❝Bir mum yak küçük kız,
eğer karanlıkta kalırsan karanlık olursun. Ya ateşe sığınacaksın ya da karanlığa. Ya ateşinle onları küle çevireceksin ya da karanlığında onları boğacaksın. Seç birini, zamanın doluyor küçüğüm.❞
...
Karanlıkta kaybolmamak için mumlarınızı her daim yanınızda bulundurun.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
5. BÖLÜM: GÖĞÜS KAFESİMDEKİ KIRIKLAR RUHUMA BATIYOR. I
🎵- Beni Neden Sevmedin - Vugar.
Bir anda hiç beklemediğimiz şeyler beklemediğimiz bir anda gelirdi. Beklediğimiz biri olabilirdi, bir öpücük, bir gözyaşı, bir gülümseme, bir göğüs kafesimize atılan kibrit ve bunun sonucu küle döneceğimiz bir yangın olabilirdi. Ya da sevgiliyi beklerdik, imkansızımızı.
Bunun imkansız olduğunu bile bile kalp bir umut diyerek bizi bekletirdi. Belki sonsuza dek, belki birkaç ay. Ama sonuçta beklerdik.
Bende bir umut Sarp'ı beklemiştim. Bekleyişim olumlu sonuçlanmıştı. Sarp bana gelmişti.
Eve geleli yarım saat oluyordu. Fakat kalbimin hızlı atışı asla dinmemişti. Sevdiğim adamın bana tüm bu mektupları yollayıp bana olan sevgisini yazması beni çok heyecanlandırmıştı.
Beni eve bıraktığında sıkıca sarılmıştık. Kokumu içine çektiğini bile hissetmiştim. Bu çok garip bir histi, karnımda bir şeyler uçuran bir his.
İçeriye girip elindeki tepsiyle yanıma geldiğinde yatağımın kenarına oturdu. Tepside iki limonata vardı ve birini bana uzatıyordu.
Limonatayı alıp hızlıca içmeye başladığımda annem şaşkınlıkla kahkaha attı. "Ne bu halin?"
Son yudumu da alıp yutkunurken içimde heyecan ateşi gider gibi oldu. Anneme anlatmalı mıydım? Onunla hiçbir zaman anne kız gibi konuşmamıştık. O hep uzaklarda olurdu, paramı gönderirdi sonra da sessizliğe bürünürdü.
Elimi sıkıca tutarak gözlerime parlayan gözleriyle baktığında ona ne kadar anlatmak istediğimi fark ettim. "Bana anlatabilirsin." Yatağıma saçtığım mektuplara düştü bakışları. "Yoksa bu mektuplarla bir alakası mı var heyecanının?" dedi gülümserken.
Başımla onayladım. "Anne..."
"Rahat ol, bana güvenebilirsin. Anlat hadi." dedi elini başıma yaslayıp saçlarımı okşamaya başladı.
Bu yaptığı kalbime yumruk yemişim hissiyatı verdi. Birkaç saniye derin nefes almakla uğraştım. "Peki... Hoşlandığım biri var. Adı Sarp." Elimle yatağıma saçtığım tüm mektupları gösterdim.
