverdim.

Hemen selim gider gitmez ayağa kalkarak yatağın yanındaki pencereyi açıp oradan atladım.

Soğukta yağmur yağarak dışarı ormana doğru koşmaya başladım. Hiç soluksuz koşuyordum...

Evet canlarım bölümü nasıl buldunuz? Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınız💙🤍