Part-14

1.5K 30 4
                                    

Uni🏡

တံခွန့်ဧည့်ခံပွဲပြီးသည်နှင့် နေစစ် ထည်ဝါ့ကိုပြန်ပို့ရသည်။လာတုန်းကလည်း သူ့အစ်ကို
ကိုယ်တိုင်ကပါ တစ်ယောက်ထဲစိတ်မချကြောင်းပြောသည်မို့ ကိုယ်တိုင်သွားကြိုပြီး နှစ်ယောက်အတူလာခဲ့ရ၏။မာန်ဟုန်ကပွဲမတတ်နိုင်၍ သူ့ညီလေးကိုအစားလာခိုင်းခြင်းပင်။

ကားကိုအာရုံဏ်စိုက်မောင်းနေရင်း ဘေးနားကချာတိတ်ကိုအကဲခတ်ကြည့်မိသည်။လမ်းဘက်ကို မျက်နှာမူကာ ငေးမောရင်းလိုက်ပါ
လာပေမယ့် တစ်ချက်တစ်ချက် သူ့ကိုလှည့်
လှည့်ကြည့်သည်ကိုလည်းကားမောင်းနေရင်း မျက်လုံးထောင့်မှလှမ်းမြင်နေရသည်။

အခုချိန် ချာတိတ်စိတ်ထဲ သိချင်တာတွေများနေမယ်မှန်း နေစစ်ခန့်မှန်းမိပါသည်။ဒါပေမယ့် အခုအခြေနေအရ သူတို့နှစ်ယောက်ဆက်ဆံရေးက ရှေ့တိုးလို့မဖြစ်သည့်အခြေနေ။

နေစစ်တို့ကားလေး ထည်ဝါတို့ခြံရှေ့ရောက်သည်နှင့် ထိုးရပ်သွား၏။နေစစ်အရင်ဆင်းသည်နှင့် ထည်ဝါ ပါဆင်း၏။

"ရောက်ပြီ ထည်လေး ...အစ်ကို အိမ်ထဲမဝင်တော့ဘူးနော်"

ထည်ဝါခေါင်းညိတ်ပြပြီး တစ်ချက်ပြုံးကာ
ခြံဘက်မျက်နှာမူလိုက်သည်။ပြီးမှရုတ်တစ်ရက်ပြန်လှည့်လာပြီး

"ခဏလေး လူကြီး"

ထည်ဝါ့အသံကြားသည်နှင့် နေစစ် ကားဘက်မှ ထည်ဝါ့ဘက်သို့ပြန်လှည့်လာ၏။

"အွန်း...ပြောလေ ထည်လေး"

"ကျွန်တော် လူကြီးကို မေးချင်တာရှိတယ်။အခုမေးလို့ရမလား"

မျက်လုံးတွေထဲတွင် ချာတိတ်ဘာကိုသိချင်နေလည်း ဖောက်ထွင်းမြင်နေရသည်။အခုချိန်မှာ သူမဖြေချင်သေး။

"ဟို...အရေးမကြီးရင် မနက်ကျမှမေးပါလား
ထည်လေး။အစ်ကိုပြန်ဖို့နောက်ကျနေပြီ"

"ဟင့်အင်း ကျွန်တော်က အခုသိချင်တာပါ။
လူကြီးပဲပြောတယ်လေ စာသင်ချိန်မှာ parsenal ကိစ္စတွေမပြောချင်ဘူးဆို။အခုက စာသင်ချိန်မဟုတ်တော့ ကျွန်တော်သိချင်တာကိုမေးလို့ရတယ်မလား ဟမ်!"

"ကောင်းပြီလေ...မေးပါ"

"ဟို.....လူကြီး ကျွန်တော့်ကိုကျောင်းရှေ့မှာပြောခဲ့ဖူးတဲ့စကားလေ။အဲ့ဒါ မေ့နေတာလားဟင်။ဒါမှမဟုတ် ကျွန်တော့်ကိုမမှတ်မိလို့လား"

သိုဝှက်၍သိမ်းဆည်းသောWhere stories live. Discover now