"İzniniz olursa buradan öpebilir miyim , Leydim ?"
İKİ AYRI YAŞAM AMA TEK BİR NOKTA : RUH
Amelia kendini hiç bilmediği bir dünyada bulmuştu. Bir anda 19. yüzyıl İngiltere'sine gitmişti. Bu bir rüya mıydı ? Hayır , kesinlikle değildi.
Adı başka, fiz...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
●○Lana Del Rey-High By The Beach○●
Gözlerimdeki yaşlar bitmiş artık alacakaranlık olmuştu. Odayı ay ışığı dolduruyordu. Bense hala aynı yerdeydim. Bir neden olmalıydı ? Ancak yoktu. Bana söylenen bir neden yoktu. William , son sözlerini söyledikten sonra yerini sessizliğe bırakmıştı. Kendimi hırpalamamın sonucunda kendimi aşırı yorgun hissediyordum. Kapının arkasında olduğum yerde yığılmıştım. Kaslarım tek tek kasılıyor ve ağrıyordu. Bütün çabalarım boşa gitmişti. Kapı bana açılmadı. William bana kapıyı açmadı.
Fark etmeden yumruk yaptığım ellerimi açtım. Avucum vurmaktan kıpkırmızı olmuştu. Kendimi hırpalamam sonuca varamamıştı. Bu kadar saattir kapının arkasında yığılmış bir şekilde ağlıyordum. İlk başta ne olduğunu anlayamasam da sonradan anlamıştım. Aklıma Amerika seyahatim geldi. Yeşil gözlü kadının dedikleri zihnimde canlandı.
Tutsak. Sen tutsaksın.
Sanırım kadının dediği gibi tutsak zamanlarım başlıyordu. William'ın o bütün tatlı hali yok olmuştu. Her ne yaptıysam böyle bir cezayı hak etmiyordum. Abimin beni uyardığı anlar gözlerimin öne geldi. Yumruk yaptığım ellerimi başıma vurmaya başladım. Yaşadıklarım beni içine çekmiş ve körleştirmişti. Her başıma vuruşumda kendimi sıkmış olduğum için zaten uyuşmuş kafamı ağrıtıyordum. Onu dinlemeliydim. En azından daha dikkatli davranabilirdim. Ömrümde ilk defa pişman olmuştum. Harry ile yaptıklarımdan pişman değildim. Ama daha özenli davranabilirdim. Ailem beni mutluca nişanlımla seyahat ettiğimi zannediyordu ama nişanlım beni esir almıştı. William'ı ilk defa sinirli gördüğümde üzerinde pek fazla durmamıştım. İşte bu durumdan sonra ise korkulacak döneme gelmiştik. Onun gerçek yüzünü görüyordum. Şimdiden böyle yapan birisi daha sonra neler yapmaz ki diye düşünmeden kendimi alamıyordum. William beni ailemden herkesten ayırmış , kendi yanına çekmişti. Cezamı burada çekecektim , belli olmuştu. William'ın üzerime kapıyı kilitlemeden önceki yüzü gözümün önünden gitmiyordu. İfadesiz yüzü endişe yaratıyordu. Bütün bu şatafatın arasında kilitli kalmak içimi acıtıyordu. Çok fazla düşünmeme neden olmadan burada olmamın nedenini anlamıştım. Violet , bizi görmüş ve bizi ispiyonlamış olmalıydı. Onu hafife almıştık. Onun görmediğini varsaymıştım. Harry ise onun nasıl birisi olduğunu biliyordu ancak hiç bir şey yapmamıştı ve aksine beni öpmüştü. Bunca zamandır buradaydı ve başıma gelebilecek şeyleri en azından tahmin edebiliyor olmalıydı. Belki de o da görmemiştir diye düşünmüştü. Of bilemiyordum , kafam karmakarışıktı. Ancak şuan yaptıklarımızın bedelini ben ödüyordum.
Haykırışlarım artık sönmüştü. Ne kadar çok bağırırsam bağırayım bir şey olmuyordu. Bu koca odada yankılanıyor ve bana geri dönüyordu. Gözlerimden hala yaşlar akarken avuç içlerime baktım. Tırnaklarım derimi delip geçmiş ve yerinde izler bırakmıştı. Kendimi bu kadar sıktığımı anlayamamıştım şu zamana kadar. Başka çarem olmadığında kafamı kapının yanındaki duvara yasladım. Kalkıp camları kontrol etmek istiyordum ancak ağırlaşan vücudum hareket etmiyordu. Zaten giriş katında olmadığımız için pencere pek de bir şey ifade etmiyordu benim için. Kapıyı üzerime kilitleyen kişi camları da düşünmüştür diye düşündüm. İstemsizce kapanan gözlerimi durduramadığımda ise bayılır gibi bir uykuya dalmıştım.
