නෙළුම් විල

තිස්දෙවන පරිච්ඡේදය

කඩේ ඉඳන් ගෙදරට එන අතර මඟදි මට සසිනි එක්ක එයාගේ යාළුවව හම්බ වුණා. දෙන්නා එක්ක යනවලු යාළුවෙක්ගේ ගෙදර මං ඉතින් පරිස්සමට යන්න කියලා සඳුදට ඉස්කෝලෙ තියන වැඩමුළුව ගැනත් මතක් කරලා ආවා..

සඳුදට ඉස්කෝලේ ඒලෙවෙල් ළමයින්ට සති දෙකක වැඩමුළුවක් තියන්නනේ යන්නේ... විභගෙත් ලඟ නිසා ඒක ළමයින්ට ගොඩක් හොඳයි.

මම ගෙදරට ගිහින් බඩු ටික කුස්සියෙන් තියලා සිටියෙමි. ඉස්කෝලේ නිවාඩුවත් නිසා හෙන පාළුයි ළමයි ටික දකින්නත් නෑ.... විහස් තාම ඇත්තේ චන්ද්‍රා නැන්දලගේ ගෙදර වෙන්න ඇති. අද විහස්ගේ අම්මා පන්සලට ගියෙත් නැහැලු ගෙවත්තේ වැඩ කියලා. විහස්ගේ අප්පච්චිගේ ඉඩමක් තියනවලු ගෙදර පිටිපස්සට වෙන්න ඒකේ එයාලට ලොකු වගාවක් තියනවලු මම තාම දැකල නෑ විහස් කිව්වා දවසක එක්ක යන්නම් කියලා දැක්කාම දාලා එන්න බැරි තරම් එතන ලස්සනයි ලු....

"මහත්තයා..."

මම බෑග් එකෙන් ගත්ත බඩු ටික ගානට අඩුක් කරන ගමන් ඉඳිද්දි ගෙදර ඉස්සරහා පැත්තෙන් විහස්ගේ කටහඬ ඇසුණි. කටහඬ ඇහුණ තත්පරේම මම අත් දෙකත් ඉස්සරහට දික් කරගෙන කට පුරා පුරව ගත්ත හිනාවක් එක්කලා සාලෙ පැත්තට දිව්වේ පැනපු ගමන් තුරුළුවක් දාන්න හිතාගෙන වුනත් විහස් එක්ක හිටපු චූටි දූ ව දැක්ක ගමන් මම එහෙම්ම අත් පහළ දාගෙන ලැජ්ජාවට ඔළුවත් පොඩ්ඩක් කසන ගමන් විහස්ට ගේ ඇතුළට එන්න ඉඩ දුන්නා....

"චූටි දූ ආවේ මාව බලන්නද..."

මම චූටි දූව වඩා ගෙන ඇහුවාම ඇය කම්මුල් වල ඇස් ගිල්ලවගෙන සිනා සුනා. එයාටත් තිබ්බේ විහස්ගේ හිනාවමයි විහස්ට තිබ්බේ දුඹුරු ඇස් ඒත් චූටි දූට තිබ්බේ තද කළු හුරතල් පාට වෑහෙන බෝල ඇස් ඒවා හරි ලස්සනට ආදරේ හිතෙන පාටට දිලිසෙනවා.

"ඔව් කියන්නකෝ අනේ.... ඔයා මට බයද"

මම උත්තරයක් බලාපොරොත්තුවෙන් චූටි දූගෙ ලස්සන රෝස පාට කම්මුලක් චුට්ටිවට ඇඟිලි වලට අහු කරගෙන ඉඳලා අතෑරියෙමි...

"ඔව් කිව්වේ නැත්තන් මම තරහයි හොඳේ..."

මම කිව්වාම චූටි දූ දුක පාටට ඇස් ලොකු කරගෙන මගේ දිහා බලාගෙන හිටියා... ඇස් ලොකු කරන් එයාගේ කළු පාට කළු ඉංගිරියාවෙන් මට මාවම පේනවා...