Ne Mustafa ne de ben Mustafa'nın suratına bakmıyordum birbirimizi düşman gibi görüyorduk kaynımdı sonuçta o işe gidiyordu sabahları akşama kadar ben evde tek ağlıyordum akşam eve gelince de yemek yiyip gece yarısına kadar televizyon izleyip sonra gelip yatıyordu her günüm böyle hiç mutlu değildim binamızda üç tane kiracı vardı kiracının Tuğba adında bir kızı vardı o kızın peşine düşmüştü kızla şakalaşıp eğleniyordu duyumları kulağıma sürekli geliyordu ağzıma açıp tam bir şey söyleyecekken gitseydin diyordu Tuğba olayı kulağıma çok gelmeye başladı utanıyordum herkes konuşuyordu aramızda sevgi yoktu evet ama evliydik ister istemez rahatsız ve rezil oluyordum birgün yanına gidip madem kızın peşinden gidiyorsun senin babana söyleyeceğim dedim ben zorla seninle evlenmedim dedi git söyle Tuğba'da durmuyordu evli olduğunu bile bile peşinden gidip geliyordu baktım Mustafa korkmuyor Tuğba'nın yanına gittim birdaha seni kocamın yanında görmim evli o adam dedim o da abla kocan durmuyor peşimden geliyor git ona söyle gibi şeyler söyleyerek laf kalabalığı yapıp gitti akşam oldu kayınpederim eve geldi yanına gidip baba oğluna akıl fikir ver yoksa bu sefer çekip giderim dedim hemen Mustafa'yı çağırdı neden böyle yapıyorsun dedi Mustafa babasına sen bana söz verdin yengenle evlen laf söz çıkmasın seni tekrardan evlendiricem demiştin dedi bu lafın üstüne şok olmuştum bir şey söyleyecek mecalim kalmamıştı yok söylemedim desede Mustafa ısrarla söyledin diyordu kayınpederim böyle bir şey söylerdi beklerdim ondan sadece duymak zoruma gitmişti küsüp odaya gidip kapıyı kapatıp yine ağlamaya başladım
