YANSIMA

7.Bölüm

Artık bundan sonra olanların eskisi gibi olmayacağını biliyordum. Öğrendiklerim bana daha çok özgüven vermişti. Kafamdaki sorular tamamen geçmemişti ama en azından nasıl bir durumun içinde olduğumu biliyordum. Tek amacım vardı. Bunları neden yaşadığımı bulacaktım.

Gözlerimi açtığımda aynı manzarayla karşılaşıyordum. Sanki alışmıştım. Gözlerimi ovuşturarak vücudumu uyandırmaya çalıştım. Yorgunluğum bütün her yerimi sarmıştı. Bacaklarımı yatağımın yanına doğru sarkıttım. Yorulan bacaklarım ağırlaşmıştı. Sonuçta hiç bu kadar dans etmemiştim. Şimdiki danslar çok yavaşlardı ama dün yaptığım danslar çok hızlı ve yorucuydu. Buna alışmalıydım.

Odamın sol tarafındaki pencerelere doğru yöneldim. Upuzun krem rengi perdeleri bir hışımla açtım. Perdelerin ağırlığı ellerimi ağrıtmıştı. Bileklerimi ovuşturdum. Odamın sol tarafını tamamen kaplayan pencerelerden dışarıya baktım. Küçük çalılardan oluşan çitler evimizin arka bahçesini sınırlıyordu. Bahçemiz bu zamana kadar gördüğüm bahçeler kadar değildi. Daha küçük bir bahçemiz vardı ama kesinlikle bakımsız değildi. Yeşil çimler ve boylu boyunca uzanan ağaçlar çok gür görünüyorlardı. Çimlerin içindeki minik çiçekler bahçeye ayrı bir renk katıyordu. Bitkiler hakkında pek bilgim yoktu ama bahçemizin sağ tarafındaki çiçeklerin papatya olduğunu biliyordum. Papatyaların biraz ilerisinde , merdivenlerin hemen yanında ise beyaz bir masa , sandalyeler bulunuyordu. Masanın yanında yürüyen iki kişi dikkatimi çekti. Bunlar abim ve Kont Harry 'di. Abim ellerini hareket ettirerek konuşuyordu. Kont Hary ise ellerini koyu kahverengi olan pantolonunun ceplerine sokmuş , kafasını öne eğmiş bir şekilde abimi dinliyordu. İkisi konuşarak merdivenlere doğru ilerliyorlardı.

"Sizin de gördüğünüz gibi misafirimiz var. O yüzden daha erken gelemedim kusura bakmayın küçük hanım."dedi yardımcım.

Pencereye bakarken onun odama geldiğini bile duymamıştım. Arkamı döndüğümde kafasını eğmiş , meraklı gözlerle bana bakıyordu.

"Kont Harry niçin gelmiş ?"dedim. Yardımcım banyomu hazırlıyordu.

"Bilemiyorum. Abinizle sohbet ediyorlardı. Sanırım sadece ziyaret için gelmiş. "dedi üzerimdeki geceliği çıkarırken.

"Önceden de abimle böyle yakınlar mıydı ki ?"diye sordum. Ağzından laf alabilirdim belki.

"Ben bilmiyorum ama önceden hiç böyle sadece ziyaret için gelmedi. Çok nadir annesi gelir."dedi dudağını büzerek. Onun da pek bir şey bilmediği belli oluyordu ama bu bilgi şimdilik bana yeterdi. Neden önceden hiç gelmeyen birisi şimdi gelir ki ? Dün bana sorduğu şey yüzünden mi geldi acaba ? Benim için mi gelmişti ?

Üzerimi değiştirdikten sonra makyaj masama oturdum. Bugün saçıma annemin taktığı gibi çiçek takmak istedim. Topuzuma iliştirdiğim çiçeğe elimle dokunup , yerini sağlamlaştırdım. Tamamen hazır olduğumda odamdan çıkıp , merdivenlerden aşağı inmeye başladım. Dikkatli bir şekilde inmeye çalışıyordum. Tekrar düşemezdim. Bu elbiselerle yürümek çok zordu.

Salona geldiğimde karşı koltukla abimle Kont Harry 'nin yan yana oturup , sohbet ettiklerini gördüm. Salona hiç girmeden çıkmaya yeltendim ama abim beni görmüştü.

"Kate , gelsene. Bak misafirimiz var."dedi arkamdan seslenerek.

Gözlerimi kapatıp , kendimi hazırladım ve arkamı döndüm. Salonun kapısından içeriye doğru girdim. Beni gördüğünde ayağa kalktı. Karşısına geçip ;

"Hoşgeldiniz."dedim aynı zamanda selam vererek.

"Hoşbuldum , leydim."dedi ve sağ elimi dudaklarına götürüp , öptü.