Ben kadının korktuğunu anladım biz çocuklara bir şey yapmıcaz abla panik olma dedim Bize de sahip çıkmadı çocuklarım hep aç elinde ne varsa alkole veriyor bize de bakmıyor sahip çıkmıyor dedi babamla ben evin haline kadına çocuklara bakınca kadının yalan söylemediğini anladık çokta iyi bir yaşam sürmedikleri her hallerinden belliydi babam elini cebine attı yol parası hariç cebinde ki bütün parayı kadına verdi babam böyle bir insandı kadının kocası oğlunun ölümüne sebep olmuş olabilirdi Ama çocukların veya kadının bir suçu yoktu kadın mahçup bir halde parayı aldı başka çareside yoktu zaten kadın babamın elini öptü sen çok iyi bir insana benziyorsun amca bizim bir suçumuz yok Allah belasını versin milletin ölümüne sebep olmuş dedi sonra bize şimdi hatırladım iki tane adam gelmişti onlarda kocamı arıyordu ben de yerini bilmiyorum dedim sonra onlarda gitmişti dedi sonradan babamla hatırladık ki hapishanede gördüğümüz akrabayız diyen o iki adam demek ki akraba değil başka bir niyetle adamı arıyorlardı ama niçin aradığını ne ben ne babam ne ne de eşi bilmiyordu helallik aldık evden çıktık yol boyunca aklımızdan o çocukların kadının perişan hali gözümüzün önünden gitmedi sekiz tane bizde sekiz tane orada on altı tane çocuğun başı eğik kalmıştı zar zor acılı gözlerle yolun sonunu getirip eve vardık
