Me Plus You (I Love You) || PorDee

Chapter 14

-Harriet's POV-

-

"Stop staring"

I blink my eyes, confused for a moment; however, after realizing what she meant by those words, I immediately let out a fake cough, simply averting my eyes away.

"What are you saying?"

Scarlet lazily lifted her head and shot me her infamous bored look.

"Do I really need to elaborate on what the word staring at you means?"

I swallowed nervously.

"Hindi naman ako nakatingin eh?" Parang bata kong reklamo dito. "At saka alam mo bang, accusing someone of something they didn't do is quite rude unless you're doing it on purpose just so you could get my whole attention... "I smirk and playfully wiggle my eyebrows at her.

Tinry ko lang naman kung uubra ba pero mukhang failed na naman ata ng makita ang pagsasalubong ng dalawang kilay nito.

"I swear, I'm not staring! "I shriek defensively as I keep a good distance from her in case may gawin siyang mapanakit na naman. May pagka violente talaga kasi itong si Mahal.

I saw her purse her lips bago nagsalita.

"Abbott, if you want us to continue our tutoring session together, please quit flirting."" may diin na pagkakasabi nito habang binibigyan ako ng nagbabantang tingin.

Napanguso nalang tuloy ako. Ba't ba ang sungit-sungit niya?

Muli na nitong ibinalik ang atensyon sa ginagawa at inignore na naman ang presensya ko. Akala ko pa naman after ng gabing yun magbabago na rin yung pakikitungo niya sakin at mababawasan yung pagsusungit. Ang saya-saya pa namin nung gabing yun eh. Nag- ice cream parlor pa kami at amusement park to celebrate my birthday kasama yung bruhilda kong pinsan at yung spoiled kong kapatid, puro lang pala ako akala.

Tss. May nalalaman pa siyang surprise surprise nung isang gabi para sa birthday ko eh ang dalas naman niya akong sungitan. Pero pagdating dun sa isang butiki ang sweet sweet niya ultimo langgam mahihiya na atang lumapit sa kanilang dalawa.

"Abbott, your breathing is too loud! I can't focus here!" sita na naman nitong katabi ko. Ay hala? Kahit paghinga ko kinaiirita na rin niya ngayon?

Napanguso akong tumingin dito pabalik. Nasa binabasa parin nito ang kanyang atensyon. Mula pa kanina pakiramdam ko para lang ako ulit hangin sa kanya pero yung mga konting kibot ko napapansin niya naman at sinisita pa nga.

Hindi ko na alam saan ko ba ilulugar ang sarili ko. Kahit ano naman ata pagpapapansin ang gawin ko sa dyosang 'to wala paring effect.

Napairap nalang ako sa kawalan at piniling ituon nalang din ang atensyon sa papel na aking sinasagutan kanina.

Isa pa 'tong dagdag problema. Grabe kasi yung kalutangan ko mula kaninang umaga kaya ayun hindi ako nakapag-focus na masagutan yung binigay na exam ni Prof. Alvarez eh sobrang importante pa naman ng exam na yun. May additional points kami for finals once naipasa namin yung exam kaya lang nabokya pa ang person.

Eh sa ang hirap naman kasi ng exam ni Maam. Tapos in essay form na naman ulit. Maga na nga utak ko kaka-piga ng isasagot.

Buti nalang kahit papano ay mabait parin si maam at binigyan niya lahat ng nagfailed sa exam niya ng second chance kasama na ako dun. Kasabay nun ay nag-assign narin siya from those students who got the highest points to tutor those who didn't pass the exam. At kung sinuswerte ka nga naman pangalan pa ni Mahal ang nabunot ko.