18. Bölüm

1.3K 12 0
                                    

" Yeterince açıklayıcı olmuştur"

Koray yüzüğü fırlatıp evde çıkmıştı. Hande babasının yakasına yapışarak

" Onun benden gitmesine izin verirsen seni babalıktan reddederim!" Diyip sinir krizi geçiriyordu. Evden çıktıktan sonra arabasına binmişti Koray

" Saol Mert sen olmasan bu işin altından kalkamazdım" Mert böbürlenerek

" Biraz öyle oldu" demişti. Esvet ve Miray eve gelmişlerdi çoktan.

" Hadi Esvet uzanman lazım" Esvet Miray'ı ikiletmeden yatağına yatmıştı.

" Ne yapacaksın artık bebeği biliyor Koray?" Esvet bıkkınca bir nefes verip

" Bilmiyorum ama illa bir gün öğrenecekti." Miray arkadaşını daha fazla üzmemek için onu yatırıp çıkmıştı odadan. Koray sabaha kadsr düşünmüştü. En son Esvet'e gitmeye karar vermişti. Miray Esvet için mükemmel bir kahvaltı hazırlamıştı.

" Benim güzeller güzeli anne adayımda uyanmış" Esvet gülümseyerek

" Günaydınnn" demişti masaya geçip

" O kadar acıktım ki anlatamam" Miray gülerek

" Hadi başla o zaman" demesiyle kapı çalmıştı. Esvet Miray'a ben bakarım diyip kalkmıştı. Kapıyı açmasıyla şaşırması bir olmuştu.

" Senin ne işin var burda ne iki de bir kapıma geliyorsun?" Koray derin bir nefes alıp

" Konuşmam gerek seninle Esvet lütfen" Esvet Koray'ın parmağında ki yüzüğü görmeyince heyecanlanmıştı ona belli etmeyerek

" Önce kahvaltı yapmam lazım kahvaltı yapmadıysan geç sende yaptıysan da bahçe de bekle" Koray hemen lafa atlayıp

" Yok yapmadım kahvaltı" dediğinde Esvet içeri girmesi için kapının önünden çekilmişti.

" Kim geldi Esvet" Miray'ın seslenmesiyle Koray'ı görmesi bir olmuştu.

" Bir tane daha servis getirir misin Miray" demişti Esvet. Miray göz ucuyla Koray'a bakıp bir servis daha getirmişti. Üçü birden kahvaltıya başlamıştı. Esvet önündeki yumurtayı burnunu tutarak masanın en köşesine almıştı. Koray gülmüştü bu duruma

" Ne gülüyorsun komik mi" Koray gülmesine devam ederek

" Bilmem" demişti. Ardından

" Epey acıkmışsın Esvet baya yemek yemeye de başlamışsın" Esvet elindeki çatalı bırakıp Koray'a baktığında gözleri dolmuştu. Koray bu duruma şaşırmıştı.

" Ben iki canlıyım yediğim lokmaları mi sayıyorsun?" Diyip ağlamaya başlamıştı. Miray Koray'a göz devirip

" Esvet kimse sana bir şey demiyor hadi kahvaltını yap hem bak poğaçalardan hiç yememişsin" Esvet ağlamasını keserek

" Neli poğaçalar" Koray daha da şaşırmıştı. Ne olmuştu bu kadına daha demin ağlıyordu poğaça lafını duyduğu zaman susmuştu.

" Kaşarlı" Esvet önüne poğaçaları dizerken Koray'a bakmadan

" Beni izlemeyi keser misin odaklanamıyorum" Koray peki diyip kahvaltısına devam etmişti. Kahvaltı bittikten sonra Esvet ve Koray bahçeye geçmişti.

" Artık Hande ile nişanlı değilim!" Esvet kollarını göğsüne bağlayarak

" Yani ne demek istiyorsun?" Koray ciddileşip

" Görmüyor musun Esvet aşığım sana mecbur kaldım o kadınla nişanlanmak için" Esvet Koray'a dönüp

" Görmüyorum aşık olduğunu falan ayrıca bu konuşmayı niye yapıyorsun ne için yani" Koray boğazını temizleyip

ESVETHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin