Part-12

1.5K 28 2
                                    

Uni🏡

"ပုံ့ပုံ့"

"ရှင် ဘဘကြီး"

"ညက ဟိုကောင်ဘယ်အချိန်ပြန်ရောက်လဲ။သိလိုက်လား။"

"ဟို....."

"ညက နှင်းတစ်ရေးနိုးတော့ ဆိုယ်ကယ်သံကြားလိုက်တယ် ​ကိုကြီး။12ကျော် 1နာရီလောက်ထင်တာပဲ။"

"သွားနှိုးလိုက်တော့ ပုံ့"။မနက်စာစားမယ်လို့"

"ဟုတ်"

ပုံ့"ကိုအပေါ်ထပ်နှိုးရန်လွှတ်လိုက်၏။တစ်ယောက်ထဲရှိတဲ့သားကို ဘယ်လိုထိန်းလို့ထိန်းရမှန်းကိုမသိတော့။အလုပ်"ပါဆိုလည်း သူ့အလုပ်တွေကိုဝင်မကူ။မိန်းမယူပါဆိုလည်းဆန့်ကျင်သည်။ဒီသားကိုထိန်းသိမ်းနိုင်မယ့်
လူ ဒီကမ္ဘာမှာမရှိတော့ဘူးထင်ပါသည်။တွေးကြည့်လျှင်တစ်ကယ်ကိုရင်မော၏။မသေခင်မြေးလေးချီရဖို့နေနေသာ" အမွေကို
ဆက်ခံပြီး စီးပွားရေးတောင်ဦးစီးခိုင်းလို့မရ။သားဖြစ်သူက အလုပ်လုပ်ရမှာပျင်းနေတာမျိုးမဟုတ်ပဲ လွတ်"လပ်"နေချင်သည့်ပုံ။အရှုပ်အနှောင်မရှိ ပေါ့"ပါး"နေချင်တာကိုလည်း နားလည်ပါသည်။ဒါပေမယ့်
ဒီနေရာတွေက အချိန်တန်ရင်သူသာဦးစီးရမှာမို့အခြေ ခံလေးဖြစ်"သိထားစေချင်တာ။

တစ်အောင့်လောက်အကြာတွင် ပုံ့"ပြန်ရောက်လာ၏။

"ပြန်လာတာမြန်လိုက်တာ။ဘာတဲ့လဲ"

"အကိုလေးမရှိဘူး ဘဘကြီး"

"ဟမ်!"

"ညကသေချာပေါက်ပြန်လာတာ နှင်းတွေ့လိုက်ပါတယ်။

ဦးထူး​မြတ် လက်ကကော်ဖီခွက်ကိုချ၍
ထိုင်နေရာမှထကာ ချက်ခြင်းမတ်တပ်ထရပ်လိုက်မိသည်။စိတ်ရှုပ်သွားရခြင်းနဲ့အတူ သားအတွက်စိုးရိမ်စိတ်များလည်းတစ်ပြိုင်တည်းခံစားလိုက်ရသည်။ ပြန်လာတာသေချာရင် သူ့အခန်းထဲမှာရှိနေရမှာကို အခုကဘယ်ရောက်နေတာလဲ။

"​တစ်အိမ်လုံးအနှံလိုက်ရှာကြည့်ဦး။ခြံထဲမှာလည်း ဦးစိုးကိုလိုက်ရှာကြည့်ခိုင်း"

"ဟုတ်"

မနက်စာစားဝိုင်းကိုပစ်ကာ တစ်အိမ်လုံး မီးတောက်အောင်ရှာနေကြ၏။အတော်ကြာရှာပြီးလို့မတွေ့မှ.....

သိုဝှက်၍သိမ်းဆည်းသောWhere stories live. Discover now