" Neden neden" diye bağırıyordu...
Kaç saattir boş arazide durduğunu bilmiyordu Koray. Köşeye sıkışmıştı. Yıllardır kendisine aşık olmasını beklediği kadını kaybedecekti. Bir şeyler düşünmesi lazımdı. Telefonu çıkarıp aramasını yapmıştı
" Mert bana Atilla İlhan'nın geçmişinden bu güne kadar yaptığı her şeyi araştırıp önüme getiriyorsun duydun mu beni!" Mert Koray'ı ikiletmeden
" Tamam abi" Koray kapattığı telefonu yan koltuğa fırlatarak arabayı çalıştırmıştı. Koray deli gibi gülmeye başlamıştı
" O benim o benim! Onu benden kimse alamaz " diyordu. Gülmesini bırakarak " Yıllardır onu bekliyorum ve şimdi bana kendi iradesiyle gelmişken asla asla gidemez!" Demişti. Arabasını çalıştırıp evinde bekleyen gül güzeli için yola çıkmıştı
Esvet sabahtan beri sıkılıyordu. Koray çıktığından beri evde tek başınaydı. Artık sıkıntıdan patlamak üzereydi. Yukarı odasına çıkarken bir oda görmüştü. İçini salan merak duygusuyla kapıya doğru yaklaşmıştı. Açmak için kulpunu indirmişti ama kilitliydi. Esvet kendi kendine ay sacmalama adamın evi özel bir şeyi vardır ne diye kurcalıyorsun demişti. Çalan kapı ile telaşlanarak o kapının önünden ayrılmış kapıyı açmaya gitmişti. Kapıyı açtığında Koray'ı görmesiyle boynuna atlamıştı.
" Ne o gül güzeli çok mu özledin beni?" Esvet geri çekilerek
" Ne özlemesi ben sadece sıkıldığımdan yani" . Koray'ın tüm siniri bir anda geçmişti. Koray içeri geçtiğinde ceketini çıkarıp
" Eee güzelim bana yemek yapmadın mı?" Esvet gözlerini kaçırarak
" Ben bunu düşünemedim" Koray gülümseyerek
" Olsun dışardan söyleriz" demişti. Koray yemek söyledikten sonra üstünü değiştirip gelmişti. O sırada yemeklerde gelmişti. İkili oturup yemeklerine başlamıştılar.
" Ben yokken neler yaptın güzelim" Esvet göz devirerek
" Tüm gün sıkıntıdan patladım" Koray gülümseyerek
" Söz bir daha bu kadar yalnız bırakmıycam seni" Esvet iyi olur demişti. İkili yemeği bitirdiklerindd hayli geç olduğunu fark ederek yukarı uyumaya çıkmışlardı. Üst kata geldiklerinde Koray çekinerek sormuştu
" Birlikte uyuyalım mı?" Esvet heyecanla
" Bir an hiç sormıycaksın sandım" Koray Esvet'e sarılarak
" Üstümü değiştirip hemen geliyorum güzelim" diyip odasına geçmişti. Üstünü değiştiren Koray Esvet'in yanına gidip onu yatakta oturuyorken görmüştü. Beline sarılıp
" Hadi uyuyalım güzelim" Esvet hiç ikiletmeden yatağa yatıp Koray'a sarılmıştı.
Güne gözlerini ilk açan Koray olmuştu. Göğsünde uyuyan kadına bakarak
" Seni nasıl bırakırım gül güzeli" demişti. Esvet yerinde kıpırdanarak
" Günaydınnn" demişti Koray Esvet'i öperek
" Günaydın uykucu" demişti. İkili kalkıp rutin işlerini hallettikten sonra kahvaltıyı birlikte hazırlamıştı. Masayı hazırlayıp oturdular
" Güzelim akşam bir davete gidicem benimle gelmek ister misin?" Esvet sevinçle
" Olur" demişti ama sonra üzülerek
" Giyicek hiçbir şeyim yok ama " Koray tebessüm ederek
" Merak etme ben eve bir kaç kıyafet yollatırım " demişti. Esvet iç çekerek Koray'a bakmıştı. Onu bu denli düşünmesi hoşuna gidiyordu. Koray istemeye istemeye masadan kalkmıştı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ESVET
Chick-Lit"Artık özgürsün Esvet intikamımı aldım bir daha ne beni ne de bana dair hiçbir şeyi görmeyeceksin!" Diyip odadan çıkmıştı. Esvet göz yaşlarını silip Koray'ın peşinden koşarak aşağı inmişti. Bahçenin ortasında daha fazla dayanacak gücü bulamamıştı k...
