--SIMON--
HOSPITAL
"Simon?!Simon ang kapatid mo?!anong nangyari sa kapatid mo?!"
Mom is hysterical,pinipigilan siya ni Vinny habang pilit niya akong pinapagsalita sa kung ano man ang nangyari kay Sandro.
I am in shock,paano ko ba sasabihin sa kanya ang nangyari,paano ko sasabihin sa kanya na---
"Maam,Sir,nahuli na po namin ang bumangga sa sasakyan ni Congressman. Ito ay si Enrique Salameda,yun nga lang po ay hindi na namin siya naabutang buhay. Dahil matapos niyang banggain ang sasakyan nina Cong,ay sinadya niya ring magpahulog sa tulay malapit sa pinangyarihan ng aksidente.Dead on the spot na po si Mr. Salameda." Saad ng lalaking police.
"Oh my god!napakawalanghiya ng taong yan!napakawalanghiya niya!"histerikal na saad ni Mom.
"Mom..calm down..please..."si Vinny.
"I want to see my son!I want to see him now!"
"Mom....."
"Ano?!Simon?!I want to see your brother now!"
How can I tell her the truth!how?!!
"Simon?Liza?ano ng balita kay Sandro?sa apo ko?ano?"Tanong ni Pops.Bakas sa kanyang mukha ang labis-labis na pag-aalala.
"Bong...Bong ang anak natin..it's my fault Bong,kung hindi ko sila pinaalis,hindi mangyayari 'to,Bong...please help our son..please..."
"Shhh..calm down Liza..Vinny?anong sabi ng doctor?"
"Dad..."
"CODE BLUE!CODE BLUE!"sigaw ng isang nurse.
"Bong!my god Bong!si Sandro!si Sandro!"Halos magwala na si Mom,kaya todo pigil si Dad at Vinny sa kanya.
Lihim na akong nanalangin na sana..na sana...malampasan ni Sandro ang pagsubok na'to.
........
.......
.......
.......
.......
"Si-Simon...."
Dahandahan akong lumingon,ngunit bago pa man ako makapagreak ay sinugod na ni Mom si Kristina at malakas na sinampal.
"Ikaw!ikaw ang may kasalanan ng lahat!hindi mangyayari sa anak ko 'to kung hindi ka nanghimasok sa buhay namin!salot ka!"
Parang piniga ang puso ko ng makita ko ang dahandahang pagluhod ni Kristina.
May mga galus siya sa kamay at pasa sa mukha,may bahid din ng dugo ang kanyang suot na bestida.
I pitied her.
"I'm sorry....pa-patawarin niyo po ako...patawarin niyo po ako..."
"Patawad?!mababalik ba ng sorry mo ang buhay ng anak ko?!ha?!"
"Liza...tama na!"awat ni Pops.
"No Bong..my son is dying..and that woman!siya!siya ang may kasalanan ng lahat...this is all her fault..."
Naawa na rin ako kay Mom,dahil para na rin itong nauupos na kandilang napaupo sa sahig.
"Liza,stand up please... "saad ni Pops.Inalalayan niyang makatayo ang nanghihinang si Mom.
"Bong ang anak natin..Bong..."
Dad hugged her"Sshh..tahan na Liza,may awa ang Diyos hindi niya pababayaan ang anak natin."
"Hows my apo Kristina?"Pops asked.
Nag-angat ng tingin si Kristina.
"O-okay na po siya Sir..sa katunayan---"
"Stand up...Kristina..."Inalalayan itong tumayo ni Vinny.
"Get lost woman!umalis ka na!"taboy ni Mom sa kanya.
"Pero--ayoko pong iwan si Sandro Maam..gusto ko po siyang makitang--"
"Leave!ayoko ng makita ang pagmumukha mo dito!leave!!!"
"Hindi.."sagot ko
Pare-pareho silang natigilan sa sagot ko.
"What did you just say?talaga bang sisirain mo ang buhay ng anak ko?"
"Mas masisira ang buhay niya kung wala ako sa tabi niya.Pinanindigan niya ako kaya paninindigan ko rin po ang anak niyo.Pasensiya na Maam,pero hindi ko siya susukuan."
"Jesus christ Bong!ilayo mo sa akin ang babaeng yan!I dont want you near my son ever!leave!"Taboy ni Mom kay Kristina.
"Sige na hija,umalis ka na muna.Hayaan mo na muna kami."Saad ni Pops.
"Ano ba?!ilayo niyo na sabi ang babaeng yan!"
Magalang pa rin na nagpaalam si Kristina kahit masakit ang mga sinabi ni Mom sa kanya.
Hindi ko naman napigilan ang sariling bumilib sa katapangan ni Kristina. Sa katunayan,wala pang babaeng nakakasagot kay Mom ng ganito,tanging siya lang.
If only I could find someone as brave as her.
We stayed in the hospital hanggang sa ideclare ng doctor na ligtas na si Sandro but he is still under observation,at kailangan pa namin siyang hintaying magising.
Nasa loob kami lahat ng ICU,and I have to go outside to talk to the doctor makalipas ang limang oras.
Paglabas ko ay nakita ko si Kristina na nasa gilid ng pinto.
"Kumusta si Sandro?"
"He is still unconcious Kristina."
She wiped her tears,namumugto na ang mga mata niya sa kakaiyak.
"You should go home and rest,kami na ang bahala dito.Babalitaan ka namin."
Umiling siya."O-okay lang ako,si-si Sais pinabantayan ko na muna kay Lorna,na nasa private room siya malapit dito,tulog naman siya kaya--"nagpahid ulit siya ng luha.
I hugged her to calm her down.
"Breathe Kristina..breathe.Sandro will gonna be okay.Please look after yourself for now,kailangan mo na munang magpahinga."
"Hindi okay lang---"
Biglang bumukas ang pinto.
"Simon,Sandros awake!"Saad ni Vinny.
Hindi ko na napigilan si Kristina ng mabilis itong pumasok sa loob.
"Anong ginagawa mo dito?!"singhal ni Mom sa kanya.
"Sorry Maam pero kailangan ko lang makita si Sandro,kahit saglit lang po..kahit---"
"Mom?........"nanghihinang usal ni Sandro.
Natuon lahat ng atensyon namin sa kanya.
He looked at Kristina.
"Sandro...."Kristina is crying.
"Mom?....who is she?where's Trixie?where's my fiancee?"Sandro asked while staring Kristina.
Our lips shut and silence filled the air.
YOU ARE READING
Ikaw,Ako,Tayo (SANDROMARCOSFANFICTION) Completed
Romance"Mahal?mahal mo lang ako dahil kailangan mo ako,Sandro!kailangan mo ng isang taong sasalo ng lahat ng frustrations mo!lahat ng problema mo,kailangan mo lang ng isang tangang katulad ko na handang ibigay ang buong sarili niya sa kama,para sa isang ka...
