KaiSoo: Twisted Fate [MPreg] [BoyxBoy]

xxv

I don't know much about Jesper so ako na nagdecide ng character nya dito. Hahaha.
----------------------------------------------------------------------------------------------
Kyungsoo

Gusto kong sapakin si Luhan. Sya naman kasi ang dahilan kung bakit kami napunta sa topic na yun. Bwiset din kasi 'tong sagot ni Jongin ano. Sinong mag-ari lang naman kasi ang tanong, dami na nyang sinagot. I can't believe na sasabihin nya pa yun. Ano, annulment? Asus. TANGA kasi sya. Just by hearing Krystal's name again, ugh, it's like a bad word in my ears. Masama na ba ako kung magisip ako ng masama towards her like sana hindi na syang magising or what?

"Kayo po Eomma?"

"Ha?" Nagproprocess pa sa utak ko.

"Love mo po ba si Appa?"

Napatitig ako sa mukha ni Asher. Paano ko i-eexplain sa kanya one day ang kalagayan namin ni Jongin. It's not love that binds us now -- wait, never namang naging love eh. One sided nga lang pala. The reason is just 'HIM' being our son. "Oo naman." sagot ko nalang. I can't believe I'm lying pero hindi ko naman kaya saktan si Asher by saying 'no' kasi may iba na ako. Mahal ko si Chanyeol.

Tumayo ako at pumasok sa loob ng bahay. Maya-maya, lumapit din si Jongin. Biglang naging awkward ang ambiance. Para bang we're trying to avoid each others gazes like some kind of a sickness. "I'm sorry for um, bringing that up." Napakamot sya sa batok nya as if he's trying to find words to add up his sentence. Hindi ako sumagot. Tinignan ko lang sya. "I don't know if, if I should still say Asher about William." Napayuko ako. I guess hindi nya alam na hindi nya ito anak.

"Maybe not now, Jongin and," Napatingin ako sa kanya. Nagaalangan ako, sasabihin ko ba or, he should find it out himself? Uh. Napabuntong-hininga ako, "About Krystal, huwag na sana syang banggitin sa harap ni Asher. I mean, baka kasi iba ang isipin nya at baka hindi nya pa maintidihan kung ano tayo ngayon." I almost whispered. Aalis na sana ako pero hinawakan nya naman ang kamay ko. I glanced at his hand when I felt these bolts ran through my veins. "Ah, may s-sasabihin ka pa?" I asked almost choking.

"Can Asher stay here for tonight?"

Hindi agad ako nakasagot. One night lang naman eh. Jongin seems sincere towards Asher, I could see it in his eyes. Tumango ako. "Aayusin ko lang ang damit pamalit nya. Makulit sya so please keep your eyes on him -- always." I told him. He smiled as he let go of my arm. "Uuwi na muna ako." Nang sabihin ko yun, umalis na ako para maligo. Wala na rin kasi ako sa mood na maligo, nilalamig na rin kasi ako. Saktong pagkatapos ko, bumalik na rin sila Luhan. Pinaliguan ko si Asher at binihisan sya ng damit. As usual, daldal na naman sya nang daldal na parang wala ng katapusan. Haha.

Napatingin ako sa laruan nya sa bedside table. Isa yung mini robot. Binigay 'to ni Chanyeol sa kanya nung dalawang taon palang sya. Napangiti ako. Naalala ko pa tuloy yung araw na nagkakilala kami lalo ko tuloy syang namiss eh. His deep voice, his stares, his big ears and, just his whole being. I could see myself in Chanyeol. We both shared this kind of pain of someone who got cheated. We got along just fine. I am so happy to have met him. Mahalaga sya sa akin. Dahil sa kanya, nakabangon ako sa pagkakalubog ko sa nakaraan ko.

Naging business ko na ang paggawa ng cupcakes simula ng manirahan dito sa sixty nine town. Minsan tumanggap din ako ng orders for special ocassions kung meron. Malaki rin kasi kita kasi marami. Simula nung umorder si Aling Dina, dun dumami ang umoorder sa akin. Napansin ko ang isang lalaki na nakatable sa labas. Malayo ang tingin nya, mukhang merong problema. Kumuha ako ng isang cupcake saka lumapit sa kanya without hesitating.

"Sweets can relieve stress." ani ko.

Napatingin sya sa akin at napangiti. Agad na kinuha nya yung cupcakes. "Is that so? Then, I need a dozen." sabi nya at natawa ako, "Maraming salamat." Napatingin sya sa akin, medyo nailang ako kasi hindi ako sanay na tenetegnen ng genen. Kailang eh.