❝Bir mum yak küçük kız,
eğer karanlıkta kalırsan karanlık olursun. Ya ateşe sığınacaksın ya da karanlığa. Ya ateşinle onları küle çevireceksin ya da karanlığında onları boğacaksın. Seç birini, zamanın doluyor küçüğüm.❞
...
Karanlıkta kaybolmamak için mumlarınızı her daim yanınızda bulundurun.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
7. BÖLÜM: UMUTLA BEKLEDİĞİM KİŞİ O DEĞİL, SADECE BİR YANILSAMA.
🎵 idfc - blackbear
DENİZ EREZ.
Deniz eve geldiğinden beri hiç uyumamıştı. Sabah 6.40'ı gösterdiği vakit ancak gözleri kapanmaya başlamıştı. O da uzun sürmemişti zaten.
6.50 olduğu gibi Yusuf, Deniz'in üstüne yastık fırlatarak koltukta irkilmesine neden olmuştu.
Uykulu uykulu etrafına bakarken gözleri kısık kendisini izleyen Yusuf'u fark ettiğinde dişlerini birbirine bastırdı.
"Aspar ve Kaan gelecek hadi." dedi Yusuf. "Okula beraber gideceğiz."
"Aspar ne alaka?" dediğinde Deniz gözlerini tekrar kapamıştı.
"En son partide tekrar ortalığa çıktı. Uzun bir süre yoktu burada biliyorsun. Gelmiş, bizi de özlemiş. Tekrar grup olarak bizi görmek istiyor. Bir arada." dediğinde Yusuf hızlıca konuşmuştu fakat Deniz koltukta Yusuf'a sırtını dönmüştü.
Tekrar üstüne atılan yastıkla sabır dilenircesine derin bir nefes aldı. "Siktir git Yusuf!" diye bağırdı en sonunda.
"Ya Aspar gelmiş diyorum! Bizim minik oğlandan bahsediyorum!" dediğinde gülerek söylüyordu. Aspar arkadaş gruplarının en küçüğü olduğu için hep dalga konusu olurdu.
"Gelmiyorum. Okul çıkışı benim evde toplanırsınız." diye mırıldandığında Yusuf bir şey diyecek gibi oldu ama sonra vazgeçti.
Zil çaldığında kapının açılmasıyla içeriye büyük bir gürültü hakim olmuştu. Aspar bağıra bağıra konuşuyor, Kaan da ensesine vurduğu şaplaklarla evi inletiyordu.
"Deniz?" diyen Aspar'ın sesiyle herkes sustu. Şimdi tüm gözler Deniz'e bakıyordu fakat Deniz'in sırtı hepsine dönüktü.
