Marvel ile hikayeler

Bucky Barnes 3 Bölüm

*Bundan sonra hikayeler karakter ağzından ilerleyecek. *

Karşındaki adamla bakışıyordum, bana Robert olduğunu söylüyordu ancak bu bana hiç inandırıcı gelmiyordu..

Tekrar hayal kırıklığına mı uğrayacaktım, ya bu bir oyunsa tek amacı beni kullanarak kurtulmaksa bir zamanlar her yerde haberlerim dönüyordu.. Olamaz mı?

"Kes şu oyunu.."

Diye mırıldanmıştım sesim titreyerek.

"Sen o musun?."

Diye mırıldanmıştı ümit dolu bir sesle, kaşlarım çatılırken gözlerim büyük bir nefretle onun üstünse gezinmişti.

"Beni kandıramazsın, burdan çıkmak için beni bilet olarak kullanacağına izin vereceğini mi sanıyorsun Bucky Barnes?!"

Diye sordum nefret dolu bir sesle bakışlarımı onda gezdirip, hızla kafasını iki yana sallarken sırtını duvardan ayırdı.

"Hayır bak.. Y/N.."

"Bak Bucky!.. Sevgilimin katili olarak karşıma geçiyorsun ve daha sonra Robert olduğunu mu iddia ediyorsun? Söylesene Barnes buda senin bir oyunu mu?! Yoksa amacın benide yok etmek mi?!"

Dedim hırs dolu bir sesle, gözleri inanmaz gibi bakarken onu suçluyormuşum gibiydi tavırları...

Ya oysa..

Ya doğruysa..

Beynimde dönen sadece bu kelimelerdi ancak imkansızdı.. Gözlerimin önünde ölen birisinin ölmediğini mi idda edecektim..

Delirmemiştim.

Bu o değildi.

Sadece benziyor.

"Sana yemin ederim Y/N."

"Bayan.. Bayan Y/N."

Dedim onun sözünü keserek araya girip, afallayarak durduğunda daha fazla konuşmayacağını anladım ve konuşmasınada izin vermeyecektim

Arkamı dönüp uzaklaştığımda tekrar onun sesini duydum.

"Sana bunu kanıtlayacağım, ve asla durmayacağım beni kendi katilim olmakla suçlayamazsın!."

Onu daha fazla duymamak için adımlarımı hızlandırdım ve oradan ayrıldım, tuttuğum nefesimi verdiğimde içeriden çıktım arabaya yaslanan Steveyi farkettiğimde onun yanına ilerledim.

"1saate çıkarsın sandım?"

Dedi, kaşlarım havalanırken yüzüme gelen saçlarımı elimle geri ittim.

"Sen neden gitmedin?"

"Buckyle ne konuştuğunu merak ettim, o yüzden bekleyeyim dedim."

Dediğinde ağır ağır kafamı salladım.

"Sen iyi misin?"

Diye sordu telaşlı ve rahatsız halimi görünce, kafamı onu çevirip alayla gülümsedim.

"İyiyim, ve üzgünüm Steve arkadaşınla hiç bir şey konuşmadım."

Dedim arabaya binerek, kaşlarını çattı ve oda sürücü koltuğuma geçti yol boyunca konuştu durdu en sonunda Avengers kulesinin önünde durduğumuzda nefesimi derdim.

"Yeter Steve!"

Dedim onun konuşmasını bölerek, elleri havada kalmış bir şekilde konuşurken bana baktı ve ellerini indirdi.

"Pekala..noldu?"

Diye sordu bir şeyler döndüğünü anlayarak, nefesimi derdim ve bakışlarım öndeyken konuşmaya başladım.

"Robert olduğunu iddia etti."

"Ne?!"

Dedi hiç vakit kaypetmeden cevap vererek, dudaklarımı birbirine bastırırken kafamı salladım ve ona döndüm.

"Duydun işte, Üzgünüm Steve ama bu kadarı çok fazla arkadaşın resmen benimle dalga geçti Roberte benzediğini biliyor ve bunu kullandı!"

Dediğimde Steve kaşlarını çattı ve bana döndü.

"Benziyor mu?"

Diye sorduğunda sert bir şekilde yutkundum.

"Fazlasıyla.."

Diye mırıldandım, Steve başını hayır anlamında salladı ve bana baktı.

"Üzgünüm Y/n ama Bucky asla yalan söylemez-"

"Beni çıkış bileti olarak görüyor-"

"Bunu yapmaz!-"

"Tanrı aşkına Steve yalan söylediği çok açık-"

"O gerçekten Robert ola bilir-"

"O hasta Steve!"

Dediğimde Steve durdu ve bana baktı.

"O hasta, kafasındaki şeyler onu kontrol ediyor o bir tehlike ve ben bir tehlikeyi sevmiş olamam Steve..Robert gözlerimin önünde öldü ve onu göle attılar.. Bunu biliyorsun.."

Dedim titreyen ve dolan gözlerimle ona bakıp, Steve nefesini verdi ve afallar gibi geri yaslandı.

"Bilemiyorum.."

Diye mırıldandığında elimi arabanı açmak için çubuğuna yerleştirdim ve ona baktım.

"Üzgünüm Steve..ama sana yardım edemem, Bucky benim için tehlikeden başka bir şey değil.."

Dedim, Steveden cevap alamadığımda kapıyı açıp arabadan indim ve eve doğru yürüdüğümde telefonuma gelen aramayla elimi cebime attım.

Telefonu açıp kulağıma götürdüm ve Tony sesi geldi.

" Y/n. "

Dedi sesi telaşlı gibi, kaşlarım çatılırken gözlerim kuleyi buldu.

"Sorun mu var?"

Diye sorduğumda bir şeylerle uğraştığını anlıya biliyordum.

"Evet, harika bir sorunumuz var 5 dakika önce bir hasta kaçmış, hemde tahmin et bakalım kim.. BARNES ve senin hastanenden tatlım başın fena dertde.."

...
..

Devam edecek..

Merhabalarrr... Nasılsınız...

Bir kaç gündür bölüm atamıyordum ancak arada bir böyle ola bilir ve umarım bölümü seversiniz..

Devamı gelsin mi?