Part-7

1.5K 31 3
                                    

Uni🏡

"မင်း ဒီနေ့တော့အိမ်ပြန်မယ်မလား တံခွန်"

"အွန်း"

တံခွန်ဘားမှာလာခွေနေသည်မှာ ၂ ရက်လောက်ပင်ရှိပြီဖြစ်သည်။အိမ်ကdady fatherကလည်း ပြန်လာဖို့နားပူနေပြီမို့ ဦးထူးမြတ်အလုပ်သွားလောက်မည့်အချိန်လောက် အိမ်ကိုပြန်ဖို့စိတ်ကူးထား၏။

"ငါ နောက်တစ်ပတ်လောက်ဆို ခရီးထွက်စရာရှိတယ်။"

မာန်ဟုန်ပြောသည်ကို သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်လုံးအာရုဏ်စိုက်ကာ ကြည့်လာကြပြီး

"ဘာကိစ္စလဲ။2"

ပြိုင်တူအသံထွက်လာကြသည့်သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ကိုကြည့်ကာ....

"မင်းတို့လည်းသိတဲ့အတိုင်းပဲကွာ။ငါ့အိမ်က
ခရီးသွားကုမ္ပဏီဖွင့်ထားတယ်မဟုတ်လား။
အခုချိန်က ခရီးသွားရာသီဆိုတော့ တောင်ကြီးဘက်မှာ အပန်းဖြေစခန်းတွေဆောက်ဖို့ရှိတယ်ကွာ။အဲ့ ပရောဂျက်ကို ငါ့ဒယ်ဒီက ငါ့ကို
သွားဦးစီးစေချင်တယ်။အဲ့ဒါကြောင့်သွားရမှာ"

"မင်းဟာ အဲ့ဒါဆို ကြာမှာပေါ့"

တံခွန်ကမေးသည်မို့ သူ့ဘက်လှည့်ကြည့် လိုက်ပြီး

"အွန်း...ဘယ်လောက်ကြာမလဲ မပြောတတ်သေးဘူး"

"သြော်"

"အဲ့ဒါထက်လေ ငါမသွားခင် မင်းကိုအကူအညီတစ်ခုလောက်တောင်းစရာရှိတယ်
နေစစ်"

နေစစ် ကိုယ့်ကိုယ်ကို လက်ညှိုးပြန်ထိုးပြီး
ငါ့ကိုဟုတ်လားဆိုသည့်အမူအရာနဲ့မေးလိုက်ရာ....

"အေး...ဟုတ်တယ် မင်းကို"

"ဘာကိစ္စလဲ"

"မင်း ငါ့ညီ လင်းထည်ဝါကိုသိတယ်မဟုတ်လား"

"ဟို အရင်ကငါတို့မင်းအိမ်ကိုအလည်လာရင်
ငါ့ဆီပြေးပြေးကပ်တဲ့လင်းလေးကိုပြောတာမဟုတ်လား။သူ့ကို မင်းဒေါ်လေးတွေရှိတဲ့ တောင်ကြီးမှာပဲ ကျောင်းထားထားတာဆို"

"အေး...ပြန်ရောက်တာ နှစ်နှစ်လောက်တောင်ရှိတော့မယ်"

"ဟုတ်လား...ငါလည်း မင်းတို့ကောင်တွေမရှိတော့ အိမ်တွေလည်းမရောက်ဖြစ်တော့ပါဘူး"

သိုဝှက်၍သိမ်းဆည်းသောWhere stories live. Discover now