" Hayır hayır çıkar beni burdan çıkar ben kalamam burda çıkar" diyordu Koray onu sakinleştirmek adına kollarının arasına almasıyla Esvet'in kollarında bayılması bir olmuştu...
Miray ile Mert kahve eşliğinde sohbete başlamıştılar. Çok uzun sürmeden elektrikler gitmişti. Miray endişeyle
" Olamaz olamaz" diyip ayağa kalkmıştı. Kalkmasıyla jeneratör de devreye girmişti. Miray asansörün olduğu yöne doğru koşmaya başlamıştı. Mert Miray'ın peşinden koşarak asansörün önünde
" Ne oldu niye bu kadar telaş ediyorsun" Miray sanki onu duymuyormuşcasına asansörün düğmesine basıyordu.
" Esvet kapalı alanda kalamaz " derken Mert birilerinden yardım istemek adına etrafa seslenmişti.
" Hayır hayır Allah'ım lütfen Esvet iyi olsun" Miray arkadaşı için çok endişeleniyordu. Esvet'in en büyük korkusu kapalı alanda kalmaktı. Geçen 10 dakikanın ardından birileri asansöre bakmak için gelmişti
Koray kucağında olan kadına bakıyordu. Bir anda kollarına yığılmıştı. Kucağındaki kadınla beraber yere oturdu.
" Esvet güzelim aç gözlerini" diyerek Esvet'i uyandırmaya çalışıyordu. Çok geçmeden asansör kapısının önünde birilerinin geldiğini anlamıştı. Yapabileceği bir şeyi yoktu sadece çıkarılmayı bekliyordu kucağındaki kadınla beraber. 10 dakika sonra asansör kapısı açılmıştı. Koray kucağındaki kadınla beraber dışarı adımını atmıştı
" Esvet iyi misin Esvet" diyerek ağlayan Miray'ı Mert tutuyordu. Koray kucağındaki kadınla beraber
" Hastaneye gidiyoruz!" Diyerek Mert'i uyardı. Kendi arabasına gelen Koray arka koltuğa geçerek Esvet'i kucağına yatırmıştı. Mert direksiyona geçmiş yanına da Miray oturmuştu. En hızlı şekilde hastaneye geldiler.
" Sedye getirin!" Diye bağırıp hastaneyi inletmişti Koray. Herkes bir anda o tarafa doğru koşmuştu.
" Hastamız niçin bayıldı?" Derken bir yandan da Esvet'in hayati bulgularını kontrol ediyordu Doktor.
" Asansörde kaldık panik atak geçirdi bir anda bayıldı uzun süredir baygın" doktor anladım dercesine sadece kafasını salladı.
" Sizi dışarı alayım" diyerek herkesi dışarı çıkardı. 15 dakikadır herkes koridorda bekliyordu. Doktorun çıkmasıyla gözlerini o tarafa çevirdiler.
" Hastamızı odaya aldık kendisi uyandı biraz dinlendikten sonra kendisini iyi hissederse çıkabilirsiniz"
Öğrendikleri oda numarasıyla beraber Esvet'in yanına gitmişlerdi. Esvet kolunda serum ile birlikte yatakta uzanıyordu. Kapıdan içeri giren ilk Miray olmuştu
" Esvet beni çok korkuttun iyi misin" diyerek arkadaşının gözlerine ağlamaklı bakıyordu. Esvet ona en samimi gülümsemesini göndererek
" İyiyim Miray biliyorsun panik atağım tuttu işte." Miray arkadaşının yanındaki koltuğa oturarak elini tutmuştu. Koray da orda olduğunu belli edercesine öksürdü. Miray fark ederek
" Mert biz seninle kafeteryada bir çay içelim sonra geliriz Esvet ise iyiyse çıkarız" Mert başıyla onayladıktan sonra odadan çıktılar. Koray Esvet'in yanındaki koltuğa oturarak
" Daha iyi misin Esvet" asansörde ki o anlar aklına geldikçe nefesi daralıyordu
" İyiyim Koray teşekkür ederim yardımın için" diyerek elini Koray'ın dizinde ki elinin üstüne koymuştu. Bu hareketi beklemeyen Koray bir an ne yapacağını şaşırmıştı. İçinden geleni yaparak Esvet'in elini kendi ellerinin arasına alarak okşamıştı. Bu hareket Esvet'i biraz daha iyi hissetmesine sebep olmuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ESVET
ChickLit"Artık özgürsün Esvet intikamımı aldım bir daha ne beni ne de bana dair hiçbir şeyi görmeyeceksin!" Diyip odadan çıkmıştı. Esvet göz yaşlarını silip Koray'ın peşinden koşarak aşağı inmişti. Bahçenin ortasında daha fazla dayanacak gücü bulamamıştı k...
