İki hafta sonunda ben gidiyorum artık dedim annem ağladı gitme dedi ben de annemi babamı bırakmak istemiyordum ama mecburdum babam kızım yarın abine çarpan adamı görmeye gidicez dedi bunu duyunca ben de gitmek istedim abimin ölümüne sebep olan o katili görmek istiyordum sabah oldu babam ben ve çocuklarım ile beraber Şırnak'a gittik adam orada tutukluydu cezaevine girdik bir kişi görebilir dediler babam uzunca ısrar etti uzun yoldan geldik dedi zar zor ikimizi aldılar içeri girdik demirlerin arkasından adamı gördüm dev gibi bir adamdı gözüme o kadar çirkin geliyordu ki anlatamam o benim için bir katildi günahsız çocukların yetim kalmasına sebep olmuştu orada abimi kahramanımı ölüme terk etmişti gardiyan yirmi dakikanız var diyerek odadan çıktı ben ve babama siz kimsiniz dedi bende biz o arabasına çarpıp arkana bakmadan gittiğin adamın kız kardeşiyim ve yanımda ki de babası dedim kendimi tutamadım Allah belanı versin de dedim ne desem haklıydım gencecik abim onun yüzünden toprağın altındaydı sen içki mi içmiştin hiç mi Allah'tan korkmadın yedi tane çocuk senin yüzünden yetim kaldı dedim adam ağlamaya başladı sanki bilmiyormuş gibi öldü mü dedi öldü dedik isteyerek yapmadım pişmanım gibi laflar söyledi babamın söylediklerini hiç unutmuyorum gidip oğlumu çıkartsaydın belki kurtulurdu hiç mi Allah'tan korkmadın dedi fazla bir şey söyleyemedi gücü yetmedi babamın yüzüne tükürdü arkanı dönüp gitti ben de inşallah yaşattığını yaşamadan ölmezsin yedi çocuğun sebebi oldun diyerek babamı takip ettim.
