အမျိုးသားခုနစ်ယောက်ကို ချစ်ခွင့်ပန်ရမယ်တဲ့..! ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ..? [ 2 ]

264

Unicode

ခြူးမုယွင် သတိပြန်ရလာချိန်တွင် စိတ်ပျက်သွားရသည်။

သူ မသေပြန်။ ဟုတ်သည် သူက အဘယ်သို့ သေနိုင်မည်နည်း။

နတ်ဘုရားနယ်မြေတွင် ခေါင်းမာမာဖြင့် ဆက်နေခဲ့ခြင်းက ဤကမ္ဘာလောကကို ကာကွယ်ရန်မဟုတ်။ ချစ်ရသူကို ကာကွယ်ရန်သာ ဖြစ်သည်။ သို့သော် ယခုတော့ ချစ်ရသူက သူ၏ကာကွယ်မှုကို မလိုအပ်တော့ချေ။

မည်သို့ဆိုစေ သူ့အနေဖြင့် အသက်ဆက်ရှင်ရပေဦးမည်။ ဤကမ္ဘာပေါ်တွင် ထိုလူသားလေး နေထိုင်နေသည်ဟူသော အသိကြောင့် ဗလာနတ္တိနယ်မြေထဲသို့ မတုံ့မဆိုင်း သက်ဆင်းရပေဦးမည်။

သို့ပေသိ ဒဏ်ရာများ အရှင်းပျောက်ကင်း၍ ‘နတ်ဘုရားနယ်မြေ’သို့ ပြန်သွားရချိန်တွင် ထိုနယ်မြေထဲသို့ ဝင်မရတော့ကြောင်း တွေ့လိုက်ရသည်။

သူ့ကို နှစ်သန်းပေါင်းများစွာ ပိတ်လှောင်ထားခဲ့သော အနှီလှောင်ချိုင့်… သူ့အတွက် အမှောင်မိုက်ဆုံး ကြောက်စရာအကောင်းဆုံး ဖြစ်ခဲ့သော ဗလာနတ္တိနယ်မြေသည် သူ့ကို အလွတ်ပေးလိုက်ပြီလော။

ယဲ့ကျန့်ဟန်ဆီ သွားမယ်။ ဒီတစ်ခေါက်… ဒီတစ်ခေါက်တော့ သူတို့ အတူနေနိုင်ပြီဆိုတဲ့အကြောင်း သွားပြောပြရမယ်..!

ခြူးမုယွင်မှာ မူးဝေလုမတတ် ပျော်မြူးနေရှာပြီး သူ၏စိတ်ထဲ ထိုအတွေးတစ်ခုသာ စိုးမိုးနေတော့သည်။

သနားစရာကောင်းလှပေစွ။

သေမျိုးနယ်မြေထဲဝယ် ခြူးမုယွင်သည် ယဲ့ကျန့်ဟန်ကို လိုက်ရှာနေခဲ့ပြီး နောက်ဆုံး ရှာမတွေ့တော့မှ သဘောပေါက်သွားသည်။

ဖြစ်ရပ်အစမှအဆုံးထိ အပြန်ပြန်အလှန်လှန် ပြန်တွေးကြည့်ပြီးနောက် အဘယ်သို့ နားမလည်ဘဲနေမည်နည်း။

အနှီလှောင်ချိုင့်သည် သူ့ကို အလွတ်ပေးလိုက်ခြင်းမဟုတ်၊ အခြားလူတစ်ယောက်က သူ့နေရာကို အစားဝင်ယူသွားခြင်းသာ ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။

နတ်ဘုရားနယ်မြေက သူ့ကို လွတ်လပ်ခွင့်ပေးလိုက်သည်မဟုတ်၊ ယဲ့ကျန့်ဟန်က သူ၏ လွတ်လပ်မှုအတွက် သူ့ကိုယ်သူ စတေးသွားခြင်း ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။