KaiSoo: Twisted Fate [MPreg] [BoyxBoy]

v

SPG level: Max. Why? It's KAISOO.
----------------------------------------------------------------------------------------------
Napailing ako. Maintain your composure, I told myself. Nilagpasan ko sya at umakyat nalang basta sa second floor. Hindi naman magulo 'tong bahay? Anong lilinisin dito? I shooked my head. Oh great. Wala na syang maisip kaya yun nalang sinabi nya. Great. Being in the same room with Jongin, I just can't help but reminisce how stupid I am.

My biggest mistake, loving him.

"Well," Napalingon ako nang marinig ang boses ni Jongin. Nasa may bungad sya ng hagdan, still wearing his boxer. "I already cleaned everything since I got here except for the pool. May ilang ilaw na kailangan ng palitan." Napakamot sya sa ulo nya, "Saka ilang bahagi ng porch na kukumpunihin." I rolled my eyes. I guess, This will be a very long day. "Kailangan ko lang ng assistant."

Bumagsak ang balikat ko, "Assistant? Oh, great. Let's start! Ayoko magtagal dito na kasama ka, Jongin." Diretsong sabi ko na nagpayuko sa ulo nya. He's guilty! Dapat lang dahil kung hindi, ang kapal talaga ng mukha nya. Usugin sya ng guilt na yun sa bawat araw na humihinga sya. Dinaanan ko sya pero hinawakan nya ang braso ko't tinignan ako sa mata. "May sasabihin ka? Kasi kung meron, sabihin mo na." ani ko.

Binitawan nya ako, "Wala."

Dumiretso ako sa likod, may net yung pool para hindi sumama sa tubig ang dahon na bumabagsak mula sa malaking puno. Alam ko kasi may care taker naman 'tong house. Minsan kasi nakikita namin ito isang beses sa isang linggo para maglinis dito. Hindi ko na inantay si Jongin, kumilos na agad ako. Hinila ko yung net pero dahil may dahong hindi nasama, kailangan ko itong dakutin. Sakto, lumabas si Jongin at nakapagpalit na sya ng suot nya. Hindi na awkward ang ambiance. Nagtama ang mata namin pero agad na nagiwas ako ng tingin. Don't stare.

"What is his full name?" Hindi ako umimik sa tanong nya. Kinuha ko yung tila strainer na may mahabang hawakan para makuha ang ilang dahon sa gitna nitong pool. "Your son, Asher, What's his full name?" Hindi ko alam kung sasagutin ko ba ang tanong nya. Bakit ba interesado sya kay Asher? "Gamit nya ba ang apelyedo mo o, ng asawa mo?"

"It's my private life." I answered.

"How long you've been together?"

Napatigil ako, "Kaya mo ba naisip ang deal na 'to para mainterbyuhin ako, Mr. Kim?" I tooked a deep breath, "Look, wala akong choice nung araw na yun kaya nandito ako. And please, don't ask questions as if we're close friends." Mataray na sagot ko, "Gusto ko ng matapos 'to dahil inaantay pa ako ni Asher sa bahay. So just stop bothering me, okay!? Kumilos ka nalang, utang na loob." Hindi ko na napigilan ang bibig ko. Gusto ko syang sumbatan pero tapos na yun. Hindi ko lang sya kayang harapin at patawarin.

"Okay, just this one last question." He said habang nakatingin sa akin, "Is he adopted? He can't be Taeoh right?" Hearing Taeoh's name from him is giving me the creeps. He dare say his name when in fact, wala syang paki-alam kung ano man ang pangalan ng batang yun. Wala rin akong balak sabihin sa kanya na buhay pa ang batang yun. Tss.

"Anak sya ni Chanyeol." I lied.

Hindi na sya sumagot pa. Lilipat sana ko ng pwesto pero may natapakan akong bubog. Nawalan ako ng balanse at nahulog dun sa pool. "K-Kyungsoo!" sigaw ni Jongin and jumped too instantly. I felt his warm hand around on my waist with my hands on his shoulder. His face, an inch away. Naalala ko tuloy ang gabing may nangyari samin.

Note: Don't read if you can't take it.

A steamy rainy night;

Nagising ako nang tumunog ang cellphone ko. Si Jongin. Napatingin ako sa wall clock. Pasado ala-una na ng madaling araw ah? I tapped the answer button. "Hello, Jongin? Ha? Lasing ka ba?" Napabangon ako dahil dun. He seems out of his mind. Rinig ko pa ang malakas na buhos ng ulan sa linya at ang nakakatakot na kulog. "Nasan ka ba!? Nasa labas? Ha? Umuulan kaya? Adik ka!"