Jongin
"Nalunod po sa sabaw." He answered.
Seryoso ba sya? Hindi sya natatawa eh. Ang kulit nya na nakakatuwa. "Uhm, lemme guess?" Umakto akong nagiisip, "Narinig mong sinabi yan ni Tita Luhan ano? Sya ba nagsabi nun?" When I said that, he can't stop chortling and then he bobbed his head. "He is really talkative, I must admit. Sya ba nagbabantay sayo?" I added. Binuhat ko sya hanggang sa may couch saka pinaupo. A minute of chatting wont hurt right? Wala kasing makausap dito. Isa pa, he talks like an adult not a little kid. Asher is really such an amazing kid.
"Joke lang daw po yun. Hihihih. Minsan po iba pero madalas po si Tita Luhan. Ayy sabi ni Eomma, Appa works in a far away land called neverland kaya hindi namin sya kasama. Alam nyo, gusto ko nga pong lagi kaming pumunta dun sa may mga barko po sa bayan kasi baka po dumating sya. Iiyak po ako pag ayaw ni Eomma." He confessed, "Pwede po ba kayo nalang? Kayo nalang Appa ko? Hihih." Nagulat ako dahil dun.
Nagulat ako, "Ako? Bakit?" I asked.
"Pogi nyo po eh." He said.
I pinched his cheek in the right amount. I heard him cackled with glee. Nakakatuwa talaga kasi hindi sya namimili ng kausap. "Kung pwede lang, Ash, I would be happy kung ikaw ang naging anak ko." I stared at his face. I dunno but why does he reminds me a lot of my childhood? So, Kyungsoo lied? Pero baka iba nga ang tatay nya pero hindi pa rin si Kyungsoo ang nanay nya? Possible right!? Pero sana naman hindi sila naguusap sa harap ng bata with regards to this things eh. Especially kids like Asher with open ears.
Hinawakan nya ang kamay ko at lumundag, "Uwi na po ako." Hinila nya ako at bumaba sya dun sa couch. Kinuha ko yung susi at lumabas na kami. "Punta po pala kayo sa bahay namin ah, pero dala po kayo ng foods." He spread his arms, "Maraming foods! Like this," Lalo nyang inispread ang braso nya, "Bawal po punta sa amin walang dala! Uhm, favorite ko po ang chicken, alam nyo na ah." sabi nya, "Sabi ko lang po para 'di na kayo magisip." Ghad. Is he really 4 years old? Para kasing hindi. Kaya pala sikat sya sa bayan.
"I love chicken too." I said.
"Talaga po!? Iba nalang favorite nyo para hindi tayo hati!" He pouted, "Friends na tayo ah." Napahinto sya sa paglalakad at tumingala, "Friends din po ba kayo ni Eomma? Uhm? Kakalipat nyo lang po ba? Ngayon ko lang po kayo nakita eh. H-Hindi kayo lumalabas? Dyan lang kayo sa loob? Bakit? Nagpapaputi kayo?" Nahilo ako sa mga tanong nya. Grabe ah, ang dami. Just like Kyungsoo, kulay ko rin talaga ang trip nya.
If only I could tell him but he's still too young. Kung alam nya lang kung gaano ako kagustong saksakin sa leeg ng Eomma nya. Paniguradong pag nakita ni Kyungsoo na magkasama kaming dalwa, he will get mad. I can't grant his invitation, even if I really want to buy him some chicken and get to visit him freely but, that's impossible. Kyungsoo won't let it happen.
"Yes, we're friends." I lied.
"Sabi ko na eh!" aniya.
Pagdating namin malapit sa pintuan nila'y naririnig ko ang malakas na sigaw ni Kyungsoo, tinawag ang pangalan ni Asher. Kumatok ako. Ilang minuto ang lumipas bago nila binuksan ang pinto. Si Kyungsoo. Nanlaki mata nya nang makita ako. "Asher! Saan ka ba nagtago? Nagalala ako sayo ah." Kinuha nya ang kamay ni Asher at nilayo ito sa akin. "Come on, let's go inside." Muli sinulyapan nya lang ako, "Akala ko nawala ka na. Ikaw talaga. Sige ka, magagalit ako."
"Kasama ko po friend mo." ani ni Asher.
"S-Sinong friend?" Kyungsoo asked.
"Sya po." Asher pointed at me.
BINABASA MO ANG
KaiSoo: Twisted Fate [MPreg] [BoyxBoy]
FanfictionKim Jongin came back after undergoing a psychiatrict treatment due to a car accident they encountered causing for his son's death and wife in coma. He received a post-letter from his ex-wife Do Kyungsoo written four years ago containing all his suff...