De La Lune

Final

Son kez, merhaba bebeklerim.

Biraz hüzünlü, biraz mutlu bir şekilde yazmaya başladım bu bölümü.

Bu kadar zamandır yazmadığım için affedin beni. Sol elimin baş parmağının ucunu şef bıçağı ile kopardım. Aşırı sakar bir insan olduğumu anlamışsınızdır zaten sürekli başıma bir iş geliyor.

Parmağımı kullanmamak, artık orada azıcıkta olsa bir eksikliğimin olması beni biraz çökertti. Uzuv kaybı cidden zor arkadaşlar.

Neyse lafı uzatmayayım. İyileştiğim gibi geldim ve De La Lune'nün son bölümünü size gururla sunuyorum.

Keyifli okumalar diliyorum canlarım. 😚

Yazardan;

Gerçekten bittim dediğiniz anlar oldu mu hiç? Artık bu saatten sonra dönüşü yok, ömrümün sonuna kadar bununla yaşamak zorundayım dediğiniz şeyler hayatınıza girdi mi? Ya da şer gibi gözüken bir şeyin hayırla sonuçlandığını gördünüz mü?

Jeongguk bunların hepsini yaşamıştı. Taehyung ile evlendiğinde gerçekten bittim diye düşünmüştü, ömrümün sonuna kadar bununla yaşayacağım demişti. Ancak sonunda hayatını berbat edeceğini düşündüğü evlilik birden bire şükrettiği bir duruma dönüşmüştü.

Huzurlu, mutluydu. Doğumuna sayılı günler kalmıştı. Karnı inanılmaz büyüktü ve artık asla kalkamadığı için yatıyordu sürekli. Bebeklerini taşımakta zorlandığı için çökmüştü. İnanılmaz zayıflamıştı son zamanlarda, çünkü artık üç bebeği doyurmak zorlaşmıştı.

Ne yerse yesin bebeklerine yetmiyordu, bu yüzden hızlı bir yağ kaybı yaşamıştı. Hamileliğinin başında aldığı kilolarının hepsini vermişti. Artık yüzü eskisi gibiydi. Normal kilosuna dönmesi her şeyi daha da zorlaştırsa da memnundu. Çünkü hem bebekler, hem kilo daha da zordu.

Kocasının yanında yatıyordu, gece geç bir vakittelerdi. Huzurlu bir uyku çekerken karnına giren bir sancı ile uyandı. Her an doğurabileceği düşüncesi kafasına öyle yerleşmişti ki artık en ufak sancıya bile uyanıyordu.

Karnında küçük ellerini gezdirerek okşamaya başladı. Bebekleriyle iletişime geçmekten hoşlanıyordu. Sancı hafifleyip kaybolduğunda gözlerini yorgunlukla yeniden yumdu.

Tam uykuya dalmak üzereyken giren sancı ile yüzünü buruşturarak tekrardan gözlerini araladı. Bebekleri fazla hareketlenmişlerdi. Ellerini tekrar karnına koyarak okşadı ve derin derin nefes almaya başladı. Geçmesini bekliyordu.

Tekrar geçen sancı ile yeniden gözlerini kapadı. Ellerini karnından çekmemişti. Yine uykuya dalacak olduğunda giren sancı ile bu kez yattığı yerden kalktı. Doğum sancılarının başladığını düşünüyordu çünkü her beş dakikaya bir sancılanıyordu. Son giren sancı diğerlerinden ağır olduğu için seslice inledi.

"Aaahh!"

Sancının geçmesini beklerken gözleri dolmuştu. Çünkü gerçekten ağır bir sancıydı. Gelen rahatlama hissiyle birlikte derin bir nefes verdi. O sırada bacaklarının arasındaki ıslaklıkla gözleri kocaman oldu. Evet, doğumu başlamıştı buna adı kadar emindi.

"T-taehyung." Kocasına döndü. Delta hafifçe kıpırdansa da gözlerini açmamıştı. Elini kocasının omzuna koyarak dürttü.

"Taehyung, aşkım. Uyan." Taehyung bu kez gözlerini açarak yatakta doğruldu. Omegasının dolu gözlerine baktı.

"Ne oldu küçüğüm? Bir şey mi aşerdin?" Jeongguk başını iki yana salladı.

"Taehyung sakin ol tamam mı?" Delta bu cümleyle kaşlarını çattı ve gergince elini eşinin karnına koydu.