ESVET

1. Bölüm

Onu ilk gördüğüm an kalbim yerinden çıkacak zannettim teni gözleri saçları o sert bakışları. Etrafta insanlar bir şeyler konuşuyordu ama ben sadece onu izliyordum koskoca mahkeme salonunda her şey bulanıktı sadece o ve ben vardık.

Sabahın ilk ışıklarını üzerinde hissettiği gibi gözlerini ovuşturarak uyanmıştı. Her sabah yaptığı rutin işlerini halletmek için yataktan usulca kalktı. Banyoya geçerek yüzünü yıkadı ve her sabah aynaya bakarak yaptığı konuşmasını tekrarladı

" Allah'ım lütfen kimseye haksızlık yapmama kimsenin kul hakkına girmeme müsade etme" dedi. Avukatlık yapmak kolay değildi adalet önünde haklı olanı savunmak istiyordu Esvet.

Kimsenin hakkını da yemek istemiyordu. Son zamanlarda iyice bunalmıştı işleri çok yoğundu ve bir türlü vakit ayıramıyordu kendine. Üstünü değiştirip aşağı spor yapmak ve maillerini kontrol etmek için indi. İner inmez de telefonu çalmaya başlamıştı zaten " Efendim Alihan sabah sabah ne oldu da bu saatte beni arıyorsun acaba ?"

Karşıdan gelen gülme sesiyle kaşları çatılmıştı " Hadi ama Esvet bu saatte uyandığını biliyorum o yüzden aradım"

Esvet kafasını gülerek salladı
" Peki ne işin düştü de arıyorsun onu öğrenebilir miyim Alihan ?" O sırada bilgisayarını önüne alıp maillerine bakıyordu bir yandan

" Güzeller güzeli Esvet Arslandan bir şey rica edicektim" Geri yaslanarak.

" Olmaz Alihan çok meşgulüm bu sıralar" dedi Alihan sıkıntılı bir nefes vererek

" Esvet lütfen bu gün yurt dışına çıkıcam duruşmam olduğunu unutmuşum saat 2 de benim yerime girer misin duruşmaya gerçekten bir daha hiçbir şey rica etmiycem" Esvet' in hayır diyemiyceğini biliyordu ama formaliteden sormak istemişti

" Bu son Alihan gerçekten çok fazla işim var yetişemiyorum artık" Ve karşıdan beklediği cevap gecikmedi.

" Seni seviyorum Esvet söz dönünce ilk işim seni yemeğe götürmek kapatıyorum şimdi hava alanına geçiyorum dosyalar büroda Melisadan alırsın öptüm seni"

Hiçbir şey demeden kapattı Esvet rutinine geri dönüp sporunu yaptıktan sonra duşa girip hazırlanmıştı çantasını alıp evden çıktı arabasına doğru ilerledi ve gün onun için artık başlıyordu. Hiç beklemeden Alihan' ın ofisine giderek dosyaları alıp kendi ofisine geçti. Tek tek atlamadan incelemeye başlamıştı dosyaları kafasını kaldırdığında saat 12.40' tı eşyalarını alıp önce yemekhaneye giderek karnını doyurdu sonra da adliyeye doğru yol aldı. Adliyeye girdikten sonra asansörde cübbesini giydi. Beklediği kata geldikten sonra duruşma salonuna doğru yürümeye başladı. Herkesin gözü ondaydı.Bunun farkındaydı Esvet buralara gelmek için gece gündüz çalışmıştı gururla dik bir şekilde topuklularından gelen sert seslerle yürüyordu koridorda duruşma salonun önüne geldiğinde gözlerini etrafta gezdirirken

" Esvet hanım merhabalar ben Mert Demir Alihan bey duruşmaya sizin katılacağınızı söyledi" Esvet adama dönerek " Evet Mert bey kendisi ile konuştuk dosyaları inceledim merak etmeyin" Mert beklemeden

" Eminim duruşmada kimsenin ağzını dahi açmasına müsade etmeden bu işi bitirceksiniz" Esvet sadece adama kafa sallamakla yetindi duruşma salonuna çağırdıklarında hep beraber içeri girmişlerdi.

Duruşma başlayalı 3 saat olmuştu ve Esvet sinirden kıyameti koparmadan karşı avukatın son sözlerini dinliyordu sıra ona geldiğinde konuşmasına müsade etmeden bu olayı bitirecekti. " Sayın Hakim sizlere daha önceden sunduğumuz delil dosyasına bir kaç şey daha eklemek isterim" diyerek avukata dosyayı uzattı karşı tarafın avukatı . Esvet' e bakarak alayla güldü . Oturuşunu daha da dikleştirmişti Esvet bu beklediği bir şey değildi. Hakim dosyaya göz gezdirtikten sonra Esvet'e söz hakkı tanımıştı. Esvet gerekeni yapmış ve gereken konuşmayı yaparak savunmasını bitirmişti. Yerine otururken karşı avukata bakarak alaycı bir şekilde gülümsemişti.Esvet'in konuşması bittiği zaman Hakim tanıkları duruşma salonuna davet etti tek tek onları dinleyip karar aşamasına geçtini bildirmek için seslendiğinde Esvet kendinden emin bir şekilde ayağa kalktı