Marvel ile hikayeler

Bucky Barnes Final

Kalbin sanki ağzında atıyor, nefes almakta zorluk çekerken geriye doğru sendeliyorsun Bucky bunu farkedince hızla ayağa kalkıyor.

Sana destek olmak istiyor ancak buna izin vermiyorsun, bir elini kaldırarak onu durduruyorsun.

Beynin gördüklerini algılayamıyor, kendini o kadar kötü hissediyorsun ki sanki her an yeri boylayacaksın gibi.

"Kabus.."

Diye mırıldanıyorsun, Bucky afallıyor ve dolu gözleriyle sana bakıyor.

"Bu saçmalık.. Bu gördüklerim bir Kabus, gerçek değiller sen gerçek değilsin.. Olamazsın.?"

Diyorsun zar zor konuşarak sorgular gibi, Bucky nefesini deriyor ve bakışlarını sağa çeviriyor,sanki canı yanar gibi, sanki senin canını yaktığını anlar gibi.

Başını iki yana sallarken ona arkanı dönüyorsun, zar zor yürüyerek ondan uzaklaşmak istiyorsun ancak dengeni kaypettiğinde arkandan sana sarılarak seni tutuyor.

"Y/n..."

Diye mırıldanıyor kısık çıkan bir ses tonuyla, ancak sesinin titremesine engel olamıyor.

"Ben gerçeğim... Ve sende gerçeksin.."

Diyor burnunu saçlarına daldırarak, gözlerini sıkıca kapattığında canın daha fazla yanıyor.

"Neredeydin.."

Diyorsun mırıldanır gibi, Bucky elleri senı sıkıca tutuyor sanki hiç bırakmayacak gibi.

"Neredeydin sen..."

Diye mırıldanıyorsun gözlerini yavaş yavaş açarak, nefes alış verişlerin artarken onun elinden kurtulmak için haraketleniyorsun.

"Nerdeydin sen!!"

Diye bağırıyorsun ondan kurtulmaya çalışarak.

"Y/n....beni din-"

"Bırak beni!"

"Beni dinlemelis-"

"Bırak beni!.. Nerdeydin sen?! Bırak!"

Diyorsun onun elinden kurtularak, ondan kurtulduğun gibi ona dönüyorsun ve gözlerinden akan yaşları durduramıyorsun.

"Y/n..lütfen.."

Diyor Bucky, alay dolu bir yüz İfadesiyle gülümsüyorsun ve onu onaylar gibi kafanı sallıyorsun.

"Neyi anlatacaksın?.. Seni neden dinleyeyim bana ne anlata bilirisin ki sen!"

Diye bağırıyorsun titreyen sesinle, Bucky bir kaç adım sana yaklaşıyor ve tam önünde duruyor.. Ellerini kaldırıyor ve Avuç içleri yavaşça senin yanaklarını sarıyor.

"Sana Yemin ederim.. Sana Yemin ederim, istedim.. Seni bulmayı çok istedim.. Ama onlar bana izin vermediler.. Beni göle attıkları o zamandan beri bir kış...bir kış askeri olarak kendimden habersiz onlara çalışıyordum.."

"2 sene oldu.. Hakkındaki herşeye baktım.. 2 senedir beni aramadın bile!.."

Dedin boğuk bir sesle, Buckyin bakışları yumuşadı ve başını iki yana salladı yüzünü seninkine yaklaştırdı.

"Seni..Seni sadece gördüğüm anda hatırladım.. Geçmişe dair herşeyi unutmuş gibiydim.. Ama sen Y/n..ben seni unuttuğum için kendime Lanet ediyorum.. Beni affet.."

Dedi gözlerini kapatıp alnını senin alnına yerleştirerek, gözlerinden yaşların akmasına izin verdiğinde ona bakıyordun.

"Beni Affet."