KIRMIZI DÜĞÜM

5.Bölüm: Açıklık

OY VERMEYİ VE YORUM YAZMAYI LÜTFEN UNUTMAYIN <3

Bu bölüm diğerlerinden bir tık daha uzun, ve artık okuyucularımın yani sizlerin kitapda hayat bulacağı bir bölüm olacak.

instagram: ecemguler.r

Şarkı: War of Hearts - Ruelle

Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamiyle hayal ürünü ve her ayrıntısıyla kurgudur.

Bileğinize 7 düğümlü kırmızı bilekliğinizi takın. 5. Bölüme başlıyoruz.

İyi okumalar..

Acı nedir? Fiziksel midir yoksa zihinsel mi? Peki ya bizi en çok yaralayan nedir? Ailemiz mi, arkadaşlarımız mı, yoksa aşk mı?

Polisler gelmişti. Babamın polisleri yollayacağını hiç düşünmezdim. O işlerini hep kendi hallederdi, ya da hallettirirdi. Asla yasal yol ile halletmeye çalışmazdı.

Kaçırılma süsü verip medyada bu şekilde duyulmasını sağlayacaktı. Gözümü korkutmaya çalışıyordu ama benim gözüm artık korkmazdı.

Yıllardır o evden kurtulmanın hayalini kurup, sonunda bunu gerçekleştirmişken pes edemezdim. Berfu Akar korkak biri değildi.

Ayaz polislerle konuşurken gizlice ona yaklaşıyordum. Ne konuştuklarını dinlemem gerekiyordu.

"Arama emrimiz var Ayaz bey. Lütfen zorluk çıkartmayın." Genç bir polis memurunun sesiydi. En önde duruyordu. Belli ki diğerlerinin amiriydi

"Neye dayanarak bu emir çıktı?"

"Nişanlımı kaçırdın!" Bu Oğuz'un sesiydi.

Oğuz Kayaoğlu'nun burada ne işi vardı? Ne nişanlılığından bahsediyordu?

"Magazinlerde dolanan yalan haberlere kendini fazla kaptırmışsın Kayaoğlu." Ayaz onu ciddiye almıyordu. Ya da alıyordu bilemiyordum ama bir an önce saklanmam gerekiyordu.

"Yalan haber değil!"

Oğuz Kayaoğlu, Remzi Kayaoğlu'nun oğluydu. Remzi babam ile oldukça sıkı dostlardı. İkisininde haddinden fazla pis işleri vardı. Güçlerine güç katmak için bizi nişanlamayı düşünüyorlardı ama henüz böyle bir işe kalkışmamışlardı.

Herkesin gözünde ana kuzusu olarak görülen Oğuz'un bu şekilde sesini yükselterek konuştuğunu ilk defa görüyordum. O da babası gibi güç aşığı olmuştu.

Ayaz, Oğuz'a doğru bir adım attığı esnada polisler Oğuz'a etten bir duvar ördü. Ayaz'a polislerin arkasından korkak bakışlar atıyordu. Ayaz'ın basit bir adımı bile onları endişelendirmişti. Kimdi bu Ayaz Algan?

Daha fazla zaman kaybetmeden sessizce odaları gezmeye başladım. Saklanabileceğim en ufak bir yer bile yoktu. Son çare olarak banyoya girdim ve etrafta gözlerimi gezdirdim.

Havlu dolabının üstünde havalandırma kapağı gördüm. Girebileceğim kadar genişti. Sessiz bir şekilde bu işi halletmem gerekiyordu.

Sesler git gide artıyordu. Belli ki Ayaz benim için zaman kazanmaya çalışıyordu.

Kendimi zorlayarak lavabonun taşına doğru çıktım. Hemen yan tarafta duvara asılı mermerden bir havluluk vardı. Diğer ayağımıda oraya attığımda dengemi sağlamıştım.