KaiSoo: Twisted Fate [MPreg] [BoyxBoy]

xlii

Kyungsoo

"OMG. Apat na linya!" Binatukan ko sya at hinablot yung PT. Apat na linya, pitinginuh talaga nito. "JONGIN, POSITIVE! POSITIVE! I'm beli heppi! Juntis na si Kyungsoo! OMG. Juntis na sya mga kapitbahay!!" sigaw nya at nagtatatakbo palabas ng CR. Gagu nito? Akala mo sya tatay. Hala wagas. Napatitig ako sa PT. Positive nga. Naeexcite ako but at the same time, kinakabahan. Hanggang ngayon kasi, hindi pa rin ayos ang lahat eh. Ayaw kong madaliin si Jongin. Kung pwede ko lang sakalin si Krystal para magising na.

Paikot ikot na tumatakbo si Luhan sa sala nang lumabas ako. Napafacepalm nalang ako. Dalawang maleta pa dala nya. Walang balak bumalik? Susundan talaga kami nito kahit saan kami magpunta. Hindi ko talaga naisip na juntis ako. Kasi naman, naiisip ko lang gutom ako. Ayaw kasi akong tigilan ni Jongin. Panay ang kalabit sa akin. Tumitig sa akin si Jongin. Hindi ko maexplain ang expression nya. Gulat na gulat sya na para bang may bumabagabag din. Anong iniisip nya? Hindi ba sya masaya? Naiiyak ako ah.

Napangawa ako. Ang sensitive ko ngayon. Parang hindi sya masaya. Lumapit sa akin si Jongin at hinawakan ang braso ko, "Oh? Bakit ka umiiyak?" Hindi ko sya sinagot at panay lang ang hikbi ko. He held my cheek and wiped my tears. "Shh, tama na. Huwag ka ng umiyak, ang panget mo." Nahampas ko tuloy ang braso nya at sinabunutan sya. Natawa sya, "See how fast my seeds are?" Hinampas ko ulit sya. Hindi ba naman ako tinitigilan eh. "I can't wait to see her," Her? Gusto nya talaga babae? Paano kung hindi naman babae? Disappointed much na ba?

"Paano kung hindi babae?" I asked.

"As long as our child," Niyakap nya ako at napatigil ako sa pagiyak, "And as long as it is from you and besides, we can still try for another one if -- it's not a girl," He wiggled his eyebrows, "You don't know how happy I am, Kyungsoo." Napatili ako nang buhatin nya ako, "I just wanna squeeze you so tight right now. Teka? Paniguradong matutuwa ang panganay natin niyan. Natupad na ang hiniling nya." I felt these butterflies, feeling too fuzzy for what he said. Panganay?? Ang sarap pakinggan. I smiled at the thought of having his kid again. I just wanna burst out in tears of joy. Nawala lahat ng sakit noon.

"Naiiyak ako sa kalandian nyo." Binaba na ako ni Jongin at napatingin agad kami kay Luhan, "Ang landi landi nyo, pitinginuh dis. Anu buh," Pinaypayan nya ang mukha nya. Akala mo nanalo sya ng awards, "Naaalala ko yung time na hindi alam ni Kyungsoo," Naiiyak talaga sya? "Kung ano ba gagawin, kung saan sya magsisimula tapos ngayon," Humikbi sya, "Juntis na naman sya. Sobra na 'to! Ako, nganga pa rin! So unfair!" Hay nako talaga 'tong taong 'to. Binatukan ko sya, "Seryoso, masaya ako. May kasangga ka na, hindi mo na ako kailangan." aniya.

"Ang drama mo usa," Tinapik ko ang pisngi nya, "Kailangan pa rin kita 'no, bilang yaya! Hahahah, Halika nga dito," Niyakap ko sya at napangiti sa sarili. Si Lu Han ang naging karamay ko sa mga panahon na yun. When I almost want to give up, he always tries to remind of the reasons not to. Kahit na lagi nakashabu, he is one of those rare friends na mahirap hanapin. "Hayaan mo, friend. Baka si Sehun na ang destiny mo, suwerte mo dun. Laki ng bulge eh," Jongin cleared his throat. Ngumisi naman ako, "Huwag ka ng mahurt dahil para sa akin -- mas malaki yung sayo, Jongin." Akala mo nakita ko na yung kay Sehun eh 'no? Malaki talaga yun.

"Where are we going? Clap clap clap," Rinig kong kanta ni Asher habang pababa sila ng hagdan ng Lola nya, "Where are we going?! Clap clap clap!" Si Dora naman ang trip nya ngayon. Hindi na si Barney. Paano, batang gala na kasi sya eh. Hindi na nagpipirmi sa bahay. Tumakbo agad sya nang makita nya si Luhan. "Tita Luhan, bakit ka po umiiyak? Sino po umaway sa inyo? Ayy, huwag na po kayo umiyak. Love po kayo ni Asher," aniya at niyakap ang hita nito. "Tita, hindi nyo po ba kasama si Ken? Lonely na po sya, lagot."