Part-16

1.6K 30 8
                                    

Uni🏡

📱"တံခွန် accident ဖြစ်လို့ဆို နေစစ်"

"အေး တစ်ဖက်ကကောင်က ဘရိတ်ကြိုး
ဖြတ်ထားတဲ့ပုံပဲ"

"ဟုတ်လား။ဘယ်လောက်များထိခိုက်သွားသေးလဲ။"

"ကျိုးတာတွေ ဘာတွေတော့မဖြစ်ပါဘူး။ဒီအတိုင်းပွန်းပဲ့ရှနာလောက်ပဲ"

"တော်သေးတာပေါ့ အများကြီးမထိတာ။accident ဖြစ်တယ်ဆိုတော့ ငါကစိတ်ပူနေတာ"

"အွန်း"

"အဲ့ကောင်ဆီ ဖုန်းတွေဆက်နေတာလည်းမကိုင်ဘူး  လူကြီးမင်းနဲ့ကြည့်တိုးနေတယ်။"

"အေး ငါလည်းခေါ်နေတာပဲ တစ်ကောမှမကိုင်သေးဘူး။မနေ့ကတော့ ဖြစ်ပြီးကတည်းက ဘားမှာလာခွေနေတာ။တစ်ရေးလည်းနိုးရော ချက်ခြင်းအိမ်ထပြေးတာပဲ"

"အေးပါ။မင်းနည်း"ပါး"ဂရုစိုက်ပေးလိုက်ဦး။"

"အေးပါကွ"

"အေးအေး... မင်းငါ့အိမ်မှာစာသင်နေတာမို့လား ကြာရင်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်ဦးမယ် ဒါပဲ ဟျောင့် "

"အေး"

ဖုန်းချပြီး ဆောက်လုပ်ရေးအတွင်းဝင်စစ်နေစဥ် မျက်စိထဲတိုးဝင်လာသည့်မြင်ကွင်းတစ်ခု။အုတ်နီခဲတစ်ခုလုံး ခေါင်းပေါ်ပြုတ်ကျတော့မည့်အနေအထားမို့ အလျှင်အမြန်ပဲ လက်ကလှမ်းဆွဲလိုက်ရာ စံ တစ်ကိုယ်လုံးမာန်ဟုန့် ရင်ခွင်ထဲသို့ဝင်ရောက်လာ၏။

ရုတ်တစ်ရက်မို့လန့်သွားပုံရသည့်သူသည် ရင်ခွင်ထဲမှနေကာ မာန်ဟုန့်ကို မော့ကြည့်၏။

ဘာမှလူးထားဟန်မရှိသည့်မျက်နှာသည် ဖြူဖွေးကြည်လင်နေတာ ပါးပေါ်က သွေးကြောမျှင်လေးတွေကိုပါအတိုင်းသားမြင်နေရသည်။မျက်တောင်ရှည်တွေဝန်းရံနေသည့် မျက်လုံးလေးတွေက ကြည်လင်ဝိုင်းစက်နေသည်က တော်"လန့်သွားပုံရသည်။ဆေးမကူတဲ့ နှုတ်ခမ်းပါးတွေက ရဲနေသေး၏။

အစိတ်အပိုင်းအချို့ကိုငေးမောရင်း ဒဒိတ်"ခုန်လာသည့် ရင်ခုန်သံသည် အတော်ကိုကျယ်၏။သူ့နည်းတူ တစ်ဖက်လူရင်ထဲတွင်လည်း ထပ်တူဖြစ်နေလောက်၏။အို့တို့အန်းတန်းအခြေမအနေကြီးမှလွတ်ရန် စံက အရင်ဆုံး မာန်ဟုန့်ရင်ခွင်ထဲမှရုန်းထွက်လိုက်၏။

သိုဝှက်၍သိမ်းဆည်းသောWhere stories live. Discover now