3, Gitmesini İstiyorum.

107 12 1
                                    


🕯️

Karanlıkta kaybolmamak için mumlarınızı her daim yanınızda bulundurun.

3. BÖLÜM: GİTMESİNİ İSTİYORUM.

🎵 Lovely - Billie Eilish.

🕯️

Kaaç saat geçti bilmiyorum. Bir süre ayağımın acısı yüzünden ağladığım bariz bir gerçekti. Duvardaki saatimin tik tak sesleri kulağıma doluyor, yankılanıyordu.

Ayağımdan artık kan akmıyordu, yara kurumuştu. Fakat sabah ilk işim bir hastaneye gidip ayağıma pansuman yaptırmak olacaktı zira ben pansuman yapmayı bilmiyordum.

Gözlerim acıyor, kuruluk hissiyatı veriyordu. Bu süre boyunca telefonum hiç susmamıştı.

İç çekerek elime aldığım telefonumu açık ekranında gezdirdim acıyan gözlerimi. Safir'in yüzlerce araması ve mesajlarının arasına gizlenmiş olan iki aramayla bakıştım bir süre.

Deniz aramıştı.

Onun aramasını hiç beklemiyordum sonuçta, bu nedendi şaşkınlığım.

Titreyen parmaklarım onun numarası üzerine ilerledi fakat bir türlü cesaretimi bulamadım. Aklıma saatler öncesi söylediği acımasız sözleri doluşuyordu, en sonunda sinirleniyordum.

Telefonumun titremesiyle ekrana düşen arama sebebiyle irkilerek parmağımı ekrandan çektim.

Safir arıyor...

Titrek bir nefesle doldurdum ciğerlerimi. Üç kez düşündüm açıp açmamayı, en sonunda pes ederek telefonumu kulağıma yasladım.

"Leya!" diye bağırdı açar açmaz. Sesi oldukça endişeliydi. Benim sesim ise çıkamıyordu bir türlü dudaklarımdan.

"Leya? Ses ver, korkuyorum." dediğinde dudaklarımı araladım. Bundan fırsat bilip titrek bir nefes kurtuldu dudaklarımdan.

"Safir." dedim, saatlerce ağlamamın sebebi çatlayan sesimle.

"Bir tanem, evinde misin? Oraya geleyim hemen." dediğinde dişlerimi alt dudağıma batırdım.

"Yalnız kalmak istiyorum bir süre." dediğimde telefon arkasından bir hışırtı doldurdu kulaklarımı.

"Burada olduğunu söyleyeyim mi?" dedi Safir fakat kesinlikle bana söylememişti bunu.

"Safir?" dedim sorar bir şekilde. Kulaklarımı hışırtı sesleri daha çok doldurdu.

"Leya." Durakaldım. Tanıdığım kalın ses kulaklarıma ilişirken durakaldım. Konuşmak istemedim, hatta telefonu yüzüne kapatmak istedim ama beynim vücuduma emir veremeyecek bir haldeydi.

"Pekâlâ, sinirlisin anlıyorum." dediğinde yutkundum.

"Deniz," dediğimde korkunç çıkan sesim yüzünden gözlerimi sımsıkı kapattım. Ne diyeceğimi de bilmiyordum gerçi, sadece adını zikredesim gelmişti.

GÖĞÜS KAFESİ ZİNDANIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin