"Bu arabaların hepsi senin mi?" Eymen'in bilmediğim daha neyi vardi bilmiyorum ama araba galerisi olduğunu hiç tahmin etmezdim burada baya lüks ve pahalı arabalar vardi, aslında anlamalıydım Eymen'in kullandığı arabanın milyonluk olduğundan.
Eymen'in araba galerisi vardi, evdeyken bir iş için arama geldiğinde beni evde yalnız bırakmamak için beni de getirmişti işte şimdi etrafı filmli cam ile kaplı olan Eymen'in odasındaydık ve camdan aşağı doğru bir sürü yan yana düzenlenmiş bir tarafta son derece yeni ve lüks arabalar varken diğer tarafta da eski lüks arabalar vardı.
"Evet bebeğim hepsi benim,' dedi bir eli omzuma sarılıyken anlıma da öpücük kondurmuştu. "Ama istersen bizim olabilir sevgilim" diye ekledi.
"Bizim mi?" Yok artık iş birliğine mi girecektik bendeki sıfır sermaye ile mi
"Danaya mı gireceğiz anlamadım sevgilim?". "Hahaha saf sevgilim benim sana ölürüm ben kurban olduğum öyle değil benim olursan yani evlenirsek her şeyim senin olur senin de her şeyin benim olur güzelim şu anda da olduğu gibi." Dedi ben de ona şaşkın ve nerdeyse dolmuş gözlerle bakarken.
Kalbim bu sözler ile deli gibi atmaya başlamıştı yine, ne kadar uzun süre birlikte olsak da onun bana söylediği şeyler her zaman beni heyecanlandırıyor ilk gün ki gibiydik aşkımız ilişkimiz her zaman aynıydı her zaman aynı tutku ile bakıyorduk birbirimize.
"Bu bir teklif miydi anlamadım ama sevgilim benim sana verebileceğim hiç bir şeyim yok ki!" Diye cevapladım dudaklarımı büzerken. Eymen zengindi ve varlıklı bir insan ama ben, benim hiçbir şeyim yoktu ailem bile yok tek bu işim vardı birde Eymenim var artık.
"Güzelim o nasıl laf öyle hayatımın anlamı senin yanımda olman bile benim için tanrıdan bir lütuftur Bebeğim benim varlığın ın bana verdiği mutluluğun tarifi paha biçilemez. Senin sevgin benim en büyük şansım umudumsun sen benim güzelim." Diye konuştu elerini ellerimle buluştururken.
"Seni seviyorum biliyorsun değil mi sevgilim" dedim gözlerine uzunca bakarken.
"Biliyorum bebeğim benim bende seni seviyorum".
***
"Kim arıyor güzelim aç artık" calan telefonumu almak için odaya çıktım hızlıca tam telefonu elime alıyordum ki arkamdan beliren bedenin sorusuyla ve aynı zamanda ekranda beliren isimle gözlerim kocaman açılmış şekilde bakıyordum afallamıştım bir an.
"Kimmiş sevgilim?" Sordu soruyla kendime geldim "Deniz arıyor" ne alakası var di şimdi ne diye arıyordu ki beni. İşte çıktığı günden beri ondan hiçbir haber almamıştım görmemiştim de ayrıca o kafedeki günden sonra benle de hiç konuşmamıştı.
"Aç şunu da ne istiyormuş o yavşak" diye sinirle mırıldandı Eymen. "T-tamam"
"Alo?"
"Alo Kayra"
"Efendim"
"Nasılsın,"
"Şey ben iyim de sen nasılsın hiç konuşamadık o gün den sonra"
* "hoparlöre al şunu kayra" diye bir ses geldi arkadan. Ses ile birlikte hoparlöre verdim. Karşımda çatık kaşlarıyla bizi dinleyen adam umarım sinirle yanlış şeyler söylemezdi şimdi.*
"Eymen de yanındaymış bakıyorum ee nasıl gidiyor mutlu musunuz? Sana iyi davranıyor mu?"
"Ne demeye çalışıyorsun anlamıyorum ama biz çok mutluyuz Deniz"
"Hadi bakalım şimdilik mutlusunuz ama o çok sevdiğin Adamın yani benim yerime seçtiğin kişinin gerçek yüzünü öğrenince aynı şekilde mutlu olmaya devam ederimsiniz?
Eee Kayracığım biricik sevgilinin gerçek yüzünü görmek istiyormusun?"
"Saçmalamayı kes tamam mı böyle konuşmaya devam edeceksen seni hiç konuşma bence artık! İyi günler!"
#
"Sevgilim merak etme ben onun yalan söylediğini biliyorum" dedim ona sarılırken. "Seni seviyorum Bitanem ama inan bana ben hiç bir zaman kötü biri olmadım!" Dedi sarılmama karşılık verirken.
Umarım beğenmişsiniz dir lütfen yıldıza basmayı unutmayın🫶🏻🤧❤️
