Ellerin sinir dolu bir şekilde çalar saati ararken kafanı yastığa gömdün, kapını çalan May kafanı yastıktan kaldırmana neden oldu.
"Musait misin?"
Dedi May halanın sesi, yerinde dönerek sırt üstü uzandın ve gözlerini ovdun.
"Gel May hala."
Dedin, May kapıyı açdı ve gözlerini kısarak sana doğru geldi, çekmecenin üstündeki saati kapattı.
"Senin odandaki çalar saat Peteri bile uyandırdı, bunu nasıl duydu bilmiyorum ama... Gerçekten sen bu sesde hâlâ uyuyor musun?"
Diye sordu neşe dolu sesiyle, yüzünü buruşturdun ve yavaşça yerinde doğruldun.
"Onu kırmamak için kendimi zor tuttum, sadece senin için yeni bir saat daha alma diye."
Dedin alay dolu bir sesle, ve ayağa kalktın üstüne bol gelen Peteri pijaması seni fazlasıyla komik gösteriyordu.
"Yeni tarzın mı?"
Diye sordu May, gülerek ona döndün.
"Bunu bana yeğenin verdi.., qaliba bir erkek Olduğumu düşündü."
"Ah.. Evet o bazen aptal ola biliyor."
Dedi May gülerek sana katılıp, sense koltuktaki elbiselerini eline alırken hâlâ May'e bakıyordun.
"Peter kalktı mı? Okula geç Kalacağız."
Dedin, May başını salladı ve saate baktı.
"Evet.. Daha 1 saatiniz var ama.. Neyse.. Söylesene nasıl uyudun?"
Diye sordu May, her defasında bu soruyu soruyordu, gülümseyerek ona baktın.
"101ci oldu.. Ve gerçekten iyi uyudum!.."
Dedin, May gülerek başını salladı ve yatağı toplamanda sana yardım etti.
"Burada 101 ci defamı kalıyorsun? Daha sık gelmelisin..en azından Peter için..o yalnızken bazen garip ola biliyor yakınlarda onu piskoloğa götürsem iyi olacak."
Diyor daha çok kendi kendine konuşur gibi, Peterin garipliklerinin neden olduğunu biliyordun.
Sebebi Tonyinde dediği gibi, pijamalı bir çocuk olmasıydı.
" Hey, gire bilir miyim!? "
Diye sordu Peterin sesi kapıyı tıklatırken, May kapıya döndü ve Petere seslendi.
" Gel, ve yarattığın şahesere bak."
Dedi, Peter içeri girdi ve sana baktı onun elbiseleri üstünde çuval giymişsin gibi duruyordu.
"Ne?ne varmış yani?"
Diye sordu kaşlarını çatarak, May ve sen ikinizde inanmaz gözlerle ona baktınız.
"Sen ciddi misin?"
Diye soruyorsunuz aynı anda, Peter anlamaz bakışlar atarken seni bu elbiselerde qayet normal karşılaması komiğine gidiyor.
"Peter, yarın sana pijamalarımda getireceğim, umarım severek giyersin.."
Diyorsun alay dolu bir sesle, Peter gözlerini deviriyor ve May'e dönüyor.
"Ben mutfaktayım, sizi bekleyeceğim ama çok açım ne kadar bekleye bileceğim bilmiyorum."
Diyor ve odadan çıkıyor, May gülümsüyor ve oda odadan çıkıyor.
Sense rutin işlerini halledip kıyafetlerini giyiyorsun.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
