Yedi cehennem prensi, bir ve tek eril melek.
Bir kehanet, ortak yazılmış kader ve aşktan kopan kıyamet.
Hwang Hyunjin, Şehvet Prensi.
Ve Lee Felix, meleklerin sudan güzeli.
"Kırmızı ışıklar ve yakıcı alevler... İşte evin, küçüğüm. Meleğin doğuşuna ş...
Ölüm vardı cehennem sıcağından daha yoğun. Korku sarmıştı dört bir yanlarını, başlangıcıydı bu ebedi sonun. Kanatsız Melek'in yatağını kirletiyordu öylesine bir melek yokken kanatları, ölmemiş olsaydı sonu olacaktı koca bir soyun.
Havada süzülüyordu ölü olanın kopmuş kanadı. Hwang Hyunjin ilk kez zayıf hissediyordu kaderine karşı. Şehvet Meleği dayanamadı, atmayan kalbine yuva kurmuştu acısı. Sırtına kazınan kanat izinden kanadı. Kaderi anlatan kehaneti çok önceden anlamalılardı.
Yere düştü melek sertçe. Şeytan pişman oldu boyun eğdiği kaderine. Kehaneti getiren melek kirletirken yataklarını, Kanatsız Melek hak kazanmıştı yeni bir isme.
Ölen meleğin kanadı gürültüyle cehennem alevlerinin üstünde gezdi, hedefi yeni meleğiydi. Dünya'dan daha yaşlı şeytan bile bilemedi yapması gerekeni. Tüm kat sonsuz bir kasvet giyinmişti. Küle dönmeden önce ölü meleğin bedeni, kapalı gözlerinin ardından son kez yankılandı sesi.
"Son denilen şey yalnızca insanlar için. Aşkı ölümsüz şeytan ve meleğin. Tanrı titriyor, Tanrıça ağlıyor oğlu için. Öğrensin, herkes bilsin kıymetini meleğin.
Kanatsız Melek kavuşuyor ruhuna. Dikkat et şeytan, boğulma kendi kuyunda. Aşk ki sonsuz cehennem kadar, yine de tehlikeli; Kopacak kıyamet herkese acımasız ama en çok yaratıcısına.
İki şeytan, iki bedel aşk uğruna. Onlar pişman değil kayıplarına. Hakkını ver, şeytan, sahip çık kanına! Gücün yetecek sönen aşklarına.
Öğren melek. Öğren, mirasısın sen Tanrıça'nın. Ve de anahtarı başlayacak savaşın. Ver kararını, birini seçmek zorundasın iki tarafın. Zaman daralıyor, zehirli elmasını yiyeceksin aşkının.
Sev kanatlarını çokça. İzin verme şeytanın ateşten dokunuşuna. Kanatsız doğdun ancak ruhun şimdi karşında. Şehvet Meleği, doğuyorsun şeytanın koynunda."
Çırpındı kanatlar can çekişir gibi. Kat titredi, ağladı haline; az sonra olacaklar bir basamaktı, kesinlikle ilkti. Şehvet Prensi sonunda anladı olacakları, engel olmak istemedi. Çekildi bir kenara, meleğin doğuşunu gururla izledi.
Kanatlar meleğin önünde durdu, oldukça güçlü ve görkemliydi. Felix'in acısı biraz olsun dindi, kanada dokunmak istedi. Parmak uçları değdi tüylere, ne yaşamında ne ölümünde hiç böyle hissetmemişti.
Acı veriyordu oysa tattığı duygunun adı aidiyetti. Kanat son kez görkemini gösterdi, dillere destandı güzelliği. Meleğe yaklaştı, artık yeni sahibi Lee Felix'ti.
Yandı melek cehhenemden daha acı. Fakat huzur buldu ki buydu meleğin ihtiyacı. Şeytan'ın yarattığı sarı saçları ruhunun mavisine bulandı. Gözleri su kadar duru, parlaktı.
Yer ve gök inledi, doğmuştu Tanrıça'nın biricik bebeği! Kanatsız dedikleri melek artık en güçlü olanına sahipti, korkmalıydı dünya, kanat sahibine her şeyi öğretecekti.
Ruhu döndü yıllar sonra evine, Tanrı'nın katına ancak şeytanın koynunda. Anladı, hatırladı sonunda. Yasak olandı o, gizlenendi Tanrı'nın soyunda.
Babası Tanrı, annesi Tanrı'ça. Adaletsizlikti saklanması hayatı boyunca. Kehanet meleği öldü uğruna, gücünün farkına yeni varıyordu, şeytan yuvasında.
Gözlerini açtı, gördüğü tek şey cehennemdi. Oysa hissediyordu gözlerindeki sudan cenneti. Kanatlarını açtı, işte şimdi hissediyordu teninin altında gizli kalbi.
Lee Felix, Kanatsız Melek. Şehvet Meleği koymuştu şeytan adını, kendisi ise seçmişti Kıyamet lakabını.
Güneş doğdu batıdan, çünkü bugündü doğuşu Kıyamet'in.
Kork insan, sen de Tanrı'n gibi öleceksin.
---
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
