Selamm....❤️
"Tekrar teşekkür ederim Eymen bey " dedim gülümseyerek. "Rica ederim, ne demek " dedi ve yüzünde tuhaf bir tebessümle gaza bastı ve uzaklaştı. Kendimin de fazla aşina olmadığım yollarda ona evimin Adressini tarif etmek zorunda kalmadığım için büyük bir şükür ettim, oğlum adam zengindi, oturduğum mahalledeki arabalara ve etrafa göre aşırı fiyakalı son modelerden olan Arabasında Navigasyon vardi.!
Saat bayağı geç olmuştu duşumu almıştım biraz bişey atıştırdım. Hafta sonu olduğundan dolayı dizimi açtım ve koltuğa iyice yayıldım. Yalnız yaşıyordum.
Ailem yoktu ben küçükken trafik kazasında kaybetmiştim o zamanları ben daha çok küçükmüşüm 1,5 yaşındaydım, onlardan geriye hiçbir şey kalmamıştı ne bir akraba ne maddi herhangi bir şey. Ama alıştım yalnızlığa, yani en azından mutlu olmaya çalışıyorum.
Dizimi izlerken aklımda sürekli o vardi çok Eymen bey! Çok tuhaf biri gerçekten. Sürekli onu düşünmek bana saçma gelmişti oyüzden kendime çeki düzen verdim ve dizimi yarim bırakıp uyumak için odama geçtim.
Pazartesi sabahı.....
"Günaydın kızlar" diye iş yerine gelmiştim Patronlardan 1 saat önce geliyoruz herseyi gün için hazırlayıp kontrol edıyoruz. " Off ne çabuk Pazartesi oldu ya daha dün Cumaydı" diye mırıldandı Zeynep! " Kızın nasıl oldu iyi mi şimdi?" diye sordum Gülhan ablaya "İyi canım şimdi Ateşi vardi hastaneye götürdük işte ama şükür şimd daha iyi" diye cevapladı ayni anda çalışırken.
"Ayy Yeni Doktor çok yakışıklıydı ya gerçekten acaba Evli mi?"dedi Zeynep Melis ile Aralarında konuşuyorlarken" Yok be elinde yüzük de yoktu hem daha genç bence sen ne düşünüyorsun Kayra?" bana gözlerini dikmiş bakarlarken sormuşlardi. Cok sacmaydi bence hem bana neden soruyorlar ki yani ne alaka. "Ne düşünebilirim kı" kimsenin bilemsinin gerektiğini düşünmüyordum Eymen beyin beni eve bıraktığını.!
"Günaydın Doktor bey" diye karşıladı Gülhan abla, Gelen Eymen bey ile Korhan bey' di arkasından hepimiz yani asistanlar olarak günaydın dedik. Eymen beyin yeşilleri direk beni. bulduğunda, gülümsedım' uzunca bakmıştı ama nedense ben bu durumdan rahatsız olduğumu hissettim.
İkiside Hazırlanmak için kişisel odalarına girdiklerinde ilk Hastalar gelmeye başlamıştı. Dört oda da ayrı hastaları yerleştirdikten az sonra ilk Korhan bey olacak şekilde çıktılar içerden. Beyaz doktor önlüğünü dirseklerine kadar yukarı katlamıştı elerindeki belirgin damarlar ve uzun parmakları çok güzel ve çekiciydi gerçekten.
Olamaz napıyorum ben? Nasıl böyle düşüncelere kapılabilirim diye kendime kızmıştım oysakı ondan rahatsız bile oluyordum ozaman bu isteğimin dışındaki düşünceler nerden geliyordu ve neden?
'Haftanın başı olduğu için bayağı yoğunduk ve öncesine göre daha hızlı bitiriyorduk işlemleri Eymen bey gerçekten iyi bir Doktor'du.'Neyseki fazla bir konuşma geçmedi hiç aramızda iş haricinde.
Yine o tuhaf şekilde sorduğu soru yağmurlarına daha tutulmamıştım,neyse ki!
" Şu Pazartesi den nefret eden bir ben değilim demi?" İsyan etti Zeynep .
İş bitmek üzereydi Korhan bey erken çıkmıştı bugün. Eymen bey de son hastaların işlemerini bitirip odasına çıkmak için hazırlanmaya gitmişti.
Bizde o arada heryeri temizledik ve çıkmak için hazırlanıyorduk en son çıkan bendim herzaman çünkü kapıları kitleme görevi benimdi.!
Herkes çıkmıştı sanıyordum ama yine de son kez Kontrol amaçlı tüm odaları gezdim ve seslendim ışıkları kapattım, ışıkları kapatmak için doktorların odasına yöneldim ki kapıyı açmamla gözlerim kocaman açıldı.
"Eymen bey siz çıkmadınız mıydı?"
Eymen bey daha buradaydı sanki birini bekliyormuş gibi " Birini mi bekliyordunuz? Kapıları kitlemem gerekiyorda son kez biri varmı diye bakmaya gelmiştim" dedim biraz çekingenlikle. " Anladım Kayracığım, kimseyi beklemiyorum çıkacağım bende şimdi, ama birini beklememi mi istersin?"
Tuhaf bi şekilde baktım çünkü tam olarak algılayamadım ne demek istediğini. Oda bunu fark etmiş olacak ki güldü!
" Hadi çıkalım artık" derken odadan çıktı.. ben tam arkasından çıktım ve birlikte kapıdan çıktık, ben kapıyı kilitlemeye yönelirken sordu "Nasıl gideceksin eve?istersen bırakabilirim?" Anahtarı çıkardıktan sonra "2 yıldır olduğu gibi Otobüsle Eymen bey" dedim. "Beni eve bırakmak zorunda değilsiniz hem de bu hiç uygun olmaz, geçen sefer için de tekrar teşekkür ediyorum!."
"Peki ozaman bu seferlik böyle olsun" diye mırıldandı dişlerinin arasından!.
"Anlamadım" diye seslendim." Dedimki sen öyle diyorsan öyle olsun bakalım "
"Yarın görüşmek üzere Doktor bey."
"Görüşelim Kayra" diye mırıldanıp tebessüm ederek çıktı!
Umarım beğenirsiniz❤️❤️❤️
