(17)
ဘာစကား တစ်ခွန်းမှမပြောဘဲ ကော်ဖီကို အေးဆေးထိုင်သောက်နေတဲ့ ယွန်းထက်မေကို ကြည့်ရင်း ဒေါ်ရတီလှိုင်း ကြောက်နေမိသည်။
ပြီးခဲ့တဲ့ ကာလတွေကနေစပြီး ယွန်းထက်မေ က အရင်ကအတိုင်း မဟုတ်တော့ဘဲ ပိုခတ်ထန်လာသည်။ ပိုကြောက်ဖို့ကောင်းလာသည်။
သောက်လက်စ ကော်ဖီခွက်ကို ထက် က ကော်ဖီ ပန်းကန်ပြားပေါ်သို့ အသာအယာချလိုက်ကာ
" ဒေါ်ရတီလှိုင်း။"
"..."
"ကျွန်မ ကိုဖုံးကွယ်ထားတာ ၊ညာထားတာ ၊ ကျွန်မ လုံး၀မကြိုက်ဘူးဆိုတာ သိတယ် မဟုတ်လား။"
ဒေါ်ရတီလှိုင်းကို ကြည့်နေတဲ့ ထက်ရဲ့မျက်လုံးတွေဟာ မီး၀င်း၀င်းတောက်နေသည်။ ထိုမျက်လုံးတွေကို ဒေါ်ရတီလှိုင်း ရင်မဆိုင်နိုင်စွာ စားပွဲခုံပေါ်က ဖိုင်အပြာရောင် ကိုသာ စိုက်ကြည့်နေမိသည်။
သူမပုံစံက သူမအိမ်ထဲကိုရောက်လာတဲ့ဧည့်သည်ကို ပြန်ကြောက်နေရသည့် ဓားစာခံတစ်ယောက်လို
" ဘာလို့ ဖုံးကွယ်ထားတာလဲ၊ သိရဲ့သားနဲ့ အဆက်အသွယ်ရှိရဲ့သားနဲ့ဘာလို့ တစ်ခွန်းမှမပြောခဲ့တာလဲ ဒေါ်ရတီလှိုင်း!"
ထက်ရဲ့အော်သံနှင့်အတူ စားပွဲခုံပေါ်သို့ လက်ဖြင့် ထက်က အားနဲ့ရိုက်ချလိုက်တာကြောင့်
ဒေါ်ရတီလှိုင်း တွန့်သွားခဲ့သည်။
ကြောက်စိတ်ကို အတတ်နိုင်ဆုံး ဖုံးကာ ဖြေရှင်းချက်တစ်ခု ပေးရတော့မည်။ဘာမှမပြောဘဲ ဆက်ထိုင်နေရင် ထက်ရဲ့ ဒေါသပိုဆိုးလာမှာစိုးရိမ်ရတာကြောင့်။
" ငါသားသမီးချင်း ကိုယ်ချင်းစာခဲ့တယ်ထက်၊ ငါ့သမီး ရဲ့ အဓိပ္ပာယ် မရှိတဲ့လုပ်ရက် အတွက် သူများသားသမီးရဲ့ တတ်လမ်း ပိတ်သွားမှာကို ငါကိုယ်ချင်းစာခဲ့တယ်၊ ငါသာ ချက်ချင်းပြောလိုက်ရင် မင်းလိုက်သွားမှာ ကြောင့်၊ မင်း မမ ကိုယ်တိုင်က လုံး၀ မပြောဖို့ မှာခဲ့တာ ။ "
" သူများပြောမှ ကျွန်မက သိခဲ့ရတာ လေ ဒေါ်ရတီလှိုင်း၊ တစ်ချိန်လုံးအရူးလို ငိုယိုနေခဲ့ရတာ၊ အဲ့ဒီရွာက ဟန်လေးနဲ့သာ မတွေ့ခဲ့ရင် ကျွန်မ မမကို ရှာတွေ့ဖို့ လမ်းပျောက်နေအုံးမှာဘဲ။"
YOU ARE READING
တောရိုင်းပန်းတို့မညိုးစေချင်။
Acciónဝေးကွာရခြင်း... ထိုဝေးကွာရခြင်းကို ချစ်ရတဲ့သူကဘဲ ရွေးချယ်ခဲ့တဲ့ နောက်ပြန်မလှည့်ခြင်းတွေ... ဖခင်ဖြစ်သူ ရဲ့ရည်မှန်းချက်နဲ့ တောရိုင်းပန်းတွေကို မညိုးစေချင်ခဲ့တဲ့ တယောငယ်ဆိုတဲ့ ဆရာ၀န်မလေး... ဘယ်လောက် ဘဲ ဝေးမဲ့လမ်းတွေလာပါစေ ချစ်ရသူအတွက်ဆို ပင်လယ်ကိုလည်း...
