MAGDALENA

7 3 0
                                    

MAGDALENA

Ako si Magdalena, nakatira sa Pampanga. Nag hahangad ng magandang kinabukasan para sa'kin at ng aking pamilya. Ako lang ang tanging inaasahan ng mga magulang ko, marahil ako rin ay nag-iisa nilang anak.

Bata pa lamang ako ay pinapangarap ko nang maging isang mang-aawit. Dahil na rin ako ay tubong probinsya ay medyo maganda ang aking kutis at may kagandahang mukha. Marami rin nag sasabi na mayroon akong magandang boses.

Nais kong makapag trabaho at dahil doon ay pumunta ako sa Manila.

***

Ngayon nakasuot ako ng isang minidress at naka ponytail and plain makeup lang ako. Hindi ako komportable sa suot ko ngayon pero kailangan eh. Pagkatapos kung kumanta ay pinatawag ako ng aking amo.

"Iha meet Sir Marco Jones, siya ang nag mamay-ari ng bar na ito. Entertain him for awhile,"

"Pero ma'am, hindi po ako call girl-hush samahan mo si sir sa kwarto and Mr. Jones, please enjoy the night,"

Hindi ako makapalag, hinila na ako ng tauhan ni Mr. Jones. Hindi ko inaakala sa gabing ito at sa loob ng kwarto ay masisira ang buhay ko. Binaboy niya ako, mga hayop sila!

"T-tama na po.." iyak ko ng hindi pa rin ito tumitigil sa kakaulos. Hindi ko na kaya. Nahimatay ako at nagising na lamang ako sa ibang kwarto.

"Nagustohan niya ang ginawa mo kagabi. Ito ang pera sa paunang suweldo mo. May bigay rin si Mr. Jones sayong 50K," walang tigil sa pag-agos ang aking luha nang marinig ko iyon. Ang dumi-dumi ko na!

Mga hayop sila. Hindi ako makapagsumbong sa mga pulis lalo na't may kapatid itong General. At dahil doon ay ilang beses pang naulit ang kababoyang ginawa niya sa'kin.

Umuwi ako bit-bit ang aking puso at dignidad na winasak ng mga demonyong iyon. Nang makauwi ako ay kita ko ang mga masasayang mukha nila. May bagong bahay na kami at pansin ko ang kasiyahan ng aking mga magulang. Ngunit alam ko na kahit anong mangyari ay di na mababago ang isang bagay at iyon ang pagkawasak ng pagkatao ko.

***

Dumaan ang ilang linggo at napag alaman kong umuwi si Ernesto sa Pampanga. Si Ernesto ay matalik kong kaibigan na nakasama ko sa Manila. Sa kanya ko sinabi ang lahat na nangyari noong nandoon pa ako. Dali-dali niya akong niyakap ng makita niya ako.

"Oh Magdalena masaya akong makita ka," ani niya habang hinahagud ang aking buhok. Sa kanya lamang ako nakaramdam ng pagmamahal at respeto. Natatakot akong ibigin siya marahil sa aking nakaraan.

"Magdalena gusto kitang ligawan", napaluha ako.

"Ernesto bagama't alam mo na ako ay hindi na isang dalaga. Bakit mo ninanais na ibigin ang isang tulad ko?"

"Ang iyong tapang ay siyang tunay kong hinahangaan. Bata pa lang tayo ay iniibig na kita. You deserve the love that you need and I will prove it to you" he said and kiss my forehead.

***

Ngayon ay naglalakad ako pauwi na amin. Papunta sa aking tahanan kasama ang asawa kong si Ernesto at ang anak namin na si Marry, 6 years old at na sa unang baitang. Ikinasal ako kay Ernesto at 15 years na kaming nagsasama.

Paakyat na ako sa taas bit-bit ang pasalubong ko. Habang paakyat ako ay nakakarinig ako ng ingay. Sumilip ako sa kwarto at nahigit ko ang aking hininga

"M-mama.... tulong"

"Ahhhh~ ang s-sikip," hindi ko mapigilan ang luha ko. Nangyari na nga ang kinatatakutan ko. Ang matulad ang anak ko sa'kin.

Binaboy nang asawa ko ang anak namin.

- ᴛᴏ ʙᴇ ᴄᴏɴᴛɪɴᴜᴇ?

One Shot StoriesWhere stories live. Discover now