YANSIMA

6.Bölüm

Nefes alışımı düzeltmem çok uzun sürmüştü. Doktorum başıma üşüşmüştü. Beni sakinleştirmek için nefes alışveriş taktiği uygulamaya çalışıyordu ama olmuyordu. Gördüklerimden sonra ne yaptım hatırlamıyordum bile. Kendime geldiğimde dizlerimi göğsüme çekmiş, derin derin uzaklara bakıyordum. Her aklıma geldiğinde nefesim kesiliyordu. Ne görmüştüm ben öyle ? Bu neyin nesi oluyordu ? Yaşananlar çok gerçekti. Durmadan ağlamak istiyordum. Tanrım eski Amelia olmak istemiyorum.

"Amelia , tamam sakinleş. Derin nefes al ve ver. Gördüklerin geçti , bitti."dedi doktorum. Ellerimden tutup gözlerimin içine bakıyordu.

Tamamen sakinleşmek çok zordu. Doktorum eskiden olan panik ataklarımda uyguladığı taktiği uygulamıştı.

Şok olmuştum. Hipnozda Kate ile karşılaşmayı hiç beklemiyordum. Gördüklerim kalbimde korkunç bir acıya neden oluyordu. Her nefes alışverişimde daha da acıyordu. Gözlerinden akan yaşlar ve korkan yüzü gözümün önünden ayrılmıyordu. Ben bunları nasıl unutacağım ?

"Neden bu kadar kötü oldun Amelia ? Bana anlatmak ister misin ?"dedi doktorum.

Gözlerimi tam da yanında duran , bana hipnoz uygulayan arkadaşına çevirdim. Sorgulayıcı ve şaşkın bir ifadeyle bana bakıyordu.

"Ne hipnozuydu bu ?"dedim kadına doğru. Aynı zamanda istemsiz akan gözyaşlarımı daha akmadan elimle siliyordum. Boğazımdaki bu düğüm nasıl geçecekti ?

"Şöyle açıklayayım sana. Doktorun senin anlattıklarını tamamen bana anlattı. Bende bu konularda ayrıyeten kendimi geliştirdim. Bu işin merkezi olan Amerika ' da eğitim aldım. Senin yaşadığın olaylar herkesin başına gelen bir şey değil. Sana yaptığım eski yaşamlarını görebildiğin bir hipnozdu. Eskilerden beridir insanlar öldükten sonra bir yaşamın olduğuna inanmışlardır. Bazı kişiler hatta eski yaşamlarında yaşadıklarını anlatır. Bu konu doğrultusunda insanlar daha çok inanmış ve araştırma arayışına girmişlerdir. Böylece eski yaşamların görülebileceği bir hipnoz bulmuşlardır. Senin hakkında iki şey düşündük aslında ya benim düşündüğüm şeydi ya da..." dedi ve sözünün devamını getirmedi. Kafasını önüne eğip ellerini ovuşturmaya başladı.

"Ya da ne ? "dedim. Ses tonum sinirli çıkmıştı. Sinirli değildim ama çok endişeliydim.

"Ya da şizofreni başlangıcı olarak düşündük. Şizofreninin tam olarak tanımını biliyorsundur."dedi büyük gözlerini kaçırarak.

Şizofreni mi ? Hayır kesinlikle şizofreni değildim. Olmamalıydım.

"İşte bu yüzden Amelia ne gördüğünü bize anlatman lazım ve neden böyle kötü olduğunu da."dedi doktorum ellerimi daha çok sıktı. Gözlerindeki sorgular ifade geçmemişti.

Onlara anlatmalı mıydım ? Anlatmasam bile yaşadıklarımla ilgili bilgiyi nereden alacaktım ? Onlara anlatmamın doğru olduğunu düşündüm.

"Size daha önce de söylediğim yerdeydim. Aynı insanlar vardı ve aynadaki yansımamda aynıydı."dedim biraz endişeli bir şekilde.

"Anladım , peki tam olarak nasıl gördün anlatabilir misin ?"dedi kadın. Doktorum ve kadın dikkatli bir şekilde bana bakıyorlardı.

Onlara gördüklerimi anlattım. Hatırladıkça kalbim acıyordu. Neden ? Aklımda binlerce soru vardı.

"Bir açıklamanız var mı ? Bu yaşadıklarım ne ?"dedim. Gözlerim buğulanmıştı. Gözlerimin dolması görüşümü bozuyordu.

Doktorum ve arkadaşı birbirlerine baktılar. Arkadaşı ellerini birbirine kenetlemişti.

"Bir nedenden dolayı eski yaşamınla bağlantılı yaşıyorsun. Neden olduğunu bende bilmiyorum. Kariyer hayatımda ilk defa karşıma çıktı açıkçası. Bu konuda örnek olarak hep eski yaşamlarından bahseden kişiler vardı ancak senin gibi olan kimseyi duymadım. Bir neden olması gerekiyor bunları yaşaman için ama o neden nedir bilmiyorum."dedi.