❝Bir mum yak küçük kız,
eğer karanlıkta kalırsan karanlık olursun. Ya ateşe sığınacaksın ya da karanlığa. Ya ateşinle onları küle çevireceksin ya da karanlığında onları boğacaksın. Seç birini, zamanın doluyor küçüğüm.❞
...
Karanlıkta kaybolmamak için mumlarınızı her daim yanınızda bulundurun.
️🕯️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🎵 Stay - Rihanna. (slowed + reverb)
17. BÖLÜM:KUŞ ÖZGÜRLÜK İÇİN ÖLÜMÜ GÖZE ALDI.
❝Ruhum bir heykel gibi düşüp parcalanırdı. Bu sesleri duyanlar gülüyorum sanırdı.❞
OY SINIRI: 10 YORUM SINIRI: 10
🕯️
Göğsümdenyaşamamı sağlayan sahip olduğum tek umudumu koparıyorlarmış gibi; öylesine derin bir his, öylesine iliklerime kadar acı hissediyordum.
Sevdiğim adam; karnımda çaresizce yatarken özellikle tek bir gözyaşına son nefesimi feda edebilecekken ben, kriz geçiriyor ve elimi kolumu bağlıyordu.
Kollarımı bedeninden çekmememi istemesi son raddeymişçesine gözlerim dolu dolu, ona daha sıkı sarılmaya başladım. Üşüdüğünü söylemişti, üşümemeliydi.
Ruhumun ateş ve karanlık arasında verdiği bu savaşta ben karanlığa çekilirken belki de ilk defa ateşi seçmek istemiştim. Ateş olursam yakardım, ateş olursam kollarımdaki savunmasız aşkımı ısıtıp koruyabilirdim.Üşümesinin önüne büyük bir bariyer yaratıp engelleyebilirdim.
Durmadan akan gözyaşlarını siliyor, alnımı alnından kaldırmıyordum. "Buradayım..." diyebildim yalnızca. Kelimelerim düğüm düğüm boğazımda kalmış, yutkunmama engel oluyorlardı. Ne ben yutkunabiliyordum, ne o nefes alabiliyordu.
Öylesine acı çekiyormuş gibi titriyordu ki göğüs kafesi şiddetle inip kalkıyordu. Titreyen, savunmasız elimi göğsüne yaslayıp ovmaya başladım. Onu rahatlatmaya çalışıyordum.
Onu ikna etmek istercesine sesimi azıcık da olsa inceltiyorum, alnımı alnına sürtüyordum. Bir elim göğsünü ovuşturup nefeslerini düzene sokmaya çalışsa da diğer elim omzuna sıkıca dolanmış sarılır vaziyette duruyordum.
