31.Bölüm

648 12 13
                                    

6K olmuşuzzz! Sizi seviyorum beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın❤️

Niye durduk?" Koray Esvet'in dudaklarına baktıktan sonra gözlerine baktı. İçinden geleni yaptı. Esvet dudaklarına yapışan Koray ile şaşırıp kalmıştı...

Esvet Koray'a karşılık vermişti. Ateşli öpüşmelerini camın tıklanması ile bölünmüştü. Koray ve Esvet kendine çeki düzen verdikten sonra Koray cami indirdi. Polis memuru Koray'a ters ters bakarak

" Burda bu şekilde durmanız yasak beyefendi ehliyeti ruhsat alayım." Koray çıkardığı ehliyet ve ruhsatı polis memuruna uzattı. Polis memuru kontrol ettikten sonra uyarısını yapıp ordan uzaklaştı. Esvet utançtan kafasını Koray'a bile çevirmedi.

" Hadi ama Esvet kaldır şu başını" Esvet kızgın bir tavırla

" Polis bizi ne kadar uygunsuz halde yakaladı utanmayıp ne yapayım Koray!" Koray Esvet'e gülerek

" Daha ayıp şeylerde yaptık. Mesela Duru... Leylekler getirmedi değil mi kızımızı" Esvet utançla kızaran yanaklarını saklamak istercesine daha da olduğu yerde gömüldü. Uzun yolculuğun sonunda restoranta gelmişlerdi. İkili içeri geçerek siparişlerini verdi. Hiç konuşmadan yemek yemişlerdi. Esvet artık bu sessizliği bozmak istercesine konuştu.

" Artık anlatır mısın?" Koray boğazını temizleyip dikleşti

" Bir gün babam yanıma geldi. Abimin nasıl neden öldüğünü anlattı bana. Bende gururuma yediremeyip babam ne dediyse tamam demiştim. Senin baban bu davanın avukatıydı onun yüzünden abimin ölümünün üstü kapatılmıştı. Ondan intikam almamı istedi babam. Onun intikamı evladının canına karşılık babanın çocuğunun canıydı. Yani senin.." Koray Esvet'ten gözlerini kaçırarak

" Seni yıllarca aradım. Artık seni bulmuştum. Üniversitede okuduğunu öğrendim. Seni görmek adına okulunun önüne gelmiştim. Seni gördüğüm ilk an elinde kitaplarla bir yere yetişmeye çalışıyordun karşıdan karşıya geçeceğin sırada dağlarındaki tokan koptu. O güzel saçlarının savruluşu hala dün gibi gözümün önünde" Koray kuruyan boğazını ıslatmak adına bir yudum su içti

" Tokanın kopmasını bile umursamadın. Yoluna devam ettin. Aylarca takip ettim seni. Bir gün bir erkekle konuştuğunu gördüm. Beni ilgilendirmezdi ama içimi bir kıskançlık kasıp kavurdu. Aylarca böyle devam etti. Anladım ki aşık olmuşum sana. Hislerime engel olmak adına seni takip etmeyi bırakmıştım. Sende o sırada yurt dışına çıkmışsın o yüzden seni bulamadım." Derin bir nefes alıp konuşmasına devam etti Koray

" O gün bizim davamızın avukatı olduğun an işte kalbim yerinden çıkacaktı. Tekrardan bulmuştum seni. Hemde yıllar sonra... Her şeyi bir kenara bıraktım abimin intikamı falan umrumda değildi. Seninle güzel bir evlilik yaptım. Lakin seni o gün o bahçede bıraktığım gün babam gelip konuştu benle. Babanın aradığını falan söyledi. Hırslandım sinirlendim öfkelendim oracıkta terk ettim seni. Fakat pişman oldum gittiğim an her gün seni gizlice izledim." Esvet duyduklarına hayret ediyordu. Değişik bir olayın içinde yaşadığını fark etti...

" Daha sonra öldü zannettiğim abim yani Kaya ortaya çıktı daha bu olayı çözmedim ama yakındır onu da çözerim. Zaten sende o sırada kaza geçirdin. Beni affetmesen dahi senden kopmak istemedim. Anlatacaklarım bu kadar gül güzeli. Beni affedebilecek misin?" Esvet duyduklarını sindirmeye çalışarak doğruldu

" Ben bunların hiçbirini hak etmedim Koray ama sen bana bunları yaşattın. Söyle şimdi seni bunca şeye rağmen nasıl affederim?" Koray pişman gözlerle Esvet'e baktı

" Haklısın seni zorlamıycam ama sana çok aşığım Esvet. Yalvarırım sana gitme benden" Esvet sızlayan kalbini dindirmek adına konuştu

" Affetmek bir anda olmaz belki ama zamanla olur. Her şeye en baştan başlarız ama tek bir hatanda seni silerim Koray!" Koray eğik kafasını gülümseyerek kaldırdı heyecanla

" Tamam o zaman kızımızı da alalım evimize gidelim" Esvet tek kaşını kaldırarak Koray'a baktı

" Yalnız en baştan başlayarak dedim herkes kendi evinde kalacak" Koray üzülse dahi buna da tamamdı. İkili saatlerce sohbet etti. Esvet saate baktığında gece yarısını geçtiğini gördü.

" Artık kalkalım çok geç olmuş" Koray tamam diyip hesabı ödedi. Ardından Esvet'in evine doğru yola çıktılar. Kısa bir yolculuğun sonunda Esvet'in evinin önüne gelmişlerdi. Esvet iyi akşamlar diyip arabadan inmişti. Koray arabadan inip

" Gül güzeli!" Esvet'in kalbi hızlı atıyordu. Arkasını dönüp

" Ne oldu?" Koray Esvet'in dibine girip

" İyi geceler öpücüğü yok mu?" Esvet Koray'ın bu teklifine karşı güldü. Koray Esvet'in gülmesine karşılık

" Bunu kabul ettin olarak anlıyorum" diyerek Esvet'in dudağına uzandı. Esvet Koray'dan hızlı hareket edip yanağını çevirdi. Koray Esvet'in dudaklarını öpmeyi beklerken yanağını öptüğünde şaşırdı. Esvet geri çekilerek

" Her şey baştan başlıycaz dedik ya Koray!" Koray Esvet'in dudaklarına bakarak

" Nasıl öpmeden durayım ben" Esvet bilmem dercesine Koray'a bakıp arkasını dönerek eve girdi. Miray giren arkadaşı ile koşarak yanına geldi.

" Nerdeydin bu saatlere kadar Esvet. Ne o çok mu ateşli geçti geceniz?" Esvet arkadaşının bu kadar açık konuşmasıyla utanarak

" Senin iyice dilin açıldı Miray!" Miray omuz silkip

" Anlat hadi neler oldu ne yaptınız?" Esvet bütün geceyi düşündü. Bir şans daha verdi hata mı yapmıştı acaba. Kalbinin sesini dinlemişti. Her şeyin iyi gideceğinden umutluydu. Esvet tüm geceyi Miray'a tek tek anlatmıştı tabi 'öpüşürken polise yakalandıkları kısım hariç'. Miray dikkatle dinlemişti Esvet'i

" Vay be neler olmuş neler. Hiç böyle tahmin etmemiştim ben" Esvet arkadaşının dediğine katılarak

" Şans vererek hata mı yaptım?" Miray arkadaşının ne kadar aşık olduğunu görebiliyordu.

" Aşıksın ona Esvet. Hem bir çocuğunuz var sizin. Bence son bir şanstan zarar gelmez." Esvet arkadaşını kafasıyla onayladı ardından ayağa kalkarak

" Ben uyusam iyi olur hem kızımı özledim" Esvet arkadaşına iyi geceler dileyip odasına çıktı. Kızının masum bir şekilde uyuduğunu gördüğünde içi rahatlamıştı. Üzerini değiştirerek makyajını çıkarıp yatağına yattı. Koray ile geçirdiği geceyi düşünerek uykuya dalmıştı. Gecenin bir vaktinde gördüğü rüya ile kalbi sıkışmıştı Esvet'in. Kaya kucağında ise kızı vardı. Kızını istiyordu ama Kaya vermiyordu kızını ona. Kaya Esvet'in gözlerine bakarak

" Ya benim olursun ya da kızını kaybedersin!" Esvet hayır hayır diye bağırarak uyandı uykusundan kızını  az kalsın uyandırıyordu. Kalkıp yüzüne biraz su çarptı. Yatağına tekrardan geçerken camdaki karartı onu korkuttu. Perdeyi iyice kapatmak için yaklaştığında karanlık bir silüet gördü. Anlamak adına biraz daha perdeyi aralıdı. Karanlıkta yüzünü göremediği kişi bir anda belinden çıkardığı silahı cama uzattığında Esvet korkuyla

" Hayır hayırrrr!!"

ESVETHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin