"ဂျောင်ဂု"
"..."
"ဂျောင်ဂုဂီ ငါ့ကိုကြည့်ပါအုံး"
"..."
"ဂျောင်ဂုဂါး.. ငါခေါ်နေတယ်လေ"
JungKookက သူ့ကိုအမှန်တကယ်ပင်စိတ်ဆိုးနေပုံရပြီး သူ့အားခေါ်လဲမခေါ် စကားလဲမပြော။
ဒီမနက်သူကျောင်းလာတော့ လူတစ်ချို့ရဲ့ပြောသံအရ Jeon JungKookကအသစ်ရနေပြီတဲ့။
ဒီမနက်တောင်ကျောင်းကိုသူ့ကောင်လေးနဲ့အတူလာတာတဲ့လေ။
ပြီးတော့ JungKookကအဲ့ကောင်လေးကိုအရမ်းဂရုစိုက်တယ်ဆိုပဲ။
အဲ့ကောင်လေးရဲ့အခန်းရှေ့ကိုယ်တိုင်လိုက်ပို့ပေးတယ် ဆိုတဲ့သတင်းက တော်တော်လေးဂယက်ထနေသည်။
မယုံနိုင်လို့သူကိုယ်တိုင် JungKookဘေးနားထိုင်ကာ မေးတော့ JungKookကသူ့ကိုရှိလေသည်မထင်။
စာကိုသာသဲကြီးမဲကြီးလုပ်နေပြီးနောက် အပြင်ဘက်ကိုသာတွေတွေလေးငေးကာ သက်ပြင်းတွေအကြိမ်ကြိမ်ချနေသည်။
စာသင်ချိန်တစ်လျှောက်လုံး သူJungKookကိုပဲကြည့်နေခဲ့သလို JungKookကတော့သူ့ကိုတစ်ချက်လေးတောင်ကြည့်မလာခဲ့ပဲ ဆက်၍သာလစ်လျူရှုထားဆဲ။
ဘာတွေကြောင့်များ ဒီလောက်ထိစိတ်ဆိုးနေရတာပါလိမ့်။
တစ်ခုတော့သတိထားမိသည်။
နားချိန်ရောက်တိုင်း JungKookကဖုန်းကိုထုတ်၍ စာပို့နေတတ်သည်။
သေချာပေါက်သူမဟုတ်တာကိုသိပေမယ့် ရင်ထဲအမျိုးအမည်မသိတဲ့ခံစားချက်ကြီးက ဆိုးဆိုးဝါးဝါးကိုဝင်ရောက်လာ၏။
တကယ်ပဲJungKookကအသစ်ရနေတာလား။
ဒါကတကယ်မဟုတ်ဘူးမလား။
ကျောင်းဆင်းချိန်ရောက်သည်နှင့် JungKookကချက်ချင်းပင်ထ၍ထွက်သွားသည်ကြောင့် သူJungKookနောက် အသာလေးလိုက်ဖို့ပြင်လိုက်သည်။
"ဒါကဘယ်လဲဆော့ဂျင်"
"အာ..ဂျီမင်း
ငါဂျောင်ဂုဆီသွားမလို့"
"အော်."
Jiminကအေးစက်စက်မျက်နှာဖြင့်သာ သူ့ကိုခေါင်းငြိမ့်ပြလာပြီးသိမ်းစရာရှိတာဆက်သိမ်းနေသည်။
မဟုတ်သေးပါဘူး ။ အခုဆို သူ့ကိုအရေးမပါသလိုဆက်ဆံနေတာ2ယောက်ရှိပြီ။
တကယ်ပဲဘာတွေဖြစ်နေကြတာလဲ။
YOU ARE READING
Why Don't WE?✔
Fantasia#Part-1 က Wattpad errorကြောင့် ကျန်တဲ့အပိုင်းတွေကြားထဲရောက်နေတာမို့ Part-1 ကိုအရင်ရှာဖတ်ကြပါနော်။
